Φέτος βιώνουµε µια δυσµενή υδρολογική συγκυρία ως αποτέλεσµα µιας ιδιαίτερης κλιµατικά περιόδου. Οι υψηλές θερµοκρασίες για µεγάλο διάστηµα σε συνδυασµό µε την παρατεταµένη ανοµβρία έχουν ως αποτέλεσµα σε πάρα πολλές περιοχές της χώρας να βλέπουµε εξαιρετικά µειωµένα τα αποθέµατα στους επιφανειακούς ταµιευτήρες, αλλά και επίσης χαµηλά τις στάθµες στα υπόγεια υδάτινα σώµατα, λόγω και των περιορισµένων χιονοπτώσεων.

Τα πρώτα θύµατα της υδατικής ανεπάρκειας είναι οι αγρότες µας, αφού υπάρχει αδυναµία πλήρους ικανοποίησης της ζήτησης, µε άµεσες επιπτώσεις στην παραγωγή. Και βέβαια, η έλλειψη νερού σε συνδυασµό µε τον υπερτουρισµό, τη στιγµή που οι εκτιµήσεις για το 2030 µιλούν για περαιτέρω αύξηση, της τάξης του +30%, οδηγεί σε αδυναµία πλήρους κάλυψης της υδρευτικής ζήτησης κατά τόπους - ήδη περισσότεροι από 10 δήµοι της χώρας έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στην πρωτεύουσα η κατάσταση είναι επίσης οριακή, καθώς ο ρυθµός µείωσης των αποθεµάτων είναι ιδιαίτερα υψηλός και, εφόσον το µοτίβο µειωµένων βροχοπτώσεων συνεχιστεί και τον επόµενο χειµώνα, θα βρεθούµε σε µια πραγµατικά πρωτοφανή κατάσταση για το υπάρχον υδροσύστηµα.

Είναι σηµαντικό να κατανοήσουµε ότι τώρα, που βρισκόµαστε σε µια έκτακτη συνθήκη, είναι αναγκαίο να ληφθούν τα απαραίτητα µέτρα για τον περιορισµό της κατανάλωσης σε πολλές περιοχές της χώρας και στη συνέχεια να ξεκινήσει µια κουβέντα, που έχει ήδη αργήσει, αναφορικά µε την πλέον ενδεδειγµένη προσέγγιση στη ∆ΥΠ, µε γνώµονα τις κατά τόπους υδροκλιµατικές συνθήκες και τα χαρακτηριστικά της ζήτησης. Χρειάζεται να µπει το αναγκαίο µέτρο στους όρους δόµησης - δεν επιτρέπεται να γίνεται σε τέτοια έκταση έγκριση για πισίνες στα νησιά.

Η περαιτέρω προώθηση της χρήσης ανακυκλωµένου νερού για τη βιοµηχανία και πολύ περισσότερο για την άρδευση σε είδη που ενδείκνυται ως πρακτική, η εφαρµογή γεωργίας ακριβείας, έξυπνης γεωργίας, που συνδυάζει σύγχρονες τεχνολογίες, αισθητήρες και δεδοµένα, µε στόχο τη βελτιστοποίηση της υπάρχουσας αγροτικής δραστηριότητας, είναι το µέλλον.

Χρειάζεται, επιτέλους, να δηµιουργηθεί κουλτούρα εξοικονόµησης νερού σε όλα τα επίπεδα. Φυσικά, αυτό ξεκινάει από το σχολείο, αλλά χρειάζεται και το παράδειγµα της ορθής διαχείρισης στους ανοικτούς κοινόχρηστους χώρους, στα δηµόσια κτίρια κ.λπ. Η ορθή διαχείριση του νερού θα πρέπει να είναι προτεραιότητα και να εφαρµοστεί µέσα από έναν κεντρικό φορέα του κράτους, αρµόδιο για το νερό (ποσότητα, ποιότητα, αλλά και πληµµύρες), ο οποίος και θα εποπτεύει την αποκεντρωµένη λειτουργία κατά τόπους οργάνων, µε αρµοδιότητα, π.χ., σε επίπεδο υδατικού διαµερίσµατος.

* Η Ελισσάβετ Φελώνη είναι dr υδρολόγος και διδάσκουσα στο ΠΑΔΑ


* Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά στις 3 Αυγούστου