Η Βάσια Παναγοπούλου βρέθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 30 Απριλίου στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ και παραχώρησε μια ειλικρινή και συγκλονιστική συνέντευξη στους Νάνσυ Ζαμπέτογλου και Θανάση Αναγνωστόπουλο. Η ηθοποιός άνοιξε την καρδιά της και μοιράστηκε με το κοινό την τραυματική εμπειρία της απώλειας του πατέρα της, όταν ήταν μόλις 10 ετών.

Με αφοπλιστική ειλικρίνεια, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά την ασθένεια του πατέρα της, αλλά και στην αναπάντεχη και συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή που έμαθε τον θάνατό του. Η εξομολόγησή της άγγιξε την ψυχή των τηλεθεατών, ενώ η ηθοποιός μίλησε για το πώς αυτή η εμπειρία διαμόρφωσε τη ζωή και την καριέρα της.

Βάσια Παναγοπούλου: "Ήταν δύσκολα, γιατί ο θάνατος του πατέρα μας σηματοδότησε το φευγιό μας από τη Μυτιλήνη"

«Τον μπαμπά μου τον έχασα 10 χρονών. Ήταν δύσκολα, γιατί ο θάνατος του πατέρα μας σηματοδότησε το φευγιό μας από τη Μυτιλήνη. Όποτε το θυμάμαι κλαίω. Ένιωσα ξεριζωμό. Θυμάμαι ότι είχα πάρει την αγαπημένη μου κούκλα, τη φιλούσα, την αγκάλιαζα και την έθαψα στον κήπο του σπιτιού με σκοπό όταν επιστρέψουμε να την ξαναβρώ. Το σπίτι πουλήθηκε, δεν την ξαναβρήκα ποτέ.

Ο μπαμπάς μου έφυγε για ιατρικούς λόγους. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ ενεργός πολιτικά, είχε υποστεί φυλακές, εξορίες, είχε κλονιστεί η υγεία του και κάποια στιγμή αυτό στάθηκε μοιραίο», εξομολογήθηκε η Βάσια Παναγοπούλου.

 «Όταν ο πατέρας μου αρρώστησε πήγε στο νοσοκομείο κι εγώ και η αδελφή μου πήγαμε πακέτο στο σπίτι μιας φίλης της μητέρας μου. Περνούσαν οι μέρες και δεν μαθαίναμε νέα. Μια μέρα το έσκασα από τα αγγλικά, έκανα κοπάνα και έφυγα και πήγα στο νοσοκομείο να δω τον πατέρα μου να μάθω πώς είναι. Τον είδα πάρα πολύ άσχημα, έχω ακόμα την εικόνα αυτή.

"Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Πώς μαθαίνεις έτσι για τον θάνατο του γονιού σου;"

Κάποια στιγμή, επειδή δεν μαθαίναμε νέα, φύγαμε με την αδελφή μου, το σκάσαμε από το σπίτι που μέναμε και πήγαμε στο πατρικό μας. Συνέβη το εξής σοκαριστικό, έξω από το σπίτι υπήρχε το κηδειόχαρτο. Έτσι μάθαμε ότι ο πατέρας μας πέθανε. Καταλαβαίνεις τι έγινε. Δεν υπάρχουν λόγια. Εγώ είχα πυρετό δεν θυμάμαι πόσο καιρό, η μητέρα μου κόντεψε να τρελαθεί, δεν ήξερε τι ήταν αυτό που είχα πάθει. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Πώς μαθαίνεις έτσι για τον θάνατο του γονιού σου; Δεν υπήρχε κανείς να μας εξηγήσει;».