Με λόγια απολύτως ειλικρινή και χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης, ο Ζήσης Ρούμπος μίλησε για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που πέρασε το 2024. Ο γνωστός stand up comedian αναφέρθηκε στη διάγνωση καρκίνου του δέρματος, την ψυχολογική πίεση που βίωσε μαζί με τη σύζυγό του και την ανακούφιση που έφερε η έγκαιρη παρέμβαση. Ταυτόχρονα, μίλησε για την παιδική του ηλικία, τον αυστηρό πατέρα του, και το πώς η κωμωδία έγινε τρόπος να διαχειρίζεται τα δύσκολα.

Διαβάστε: Η ανάρτηση του Ζήση Ρούμπου για την πατριαρχία: Με ψυχανάλυση σκότωσα το τέρας μέσα μου

Ζήσης Ρούμπος: «Το είδα τυχαία και με έσωσε» - Η έγκαιρη διάγνωση

Ο Ζήσης Ρούμπος αποκάλυψε πως διαγνώστηκε με καρκίνο του δέρματος τον Μάιο του 2024, ευτυχώς σε αρχικό στάδιο. Όπως περιέγραψε, όλα ξεκίνησαν όταν παρατήρησε μια μικρή ελιά στο πόδι του που δεν θυμόταν να υπήρχε. «Πήγα στην τουαλέτα και βλέπω στο μπούτι μου μια ελίτσα που δεν θυμόμουν να έχω. Έναν μήνα μετά, το ξανακοιτάω κι είχε μεγαλώσει και λέω "δεν πάω να το δω;"... και πήγα. Ήταν μελάνωμα στο ξεκίνημά του».

Η έγκαιρη διάγνωση αποδείχθηκε σωτήρια. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Πέρασα έναν κύκλο εξετάσεων που λέγεται σταδιοποίηση, που εκεί βλέπεις αν έχει πάει αλλού. Είναι ψυχοφθόρο. Από τότε, κάθε μέρα για μένα είναι δώρο και το εννοώ».


Η δύναμη της πρόληψης και το ψυχικό φορτίο

Ο κωμικός δεν δίστασε να περιγράψει τη συναισθηματική φόρτιση που βίωσε, μαζί με τη σύζυγό του, στον μήνα της αβεβαιότητας. «Μέχρι να σιγουρευτώ ότι όλα καλά, έζησα κι εγώ κι η γυναίκα μου έναν μήνα πολύ δύσκολο». Το μήνυμά του είναι ξεκάθαρο: η πρόληψη και η επίσκεψη στον γιατρό μπορούν να σώσουν ζωές.

Ο πατέρας, οι δυσκολίες και το πρώτο του stand up

Ο Ρούμπος μίλησε ανοιχτά για τη σχέση του με τον πατέρα του, έναν αυστηρό λοχαγό των ΛΟΚ, μεγαλωμένο μέσα σε πόλεμο και σκληρές συνθήκες. «Ο πατέρας μου ήταν λοχαγός στα ΛΟΚ, γεννημένος το 1930. Έζησε Κατοχή, Εμφύλιο και Χούντα. Οι ιστορίες του είναι συγκλονιστικές», είπε. Χρειάστηκε να δει τον πατέρα του «ως άνθρωπο της εποχής του και όχι μόνο ως πατέρα» για να μπορέσει να τον κατανοήσει και να τον συγχωρήσει. «Η σχέση μου μαζί του ήταν το πρώτο μου stand up. Ήξερε ότι έκανα χιούμορ με αυτό και γελούσε».

Η κωμωδία ως καταφύγιο και επιβίωση

Τέλος, ο Ζήσης Ρούμπος εξομολογήθηκε πως η κωμωδία δεν ήταν απλώς τέχνη, ήταν εργαλείο επιβίωσης. «Ανακάλυψα ότι έγινα κωμικός για να αποφορτίζω καταστάσεις, κυρίως στο σπίτι. Δεν λειτουργούσε πρακτικά πάντα, αλλά στο μυαλό μου δούλευε και γέμιζε τη δική μου "μπαταρία"». Μάλιστα, δεν παρέλειψε να σχολιάσει και τις σύγχρονες κοινωνικές ευαισθησίες. «Με το political correct έχει χαθεί λίγο η μπαλίτσα».