Ο Μεντβέντεφ απειλεί να πατήσει το "κουμπί": Το παραλήρημα για πυρηνική εκδίκηση κατά Φινλανδίας και Σουηδίας
Στον απόηχο δημοσιεύματος για τις επιθετικές κινήσεις της Μόσχας
Ο Μεντβέντεφ αναφέρθηκε στη Σουηδία και τη Φινλανδία, τις δύο τελευταίες χώρες που εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ, και απείλησε με τη χρήση πυρηνικών
Στον απόηχο του δημοσιεύματος της «Wall Street Journal» ότι η Ρωσία προχωρά αθόρυβα σε μια μεγάλη στρατιωτική αναδιάρθρωση κατά μήκος των συνόρων της με την Ευρώπη, ο αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, απειλεί να πατήσει το «κουμπί» των πυρηνικών. Σε παραλήρημα επιδόθηκε, ειδικότερα, την Τρίτη, απειλώντας τα νεότερα μέλη του ΝΑΤΟ, που «διατρέχουν κίνδυνο πιθανών επιθέσεων εκδίκησης με χρήση πυρηνικών όπλων σε περίπτωση σύγκρουσης», σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS.
Ο Μεντβέντεφ, ο οποίος θεωρείται ένα από τα πιο «ένθερμα αντιδυτικά γεράκια της Ρωσίας», φαίνεται να αναφέρεται στη Σουηδία και τη Φινλανδία, τις δύο τελευταίες χώρες που εντάχθηκαν στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Η «ειδική επιχείρηση» (πόλεμος στην Ουκρανία) πρέπει να ολοκληρωθεί με νίκη για τη Ρωσική Ομοσπονδία και το καθεστώς του Κιέβου πρέπει να καταστραφεί, διεμήνυσε ο Μεντβέντεφ.
Ενώ η ειδική επιχείρηση συνεχίζεται, ο νόμιμος στόχος της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν είναι μόνο οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και οι ξένοι μισθοφόροι, ξεκαθάρισε ο Ρώσος αξιωματούχος.
Το «αγγλοσαξονικό πλήθος» ευθύνεται για την τρέχουσα κρίση στον κόσμο και η Ρωσία, εμπιστευόμενη αυτό, ήταν κοντόφθαλμη για μεγάλο χρονικό διάστημα, τόνισε.
Ο Μεντβέντεφ πρότεινε τη δημιουργία ενός διεθνούς δικαστηρίου μετά το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία, τη «Νυρεμβέργη 2.0».
Περίπου 160 χιλιόμετρα ανατολικά των συνόρων της Ρωσίας με τη Φινλανδία, στην πόλη Πετροζαβόντσκ, μηχανικοί του ρωσικού στρατού επεκτείνουν στρατιωτικές βάσεις, όπου το Κρεμλίνο σχεδιάζει να δημιουργήσει μια νέα στρατιωτική δομή για την οργάνωση δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών μέσα στα επόμενα χρόνια, γράφει η «Wall Street Journal» σε εκτενή ανάλυσή της με στοιχεία από δορυφορικές εικόνες.
Αυτοί οι στρατιώτες, πολλοί εκ των οποίων υπηρετούν σήμερα στα μέτωπα της Ουκρανίας, προορίζονται να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά ενός στρατεύματος που προετοιμάζεται να σταθεί απέναντι στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με στρατιωτικούς και μυστικές υπηρεσίες της Δύσης που επικαλείται η «WSJ». Το Κρεμλίνο εντείνει τη στρατολόγηση, ενισχύει την παραγωγή όπλων και αναβαθμίζει τις σιδηροδρομικές γραμμές σε περιοχές κοντά στα σύνορα.
Η Φινλανδία, η οποία αναγκάστηκε να παραχωρήσει εδάφη στη Σοβιετική Ένωση το 1940, πέρασε δεκαετίες αποφεύγοντας την αντιπαράθεση με τη Μόσχα. Τώρα, έχοντας ενταχθεί στο ΝΑΤΟ μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ενισχύει τα σύνορά της με ηλεκτρονικά αμυντικά συστήματα και φράχτες από συρματόπλεγμα.
Ο Τραμπ, ο οποίος πιέζει την Ουκρανία να αποδεχθεί συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, ενώ επιχειρεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Κρεμλίνο, έχει δηλώσει ότι οι ανησυχίες για ρωσικές βλέψεις πέραν της Ουκρανίας είναι υπερβολικές. Όταν ρωτήθηκε τον Φεβρουάριο σχετικά με την προειδοποίηση του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί στο ΝΑΤΟ αν οι ΗΠΑ μειώσουν τη στήριξή τους στη Συμμαχία, ο Τραμπ είχε απαντήσει: «Δεν συμφωνώ με αυτό, ούτε στο ελάχιστο».
Στρατιωτικοί αναλυτές στη Ρωσία, πάντως, χαρακτηρίζουν τις κινήσεις στα σύνορα με τη Φινλανδία ως μέρος μιας προετοιμασίας του Κρεμλίνου για πιθανή σύγκρουση με το ΝΑΤΟ.
«Όταν τα στρατεύματα επιστρέψουν (σ.σ. από την Ουκρανία), θα έχουν το βλέμμα τους στραμμένο πέρα από τα σύνορα, προς μια χώρα που θεωρούν αντίπαλη», δήλωσε ο Ρουσλάν Πούχοφ, διευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης Στρατηγικών και Τεχνολογιών, ενός αμυντικού think tank με έδρα τη Μόσχα. «Η λογική της τελευταίας δεκαετίας δείχνει ότι αναμένουμε κάποια σύγκρουση με το ΝΑΤΟ».
Ρώσοι αξιωματούχοι στέλνουν αντικρουόμενα μηνύματα. Σε σύσκεψη του υπουργείου Αμυνας στα τέλη του περασμένου έτους, ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Αντρέι Μπελούσοφ, δήλωνε ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες για σύγκρουση με το ΝΑΤΟ. Στο ίδιο τραπέζι, όμως, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σχολίαζε ότι «η Δύση πανικοβάλλει τους πολίτες της υπονοώντας ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να επιτεθεί», επιρρίπτοντας την ευθύνη των εντάσεων στο ΝΑΤΟ.
Καθώς η Ρωσία ετοιμάζεται να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ, ο Πούτιν έχει διατάξει την επάνδρωση των δυνάμεων του στρατού, ώστε να αγγίξει ακόμα και το 1,5 εκατομμύριο άνδρες (σ.σ. ήταν περίπου ένα εκατομμύριο πριν από την εισβολή στην Ουκρανία).
Φέτος, η Ρωσία αύξησε τις στρατιωτικές δαπάνες της σε πάνω από το 6% του ΑΕΠ, από το 3,6% που διατηρούσε προπολεμικά. Συγκριτικά, οι ΗΠΑ δαπάνησαν το 3,4% του ΑΕΠ τους για στρατιωτικές ανάγκες πέρυσι, ενώ οι χώρες της Ε.Ε., κατά μέσο όρο, δαπάνησαν το 2,1%.
Για να συγκεντρώσει τις ένοπλες δυνάμεις της προς τη Δύση, η Ρωσία άλλαξε πέρυσι την οργάνωσή τους στο εσωτερικό, δημιουργώντας νέες στρατιωτικές «επαρχίες» που συνδέονται με την άμυνα των μεγαλύτερων πόλεων, της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης.
Για παράδειγμα, οι οδικές και σιδηροδρομικές διαδρομές που χρησιμοποιεί ο στρατός συνδέονται με εκείνες της γειτονικής Λευκορωσίας, του στενότερου συμμάχου της Μόσχας και «εφαλτηρίου» για την αρχική εισβολή στην Ουκρανία.
Το μεγαλύτερο μέρος της διεύρυνσης των δυνάμεων θα λάβει χώρα στην «επαρχία» του Λένινγκραντ, που βρίσκεται απέναντι από την Εσθονία, τη Λετονία και τη Φινλανδία. Μικρότερες μονάδες αναμένεται να σχεδόν τριπλασιαστούν σε μέγεθος και να μετατραπούν σε μεραρχίες περίπου 10.000 ανδρών, σύμφωνα με Δυτικούς στρατιωτικούς και πληροφορίες που έχουν συγκεντρώσει μυστικές υπηρεσίες.
Ο Μεντβέντεφ, ο οποίος θεωρείται ένα από τα πιο «ένθερμα αντιδυτικά γεράκια της Ρωσίας», φαίνεται να αναφέρεται στη Σουηδία και τη Φινλανδία, τις δύο τελευταίες χώρες που εντάχθηκαν στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Μεντβέντεφ: Οι απειλές κατά μελών του ΝΑΤΟ
Η απάντηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη δυτική αρχή της «ειρήνης μέσω της δύναμης» μπορεί να είναι μόνο «ειρήνη μέσω του φόβου», αφού «ο φόβος εξακολουθεί να λειτουργεί», είπε ο Μεντβέντεφ. Ο Τραμπ ουσιαστικά παραδέχτηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και το ίδιο το Κίεβο φέρουν ευθύνη για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, πρόσθεσε δε.Η «ειδική επιχείρηση» (πόλεμος στην Ουκρανία) πρέπει να ολοκληρωθεί με νίκη για τη Ρωσική Ομοσπονδία και το καθεστώς του Κιέβου πρέπει να καταστραφεί, διεμήνυσε ο Μεντβέντεφ.
Ενώ η ειδική επιχείρηση συνεχίζεται, ο νόμιμος στόχος της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν είναι μόνο οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και οι ξένοι μισθοφόροι, ξεκαθάρισε ο Ρώσος αξιωματούχος.
Το «αγγλοσαξονικό πλήθος» ευθύνεται για την τρέχουσα κρίση στον κόσμο και η Ρωσία, εμπιστευόμενη αυτό, ήταν κοντόφθαλμη για μεγάλο χρονικό διάστημα, τόνισε.
Ο Μεντβέντεφ πρότεινε τη δημιουργία ενός διεθνούς δικαστηρίου μετά το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία, τη «Νυρεμβέργη 2.0».
Το δημοσίευμα της «WSJ» - «Ανησυχία για τον νέο στρατό που στήνει η Ρωσία στα σύνορα με την Ευρώπη»
Περίπου 160 χιλιόμετρα ανατολικά των συνόρων της Ρωσίας με τη Φινλανδία, στην πόλη Πετροζαβόντσκ, μηχανικοί του ρωσικού στρατού επεκτείνουν στρατιωτικές βάσεις, όπου το Κρεμλίνο σχεδιάζει να δημιουργήσει μια νέα στρατιωτική δομή για την οργάνωση δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών μέσα στα επόμενα χρόνια, γράφει η «Wall Street Journal» σε εκτενή ανάλυσή της με στοιχεία από δορυφορικές εικόνες.Αυτοί οι στρατιώτες, πολλοί εκ των οποίων υπηρετούν σήμερα στα μέτωπα της Ουκρανίας, προορίζονται να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά ενός στρατεύματος που προετοιμάζεται να σταθεί απέναντι στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με στρατιωτικούς και μυστικές υπηρεσίες της Δύσης που επικαλείται η «WSJ». Το Κρεμλίνο εντείνει τη στρατολόγηση, ενισχύει την παραγωγή όπλων και αναβαθμίζει τις σιδηροδρομικές γραμμές σε περιοχές κοντά στα σύνορα.
Η Φινλανδία, η οποία αναγκάστηκε να παραχωρήσει εδάφη στη Σοβιετική Ένωση το 1940, πέρασε δεκαετίες αποφεύγοντας την αντιπαράθεση με τη Μόσχα. Τώρα, έχοντας ενταχθεί στο ΝΑΤΟ μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ενισχύει τα σύνορά της με ηλεκτρονικά αμυντικά συστήματα και φράχτες από συρματόπλεγμα.
Ο Τραμπ, ο οποίος πιέζει την Ουκρανία να αποδεχθεί συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, ενώ επιχειρεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Κρεμλίνο, έχει δηλώσει ότι οι ανησυχίες για ρωσικές βλέψεις πέραν της Ουκρανίας είναι υπερβολικές. Όταν ρωτήθηκε τον Φεβρουάριο σχετικά με την προειδοποίηση του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί στο ΝΑΤΟ αν οι ΗΠΑ μειώσουν τη στήριξή τους στη Συμμαχία, ο Τραμπ είχε απαντήσει: «Δεν συμφωνώ με αυτό, ούτε στο ελάχιστο».
Στρατιωτικοί αναλυτές στη Ρωσία, πάντως, χαρακτηρίζουν τις κινήσεις στα σύνορα με τη Φινλανδία ως μέρος μιας προετοιμασίας του Κρεμλίνου για πιθανή σύγκρουση με το ΝΑΤΟ.
«Όταν τα στρατεύματα επιστρέψουν (σ.σ. από την Ουκρανία), θα έχουν το βλέμμα τους στραμμένο πέρα από τα σύνορα, προς μια χώρα που θεωρούν αντίπαλη», δήλωσε ο Ρουσλάν Πούχοφ, διευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης Στρατηγικών και Τεχνολογιών, ενός αμυντικού think tank με έδρα τη Μόσχα. «Η λογική της τελευταίας δεκαετίας δείχνει ότι αναμένουμε κάποια σύγκρουση με το ΝΑΤΟ».
Ρώσοι αξιωματούχοι στέλνουν αντικρουόμενα μηνύματα. Σε σύσκεψη του υπουργείου Αμυνας στα τέλη του περασμένου έτους, ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Αντρέι Μπελούσοφ, δήλωνε ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες για σύγκρουση με το ΝΑΤΟ. Στο ίδιο τραπέζι, όμως, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σχολίαζε ότι «η Δύση πανικοβάλλει τους πολίτες της υπονοώντας ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να επιτεθεί», επιρρίπτοντας την ευθύνη των εντάσεων στο ΝΑΤΟ.
Καθώς η Ρωσία ετοιμάζεται να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ, ο Πούτιν έχει διατάξει την επάνδρωση των δυνάμεων του στρατού, ώστε να αγγίξει ακόμα και το 1,5 εκατομμύριο άνδρες (σ.σ. ήταν περίπου ένα εκατομμύριο πριν από την εισβολή στην Ουκρανία).
Φέτος, η Ρωσία αύξησε τις στρατιωτικές δαπάνες της σε πάνω από το 6% του ΑΕΠ, από το 3,6% που διατηρούσε προπολεμικά. Συγκριτικά, οι ΗΠΑ δαπάνησαν το 3,4% του ΑΕΠ τους για στρατιωτικές ανάγκες πέρυσι, ενώ οι χώρες της Ε.Ε., κατά μέσο όρο, δαπάνησαν το 2,1%.
Για να συγκεντρώσει τις ένοπλες δυνάμεις της προς τη Δύση, η Ρωσία άλλαξε πέρυσι την οργάνωσή τους στο εσωτερικό, δημιουργώντας νέες στρατιωτικές «επαρχίες» που συνδέονται με την άμυνα των μεγαλύτερων πόλεων, της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης.
Για παράδειγμα, οι οδικές και σιδηροδρομικές διαδρομές που χρησιμοποιεί ο στρατός συνδέονται με εκείνες της γειτονικής Λευκορωσίας, του στενότερου συμμάχου της Μόσχας και «εφαλτηρίου» για την αρχική εισβολή στην Ουκρανία.
Το μεγαλύτερο μέρος της διεύρυνσης των δυνάμεων θα λάβει χώρα στην «επαρχία» του Λένινγκραντ, που βρίσκεται απέναντι από την Εσθονία, τη Λετονία και τη Φινλανδία. Μικρότερες μονάδες αναμένεται να σχεδόν τριπλασιαστούν σε μέγεθος και να μετατραπούν σε μεραρχίες περίπου 10.000 ανδρών, σύμφωνα με Δυτικούς στρατιωτικούς και πληροφορίες που έχουν συγκεντρώσει μυστικές υπηρεσίες.
