Επτά εβδομάδες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ο πόλεμος δεν εμφανίζει σημάδια αποκλιμάκωσης με αποτέλεσμα να διανύουμε την «πιο επικίνδυνη στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας μετά την κρίση των πυραύλων της Κούβας», υποστηρίζει ο διάσημος ισραηλινός ιστορικός Γιουβάλ Νόα Χαράρι.

Ο συγγραφέας του περίφημου «Sapiens» επισημαίνει ότι ο αυξανόμενος κίνδυνος να στραφεί η Ρωσία σε πυρηνικά όπλα ή άλλες μορφές χημικού ή βιολογικού πολέμου για να προωθήσει την επίθεσή της αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα.

«Βρισκόμαστε ίσως στην πιο επικίνδυνη στιγμή στην παγκόσμια ιστορία μετά την κρίση των πυραύλων της Κούβας, όταν ένας πυρηνικός πόλεμος είναι ξαφνικά μια πιθανότητα», δήλωσε ο Χαράρι στον Geoff Cutmore του CNBC την Τετάρτη.

Η κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1962 αναφέρεται σε μια περίοδο άμεσης σύγκρουσης μεταξύ των ΗΠΑ και της τότε Σοβιετικής Ένωσης, η οποία συχνά θεωρείται ως η στιγμή που ο κόσμος έφτασε κοντά σε πυρηνικό πόλεμο.

Τρομερή για την ανθρωπότητα η πυρηνική απειλή

Αν και αναγνωρίζει ότι η τρέχουσα απειλή ενός πυρηνικού πολέμου δεν είναι πολύ πιθανή, ο Χαράρι είπε ότι όλοι – κυβερνήσεις και πολίτες – θα πρέπει να είναι πολύ ανήσυχοι.

«Είναι μια πιθανότητα, μια πραγματική πιθανότητα που πρέπει να εξετάσουμε. Και αυτά είναι τρομερά νέα για ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή», είπε.

Ωστόσο, ο Χαράρι προειδοποίησε ότι οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας δεν πρέπει να επικεντρωθούν στην αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία αλλά στην ενίσχυση της χώρας που βρίσκεται υπό επίθεση για να νικήσει τις ρωσικές δυνάμεις και να αποκαταστήσει την ειρήνη.

«Ο στόχος του πολέμου θα πρέπει να είναι η προστασία της ελευθερίας της Ουκρανίας και όχι η αλλαγή καθεστώτος στο Κρεμλίνο. Αυτό εξαρτάται από τον ρωσικό λαό», πρόσθεσε.

Ιστορική καμπή

Ο Χαράρι, λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, είπε ότι η τελική έκβαση του πολέμου θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια αποφασιστική καμπή στον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις διαχειρίζονται μελλοντικές απειλές.

Εάν ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κερδίσει τον πόλεμο, εκτιμά, περισσότερες χώρες θα τείνουν – ή θα αναγκαστούν – να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες εις βάρος άλλων δημόσιων αγαθών.

«Εάν οι αμυντικοί προϋπολογισμοί σε όλο τον κόσμο ήταν 20% αντί για 6%, αυτό θα έβγαινε εις βάρος της υγειονομικής περίθαλψης, της ευημερίας μας και θα έβγαινε επίσης σε βάρος της καταπολέμησης άλλων κινδύνων όπως η κλιματική αλλαγή», είπε.

«Αυτό θα ήταν μια τρομερή καταστροφή για ολόκληρη την ανθρωπότητα», υποστήριξε προσθέτοντας ότι μια ειρηνική επίλυση δεν είναι μόνο προς το συμφέρον της Ουκρανίας και των άμεσων γειτόνων της, αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας.

«Εάν ο Πούτιν χάσει και φανεί ότι χάνει, αυτό θα διαφυλάξει στην πραγματικότητα την προηγούμενη τάξη. Όταν υπάρχει ένας κανόνας και κάποιος παραβιάζει τον κανόνα και τιμωρείται γι’ αυτό, τότε αυτό στην πραγματικότητα ενισχύει τον κανόνα», κατέληξε.