Λίγες ημέρες απομένουν για τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Κυριακή του Πάσχα, κατά την οποία, ως είθισται, σουβλίζουμε το αρνί και τσουγκρίζουμε αυγά.


Γιατί σουβλίζουμε το αρνί;

Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην εβραϊκή γιορτή του Πάσχα, που σημαίνει «πέρασμα», με τους Εβραίους να γιορτάζουν τη διάβασή τους από την Ερυθρά θάλασσα και την απελευθέρωσή τους από τη δουλεία του Φαραώ.

Σύμφωνα με τις Γραφές, ο Θεός έστειλε μήνυμα στον Μωυσή να ενημερώσει τους υπόδουλους Εβραίους να «σφάξουν έναν αμνό, να βάψουνε με το αίμα τους τις πόρτες έτσι ώστε ο Άγγελος Θανάτου να γνωρίζει ποιος είναι Εβραίος και ποιος όχι». Ο Άγγελος Θανάτου σκότωσε όλους τους πρωτότοκους γιους των Αιγυπτίων, ενώ οι Εβραίοι αφέθηκαν ελεύθεροι να φύγουν. Πριν αναχωρήσουν για τη Γη της Επαγγελίας, έφαγαν το αρνί που είχαν προσφέρει ως θυσία για τη σωτηρία του έθνους του Ισραήλ, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα.

Στην Ορθοδοξία, ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής παρουσίασε τον Ιησού ως τον αμνό (αρνί), που θα θυσιαστεί για τη σωτηρία του κόσμου.

Αρχικά οι Εβραίοι ποιμένες έσφαζαν και προσέφεραν τα αρνιά ως θυσία στο Θεό για να τον τιμήσουν και να τον ευχαριστήσουν. Στη συνέχεια, οι Χριστιανοί καθιέρωσαν το Πάσχα ως δική τους εορτή, με τους πιστούς να μοιράζονται το αρνί του Πάσχα και το οποίο συμβολίζει τον Χριστό, o οποίος θυσιάστηκε για μας.


Πότε άρχισαν οι πραγματικοί εορτασμοί

Τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, οι εορτασμοί της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα δεν υπήρχαν, καθώς οι Χριστιανοί ήταν μια διωκόμενη μειονότητα.

Όλα άλλαξαν με τον Μέγα Κωνσταντίνο. Οι πρώτες λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας ξεκίνησαν στην Ιερουσαλήμ και με απόφαση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, το 325 μ.Χ, το Πάσχα ορίστηκε να εορτάζεται σ’ όλη τη Χριστιανοσύνη την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το εβραϊκό Πάσχα, προκειμένου να τηρείται η σειρά των γεγονότων.

Παρολ' αυτά, από την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου, Ανατολικοί και Δυτικοί Χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες, οι μεν βάσει του παλαιού ημερολογίου, οι δε βάσει του νέου. Αν και το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει υιοθετήσει το νέο ημερολόγιο από τις αρχές του 20ου αιώνα, για το Πάσχα ακολουθεί το παλαιό.