Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η συνέντευξη που παραχώρησε ο Γιάννης Αλαφούζος στην “Athens Voice”. Μας βοήθησε πολύ να καταλάβουμε τον τρόπο σκέψης με τον οποίο διοικεί τον Παναθηναϊκό ο ιδιοκτήτης του.

Αν και η συνέντευξη παραχωρήθηκε αρκετά πριν μετατραπεί η φετινή σεζόν στο μεγαλύτερο φιάσκο του διοικητικού ηγέτη των "πράσινων" από τη μέρα που κλήθηκε να βγάλει από το αδιέξοδο το… ακυβέρνητο καράβι που είχε αφήσει πίσω της η περίφημη "πολυμετοχικότητα", είναι αποδεικτική του μεγαλύτερου προβλήματος που βασανίζει το «τριφύλλι» όλα αυτά τα "πέτρινα χρόνια": Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν ξέρει μπάλα!

Μοιάζει απλοϊκό, δεν είναι καθόλου υποτιμητικό, ούτε προσβλητικό για το αφεντικό του Παναθηναϊκού, αλλά είναι πλέον ένα αυταπόδεικτο συμπέρασμα. Μέσα από τη συνέντευξη δόθηκε για πρώτη φορά μια σχετικά εμπεριστατωμένη απάντηση για τους λόγους που οδήγησαν τον Αλαφούζο στην αντικατάσταση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τον Φατίχ Τερίμ, η οποία απ’ ότι φαίνεται θα στοιχειώνει για πολλά χρόνια τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ.

Ο Αλαφούζος και ο βασικός λόγος για τον οποίο έδιωξε τον Γιοβάνοβιτς από τον Παναθηναϊκό

Ο ίδιος ανέφερε ως βασικό αίτιο του διαζυγίου την επιθυμία του Σέρβου τεχνικού να μην έχει ένα υπέρμετρα πολυάριθμο ρόστερ. Κάπου εδώ τελειώνει και η συζήτηση. Είναι τόσο αντι-ποδοσφαιρικός ο συγκεκριμένος λόγος για να απολύσεις έναν προπονητή που μετέτρεψε ένα ποδοσφαιρικό συνονθύλευμα, σε μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα με συγκεκριμένη φιλοσοφία και αρχές, που δεν χρειάζεται να αναλυθεί περισσότερο.

Απλά ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος θα πρέπει να προβληματιστεί αρκετά για τους ανθρώπους με τους οποίους έχει στελεχώσει το "περιβάλλον" που του παρέχει καθημερινά ποδοσφαιρικές συμβουλές.

Υπάρχει όμως μια άλλη παράμετρος της μεθόδευσης με την οποία επελέγη από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός να κοινοποιηθεί στον Γιοβάνοβιτς η απόφαση τερματισμού της συνεργασίας των δύο πλευρών, που ξεφεύγει από τα στενά όρια του ποδοσφαίρου και είναι βαθιά ανθρώπινος.

Ο τρόπος με τον οποίο ο Γιάννης Αλαφούζος επέλεξε να αποπέμψει ουσιαστικά, τον Σέρβο, αγγίζει ή και ξεπερνά τα όρια της αχαριστίας. Και αυτό ακριβώς πληρώνει ακριβά με το φετινό του στραπάτσο ο Παναθηναϊκός.

Ο "Μεσαίωνας" του Παναθηναϊκού και η αναζήτηση αχτίδας για το μέλλον

Θαρρείς και οι θεοί του ποδοσφαίρου αποφάσισαν να τιμωρήσουν με τον πιο σκληρό τρόπο τον ιδιοκτήτη των "πράσινων" για τον τρόπο που ουσιαστικά επέλεξε να πετάξει τον μέχρι πρότινος στενό του συνεργάτη… σαν το σκυλί στ’ αμπέλι. Όπως και στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο η αχαριστία είναι ένα από τα "αμαρτήματα" που σπανίως μένουν ατιμώρητα.

Ο Γιάννης Αλαφούζος, ως ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης, είχε κάθε δικαίωμα να προχωρήσει στην αντικατάσταση ενός υπαλλήλου του που θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να προσφέρει άλλο στην εταιρεία. Μπορούσε, λοιπόν, κάλλιστα να τον έχει φωνάξει στο γραφείο του, να του μιλήσει φιλικά και να τον ενημερώσει για την απόφασή του. Και πάλι η επιλογή του θα κρινόταν στο χορτάρι, αλλά τουλάχιστον σε επίπεδο ανθρώπινης συμπεριφοράς κανείς δεν θα μπορούσε να του προσάψει το παραμικρό.

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, ενδεχομένως να απασχολούν ελάχιστα έναν φίλο του Παναθηναϊκού που όχι μόνο βλέπει την αγαπημένη του ομάδα να βιώνει τον μεγαλύτερο "ποδοσφαιρικό Μεσαίωνα" της ιστορίας της, αλλά κυρίως αδυνατεί να διακρίνει μια αχτίδα φωτός στην άκρη του σκοτεινού τούνελ που βρίσκεται.

Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται άμεσα να μπολιάσει τον οργανισμό του με ποδοσφαιρική γνώση, με ανθρώπους που έχουν… μυρίσει αποδυτήρια, που αντιλαμβάνονται το μέγεθος του συλλόγου και που πάνω απ’ όλα θα διαθέτουν την προσωπικότητα να κοιτάνε στα μάτια τον Γιάννη Αλαφούζο και όποτε καταλαμβάνεται ο ιδιοκτήτης είτε από πανικό, είτε από απόγνωση, να τον ηρεμούν και να τον καθοδηγούν σωστά. Όχι… να τον τρελαίνουν περισσότερο!

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".