Της Ανθής Βούλγαρη-Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΙΚΑ




        
        



Οι Σύριοι πρόσφυγες βρήκαν κατάλυµα στα κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας, τα οποία τους τελευταίους µήνες παρουσιάζουν 100% πληρότητα! Ολα τα δωµάτια των ξενοδοχείων που βρίσκονται στην Πλατεία Οµονοίας και γύρω από αυτήν είναι κλεισµένα από Σύριους µετανάστες, οι οποίοι πληρώνουν κανονικά τη διαµονή τους µέχρι είτε να τους δοθεί άσυλο από την ελληνική κυβέρνηση είτε να βρουν τρόπο να περάσουν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.


Αυτή τη στιγµή, στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας ζουν περισσότεροι από χίλιοι Σύριοι, οι οποίοι έφτασαν στη χώρα µας παράνοµα µέσω θαλάσσης, ενώ καµία αρµόδια υπηρεσία δεν γνωρίζει το ποιόν τους. Οι περισσότεροι είναι ταλαιπωρηµένοι από τις κακουχίες, φιλικοί και ήρεµοι. Ανάµεσά τους όµως έχουν µπλεχτεί και περίεργες φυσιογνωµίες, που κυκλοφορούν κρατώντας πανάκριβα κινητά και οδηγώντας πολυτελή αυτοκίνητα, όπως αποδεικνύεται από τις φωτογραφίες που εξασφαλίσαµε.


Κάνοντας ρεπορτάζ σε αρκετά από τα ξενοδοχεία όπου διαµένουν οι πρόσφυγες, καταγράψαµε στιγµές από την καθηµερινότητά τους στην Αθήνα, αλλά και προσωπικές ιστορίες που συγκλονίζουν.


ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ




        
        

Αυτό το διάστηµα, αν κάποιος θελήσει να βρει δωµάτιο στο κέντρο, θα δυσκολευτεί αρκετά, αφού τα φτηνά καταλύµατα, αυτά δηλαδή που κοστίζουν από 20 µέχρι 30 ευρώ τη βραδιά, είναι γεµάτα. «Και οι οκτώ όροφοι του κτιρίου είναι γεµάτοι από Σύριους. Τους τελευταίους µήνες το φαινόµενο έχει γίνει πολύ έντονο, αφού καταφθάνουν καθηµερινά», λέει ο Ηλίας, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ενός από τα ξενοδοχεία που προτιµούν οι Σύριοι πρόσφυγες. «Κάποιοι µένουν εδώ λίγες ηµέρες. Αλλοι, πάλι, µήνες, ενώ υπάρχει και άνθρωπος που ζει έναν χρόνο εδώ», λέει και µας δείχνει τον Χαµίντ, ένα 18χρονο παιδί από τη Συρία, που έφτασε στην Ελλάδα πέρυσι και ακόµη περιµένει να του δοθεί άσυλο. «Ηρθα πέρυσι, χωρίς τους γονείς µου. Η οικογένειά µου είναι στην Κωνσταντινούπολη. Σύµφωνα µε τη νοµοθεσία, ένας 17χρονος που παίρνει άσυλο δικαιούται να φέρει και την οικογένειά του κοντά του. ∆υστυχώς, πλέον, δεν µπορώ. Ενηλικιώθηκα. Τώρα, θέλω να µου δώσουν τα χαρτιά µου και να περάσω νόµιµα στη Σουηδία, για να σπουδάσω», λέει και µας ανοίγει το δωµάτιό του.


Οσο για το αν µαζί µε τους Σύριους περνάνε και τζιχαντιστές στη χώρα µας, λέει: «Κανείς δεν ξέρει. Είναι πολύ πιθανό, αφού δεν υπάρχει έλεγχος. Εγώ πέρασα από την Τουρκία και κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή µου και τι κάνω εδώ. Θα µπορούσα να είµαι κακοποιός, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν το γνωρίζει. Θα πρέπει, νοµίζω, να πάρει περισσότερο στα χέρια της τον έλεγχο της κατάστασης».


Ακριβώς απέναντί του ζει µια οικογένεια µε µικρά παιδιά. «Πληρώνουµε το ξενοδοχείο µε τα χρήµατα που έχουµε µαζί µας. Ελπίζουµε να µπορέσουµε να φύγουµε σύντοµα από την Ελλάδα. Να πάµε σε µια άλλη χώρα να δουλέψουµε. Αν µείνουµε και άλλο εδώ, θα χαλάσουµε όλα µας τα χρήµατα», µας εξηγεί ο πατέρας της οικογένειας.


Η ΜΠΙΖΝΑ




        
        

Την ίδια ώρα, έχει στηθεί µια ολόκληρη επιχείρηση διακινητών, οι οποίοι αναλαµβάνουν να βγάζουν από την Ελλάδα τους πρόσφυγες ή να τους φτιάχνουν πλαστά χαρτιά.


Ενας από τους πρόσφυγες, ο Ζουέντ, στη χώρα του σπούδαζε µηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τους τελευταίους δύο µήνες, όπως µας είπε, έχει εγκλωβιστεί στην Οµόνοια. «Γλύτωσα από τον πόλεµο στη χώρα µου και θα πεθάνω στην Οµόνοια. ∆εν µπορώ να φύγω νόµιµα γιατί δεν µας δίνουν χαρτιά. Αν πάτε στην Υπηρεσία Ασύλου στην Κατεχάκη, θα δείτε ουρές προσφύγων. Ασυλο παίρνουν µόνο δέκα κάθε µέρα. Για µένα πλέον δεν υπάρχει παρόν, ούτε µέλλον», λέει και συνεχίζει: «Αυτές τις µέρες κοιτάω µήπως φύγω παράνοµα. Οι διακινητές χρεώνουν γύρω στα 1.500 ευρώ για να µας βγάλουν από την Ελλάδα µε τα πόδια και πολύ περισσότερα για να µας φτιάξουν πλαστά χαρτιά, αν θέλουµε να ταξιδέψουµε µε αεροπλάνο».


Λίγο πιο κάτω, η Κατερίνα, ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου, µας εξηγεί πως πολλές φορές κάνουν καλύτερες τιµές στους πρόσφυγες γιατί τους λυπούνται: «Οταν αρχίζουν να τελειώνουν τα χρήµατά τους, µας ζητάνε να κάνουµε κάτι καλύτερο. ∆εν µπορούµε να τους αφήσουµε στον δρόµο. Τα δωµάτια έχουν κλιµατισµό και τηλεόραση. Για το φαγητό τους φροντίζουν µόνοι τους». Οπως µας είπε η Κατερίνα, τα µαγαζιά του κέντρου µε ανατολίτικα φαγητά κάνουν χρυσές δουλειές αυτό τον καιρό. Οταν οι πρόσφυγες θέλουν κρέας, υπάρχει µόνο ένα µαγαζί από το οποίο ψωνίζουν, αφού, εκτός του ότι δεν τρώνε χοιρινό, σύµφωνα µε τη θρησκεία τους θα πρέπει η σφαγή του ζώου να έχει γίνει µε συγκεκριµένη ιεροτελεστία.


Mπουγάδες και χλιδάτα αυτοκίνητα


Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ στα στενά του κέντρου της Αθήνας, βρεθήκαµε κάπου κοντά στη Βερανζέρου. Εκεί υπάρχουν στη σειρά τρία ξενοδοχεία, τα οποία είναι γεµάτα µετανάστες. Μάλιστα, κάποιοι κατέφθαναν µε τα µπαγκάζια τους εκείνη τη στιγµή. «Αλλοι φεύγουν, άλλοι έρχονται. Ολα τα ξενοδοχεία είναι γεµάτα. Να φανταστείτε ότι τα παράνοµα ζευγάρια ή οι ιερόδουλες που έρχονταν εδώ µε τους πελάτες τους δεν έχουν πια πού να πάνε. Στο κέντρο, άδεια δωµάτια έχουν µόνο τα πιο ακριβά ξενοδοχεία, που κοστίζουν περίπου 70 ευρώ τη βραδιά», λέει η Σόνια, η οποία δουλεύει στη ρεσεψιόν. Στα µπαλκόνια των ξενοδοχείων κρέµονται µπουγάδες, ενώ κάποια από αυτά έχουν προµηθευτεί και ναργιλέδες, προκειµένου να εξυπηρετούν τους πελάτες τους. «Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι είχαν περάσει από την Ελλάδα πρόσφυγες οι οποίοι είχαν καλό οικονοµικό επίπεδο. Φέτος, είναι χαµηλότερο. Φαίνεται πως είναι άνθρωποι µεσαίας τάξης, που έχουν πουλήσει τα πάντα στην πατρίδα τους», τονίζει εργαζόµενος στη ρεσεψιόν. Κοντά στην Πλατεία Καραϊσκάκη βρίσκεται άλλο ένα ξενοδοχείο που φιλοξενεί µόνο µετανάστες και ιδιοκτήτης του είναι ένας Τούρκος, ο Αµάλ. Στο λόµπι κάθονται µόνο άντρες που καπνίζουν και παίζουν χαρτιά. Εξω από το ξενοδοχείο είναι παρκαρισµένα τρία πολυτελή αυτοκίνητα, µε ξένες πινακίδες, τα οποία ανήκουν σε κάποιους από τους πελάτες. «Εδώ µένουν κυρίως όσοι έρχονται από τη Συρία. Τα δωµάτια είναι φτηνά. Κοστίζουν µόνο 20 ευρώ την ηµέρα», λέει ενώ εξυπηρετεί µερικούς από τους πελάτες του.