Πετρολούκας Χαλκιάς: Το τελευταίο ''αντίο'' στον θρύλο του κλαρίνου - Σε λαϊκό προσκύνημα η σορός του στη Μητρόπολη Αθηνών (Εικόνες)
Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και τους φίλους της δημοτικής μουσικής
Σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε το λαϊκό προσκύνημα του Πετρολούκα Χαλκιά στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Ο σπουδαίος δεξιοτέχνης του κλαρίνου αφήνει πίσω του μια ανεκτίμητη πολιτιστική παρακαταθήκη
Ο ελληνικός μουσικός κόσμος αποχαιρετά με βαθιά θλίψη έναν από τους σπουδαιότερους δεξιοτέχνες του παραδοσιακού ήχου, που πέθανε σε ηλικία 91 ετών. Ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ένας αυθεντικός εκπρόσωπος της δημοτικής μουσικής, πέρασε στην αιωνιότητα, αφήνοντας πίσω του ένα έργο που σφράγισε την ιστορία του ελληνικού κλαρίνου.
Πετρολούκας Χαλκιάς: Λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών
Η σορός του Πετρολούκα Χαλκιά τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, όπου πλήθος κόσμου έσπευσε να αποτίσει φόρο τιμής. Συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, εκπρόσωποι του πολιτισμού και του παραδοσιακού τραγουδιού, αλλά και απλοί πολίτες στάθηκαν σιωπηλοί μπροστά στο φέρετρο του μεγάλου δασκάλου. Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη με συγκίνηση, με το ηχόχρωμα του κλαρίνου του να μοιάζει παρόν σε κάθε βλέμμα, σε κάθε ψίθυρο αποχαιρετισμού.
«Η σορός του Πετρολούκα Χαλκιά στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών»
Ποιος ήταν ο Πετρολούκας Χαλκιάς
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο χωριό Δελβινάκι της Ηπείρου και αποτέλεσε τον θεμελιωτή μιας παράδοσης που κράτησε ζωντανό τον ήχο του κλαρίνου για περισσότερες από επτά δεκαετίες. Έμαθε το όργανο σε νεαρή ηλικία, με δασκάλους τον παππού και τον πατέρα του, και γρήγορα έγινε γνωστός για τον ιδιαίτερο ήχο του και τη συναισθηματική δύναμη των ερμηνειών του.
Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους μουσικούς και τραγουδιστές, ενώ οι ηχογραφήσεις του θεωρούνται μνημεία της ελληνικής δισκογραφίας. Ήταν επίσης εκείνος που έκανε γνωστή τη δημοτική μουσική σε διεθνές επίπεδο, δίνοντας συναυλίες σε όλο τον κόσμο.
Η κόρη του Πετρολούκα Χαλκιά, Ολυμπία
Κληρονομιά και παρακαταθήκη
Ο Πετρολούκας δεν ήταν απλώς ένας βιρτουόζος του κλαρίνου. Ήταν ένας ζωντανός θρύλος, που μετουσίωνε την παράδοση σε βίωμα και τη μουσική σε αφήγηση ζωής. Η φωνή του κλαρίνου του μιλούσε για τη φτώχεια, τη χαρά, την ξενιτιά, τον πόνο, τον έρωτα – για όλα όσα συνοδεύουν την ελληνική ψυχή.
Το έργο του θα μείνει οδηγός και πυξίδα για τις νεότερες γενιές μουσικών που επιθυμούν να τιμήσουν τις ρίζες τους και να συνεχίσουν τον ήχο της Ηπείρου.
Ο Γιάννης Χαλκιάς, γιος του Πετρολούκα Χαλκιά, με την οικόγένεια
Ο αποχαιρετισμός
Το τελευταίο «αντίο» στον Πετρολούκα Χαλκιά αποτελεί ταυτόχρονα μια υπόκλιση στην ιστορία του ελληνικού πολιτισμού. Η παρουσία του στη ζωή υπήρξε φωτεινή και ουσιαστική και η απουσία του δημιουργεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό, που ωστόσο γεμίζει από τους ήχους που άφησε πίσω του.
