Υπάρχει ένα χωριό στα Τρίκαλα που µέρα µε τη µέρα εδώ και περισσότερο από µισό αιώνα βουλιάζει από συνεχείς κατολισθήσεις! Σήµα κατατεθέν του «γυρτού» χωριού, όπως είναι πλέον γνωστό το Ροπωτό, είναι η εκκλησία του, η οποία κλίνει περισσότερο κι από τον Πύργο της Πίζας!

Το Ροπωτό όταν χτίστηκε βρισκόταν σε υψόµετρο 750 µέτρων, στις πλαγιές της Καραβούλας -του βορειότερου σηµείου της οροσειράς των Αγράφων-, αλλά από τότε έχει µετακινηθεί τουλάχιστον 40 µέτρα χαµηλότερα λόγω των ασταµάτητων κατολισθητικών φαινοµένων. Το 2012, όµως, ήταν η χρονιά που η γη ρούφηξε στην κυριολεξία το µισό χωριό, προκαλώντας τρόµο στους κατοίκους, οι οποίοι είδαν τους εαυτούς τους να «πρωταγωνιστούν» άθελά τους σε ένα σκηνικό που θύµιζε ταινία επιστηµονικής φαντασίας. Σπίτια κόβονταν στη µέση, άλλα γκρεµίζονταν ολοκληρωτικά και κάποια… κατρακυλούσαν πολλά µέτρα µακριά, αναγκάζοντας τους περισσότερους κατοίκους να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Χαρακτηριστικό του χωριού είναι ο Ιερός Ναός της Παναγίας της Θεοτόκου, ο οποίος έχει πάρει κλίση 17 µοιρών, ξεπερνώντας τον Πύργο της Πίζας, που γέρνει κατά 3,97 µοίρες.

Σπάνιο κατολισθητικό φαινόµενο

Μιλώντας στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», άνθρωποι που έχουν ζήσει όλη αυτή την κατάσταση κάνουν λόγο για ένα σπάνιο κατολισθητικό φαινόµενο. Ο δηµοτικός σύµβουλος Πύλης Τρικάλων Βαλάντης Τσιούτσιας ανέφερε πως µέχρι και το 2012 το Ροπωτό ήταν ένα χωριό που έσφυζε από ζωή. «Είχε περισσότερους από 700 µόνιµους κατοίκους και τώρα έχει 235. Το κατολισθητικό φαινόµενο είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, αλλά το 2012 ήταν το αποκορύφωµα, καθώς τότε αποκολλήθηκε ένα κοµµάτι από το βουνό και κατέληξε στη χαράδρα. Από την κατολίσθηση προκλήθηκε καθίζηση και ο κεντρικός οικισµός του Ροπωτού βούλιαξε. Σπίτια κόπηκαν στα δύο κι άλλα άρχισαν να κατηφορίζουν προς τη χαράδρα. Η εκκλησία µετατοπίστηκε κατά 30-40 µέτρα και πλέον έχει κλίση 17 µοιρών! Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι έµεινε ως έχει, αλώβητη, δίχως να έχει ούτε µία ρωγµή! Αυτό έχει ως αποτέλεσµα να έχει γίνει πόλος έλξης επισκεπτών, που πηγαίνουν στο χωριό για να θαυµάσουν τον… κεκλιµένο ναό».

Το κατολισθητικό φαινόµενο είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, αλλά το 2012 αποκολλήθηκε ένα κοµµάτι από το βουνό και κατέληξε στη χαράδρα

Το αδιαχώρητο από διψασµένους για περιπέτεια εκδροµείς

Πράγµατι, πρόκειται για τη µοναδική ορθόδοξη εκκλησία στον κόσµο χωρίς εικόνες και την παραµικρή αγιογραφία, όπου γίνεται, σχεδόν σε καθηµερινή βάση, το αδιαχώρητο κυρίως από νέους σε ηλικία επισκέπτες. Οι διψασµένοι για περιπέτεια εκδροµείς περνάνε την περιοχή του Πτελεού, τα Τρίκαλα, την Ελάτη και το Περτούλι και κινούνται νότια, για να φτάσουν στο Ροπωτό. Πολλοί από αυτούς ανεβάζουν βίντεο στο TikTok µε την… τσουλήθρα που κάνουν στον κεκλιµένο ναό, κάτι το οποίο είναι άκρως επικίνδυνο, καθώς ανά πάσα στιγµή µπορεί να καταρρεύσει κάποιο µέρος του.

Ο κ. Τσιούτσιας πρόσθεσε πως, ενώ ο κεντρικός οικισµός βούλιαξε και έγινε ακατοίκητος, περιµετρικά δεν συνέβη τίποτα, καθώς δύο µεγάλοι βράχοι συγκράτησαν το υπόλοιπο χωριό, το οποίο συνεχίζει να κατοικείται κυρίως από ηλικιωµένους: «Στο κέντρο ζούσαν περίπου 400 κάτοικοι. Υπήρχε η πλατεία του χωριού, το ∆ηµοτικό Σχολείο, ταβέρνες και καφενεία, ενώ τον ∆εκαπενταύγουστο γινόταν το αδιαχώρητο. Αν και ως δήµος µαζέψαµε τα µπάζα και καθάρισε ο τόπος, τίποτα δεν θύµιζε τις παλιές δόξες του Ροπωτού».

Με τη σειρά του, ο πρώην πρόεδρος Ροπωτού και νυν τοπικός σύµβουλος, Γιάννης Λαµπρογιώργος, µας είπε πως εκείνο τον Απρίλιο του 2012 έζησε από κοντά την κατάσταση, καθώς ήταν µόνιµος κάτοικος. «Εκείνο τον χειµώνα είχε χιονίσει πολύ. Το χιόνι είχε φτάσει τα δύο µέτρα! Τους επόµενους µήνες άρχισε να λιώνει και το νερό λίµναζε, µε αποτέλεσµα ο εγκλωβισµός των στάσιµων υδάτων να προκαλέσει την καθίζηση του εδάφους. Θυµάµαι πως µέσα σε λιγότερο από έναν µήνα τα µαζέψαµε και φύγαµε. Εγώ πήγα στην Πύλη, άλλοι έφυγαν για τα Τρίκαλα, κάποιοι µετανάστευσαν ακόµα και στο εξωτερικό. Μερικοί έµειναν πίσω κι έκαναν σπίτια τις καλύβες τους, ώσπου έφυγαν κι εκείνοι… Πολλοί από τους ηλικιωµένους που έµειναν πίσω, µόνοι πλέον, δεν άντεξαν από τη στενοχώρια και πέθαναν. Είχαµε χάσει γύρω στους 30 παππούδες και γιαγιάδες σε σύντοµο χρονικό διάστηµα», θυµάται ο κ. Λαµπρογιώργος. Ο ίδιος αποκάλυψε πως γίνονται έρευνες από γεωλόγους για να χτιστεί ένα νέο χωριό: «Ηταν ένα όµορφο κεφαλοχώρι, το οποίο εκτεινόταν σε µια τεράστια έκταση. Τελευταία κοιτάµε µήπως και το αναστήσουµε, σε άλλο σηµείο φυσικά. Μπαίνοντας στο χωριό, πριν από την εκκλησία, υπάρχει ένα µέρος στο οποίο κοιτάµε µήπως γίνει το καινούργιο χωριό. Ας ελπίσουµε το κράτος να έρθει να µας βοηθήσει».

*Δημοσιεύθηκε στα «Παραπολιτικά»