Το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με δύο αποφάσεις του επικύρωσε την απόλυση δυο εφοριακών υπαλλήλων οι οποίοι ζήτησαν και πήραν από εταιρεία πετρελαιοειδών της Θεσσαλονίκης φακελάκι 30.000 ευρώ, προκειμένου να επιστραφεί στην εταιρεία Φ.Π.Α. που ζητούσε με αίτησή της.

Συγκεκριμένα, οι δύο εφοριακοί προσέφυγαν στο ΣτΕ και ζητούσαν να ακυρωθούν οι αποφάσεις του Ιουνίου του 2013 του Πειθαρχικού Συμβουλίου του υπουργείου Οικονομικών, με τις οποίες τους επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης, για τα πειθαρχικά παραπτώματα της παράβασης καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους και της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής, εντός και εκτός υπηρεσίας, σύμφωνα με τον Υπαλληλικό Κώδικα.

Όπως αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις, γυναίκα εφοριακός υπάλληλος έλαβε από εταιρεία πετρελαιοειδών για τον εαυτό της και για λογαριασμό του συναδέλφου της εφοριακού «το ποσό των 30.000 ευρώ».

Ειδικότερα, οι εφοριακοί είχαν «αναλάβει υπηρεσιακά, κατόπιν σχετικής εντολής του προϊσταμένου τους, την σύνταξη και υπογραφή της έκθεσης προσωρινού ελέγχου της επίμαχης εταιρείας προκειμένου αυτή να τύχει επιστροφής του συνολικού ποσού του πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. που είχε ζητήσει με σχετικές αιτήσεις της». Όμως, ζήτησαν και έλαβαν το ποσό των 30.000 ευρώ, «προκειμένου να επισπεύσουν την διαδικασία προσωρινού ελέγχου της εν λόγω εταιρείας». Στη συνέχεια, συνέταξαν και υπέγραψαν την έκθεση προσωρινού ελέγχου της εν λόγω εταιρείας, σύμφωνα με την οποία επεστράφη σε αυτή το πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α το οποίο είχε ζητήσει με σχετικές αιτήσεις της.

Παρ΄ όλα αυτά, οι δύο εφοριακοί για τυπικούς δικονομικούς λόγους από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, αθωώθηκαν τελεσίδικα για την πράξη της παθητικής δωροδοκίας. Η αθώωσή τους οφείλεται στο γεγονός ότι «κατά το χρόνο τελέσεως των πράξεων που τους είχαν αποδοθεί η αξιόποινη πράξη της παθητικής δωροδοκίας του υπαλλήλου στοιχειοθετείται μόνο για τις μελλοντικές ενέργειες ή παραλείψεις αυτού, ενώ η πράξη αυτή παραμένει ανέγκλητη για ήδη τελειωμένη ενέργεια ή παράλειψη». Ακόμη, κηρύχθηκαν αθώοι του αδικήματος της σύστασης συμμορίας, αφού δεν αποδείχθηκε ότι ενώθηκαν με σκοπό την διάπραξη αδικημάτων.

Το ΣτΕ αποφάνθηκε ότι ναι μεν δεσμεύεται από την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, κατά το μέρος με το οποίο οι εφοριακοί κρίθηκαν αθώοι της παθητικής δωροδοκίας από κοινού και της συμμορίας, περαιτέρω όμως, δεσμεύεται «ως προς την ύπαρξη των πραγματικών αυτών περιστατικών τα οποία έγιναν δεκτά κατά την κρίση της επίμαχης αποφάσεως του ποινικού δικαστηρίου».

Δηλαδή, το ΣτΕ αναφέρει ότι ανεξάρτητα αν οι εφοριακοί αθωωθήκαν από το Ποινικό δικαστήριο εκείνο λαμβάνει υπόψη τους τα ποινικά αδικήματα που διέπραξαν και αναφέρονται στην απόφαση του Τριμελούς Εφετείου, τα οποία αποτελούν διαπραχθέντα πειθαρχικά αδικήματα.

Έτσι, το ΣτΕ αναφέρει ότι «τα πραγματικά περιστατικά στοιχειοθετούν το πειθαρχικό παράρτημα της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής εντός ή εκτός της υπηρεσίας» και έκρινε ότι η ποινή της οριστικής απόλυσης που τους επιβλήθηκε είναι η προσήκουσα.