Σε μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Αστερόσκονη» του Νίκου Γρίτση, ο Χρήστος Νικολόπουλος μίλησε για τη θρυλική, αλλά συχνά δύσκολη σχέση του με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης, που υπέγραψε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του λαϊκού τραγουδιού, αναφέρθηκε ανοιχτά στη διαμάχη τους, στην ταινία «Υπάρχω», αλλά και στην αληθινή προσωπικότητα του Καζαντζίδη, όπως εκείνος τη γνώρισε.

Διαβάστε: Κώστας Μπαλαχούτης στα Παραπολιτικά για το βιβλίο "Δεν με σβήνει κανένας": "Ο Καζαντζίδης μάς άφησε την ψυχή του - Η Χάρις Αλεξίου τον περιγράφει σαν θαύμα της φύσης"


Οι πρώτες αναφορές στη σχέση τους

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Χρήστος Νικολόπουλος δεν δίστασε να περιγράψει τον Στέλιο Καζαντζίδη ως έναν ιδιαίτερα απαιτητικό και καχύποπτο άνθρωπο. Όπως είπε: «Ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν πολύ δύσκολος άνθρωπος και καχύποπτος. Φοβόταν τα πάντα, δεν εμπιστευόταν κανέναν». Ο συνθέτης εξήγησε ότι ο σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής ήταν από τους πρώτους που κατάφεραν να πάρουν ποσοστά από τις δισκογραφικές εταιρείες, κάτι που άνοιξε τον δρόμο και για άλλους καλλιτέχνες. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό δεν είχε καμία σχέση με συνδικαλιστική δράση, αλλά με την προσωπική του στάση και απαίτηση απέναντι στις εταιρείες.

Η διαφωνία για τα τραγούδια και η μεγάλη καλλιτεχνική σύγκρουση

Ο Χρήστος Νικολόπουλος αναφέρθηκε στη σοβαρή διαφωνία που είχαν ως προς την πατρότητα 35 τραγουδιών, ανάμεσά τους και μεγάλες επιτυχίες όπως το «Υπάρχω», το «Πουκάμισο» και το «Αγριολούλουδο». Όπως δήλωσε: «Είχαμε διαφωνία σε 35 τραγούδια, γιατί είχε το όνομά του ως δημιουργός μαζί με το δικό μου. Το επέβαλε στην εταιρεία». Σύμφωνα με τον μουσικοσυνθέτη, μετά από αρκετές εντάσεις και μακρόχρονες διαφωνίες, ο Καζαντζίδης αποδέχθηκε τελικά ότι τα τραγούδια ανήκαν στον Νικολόπουλο και του τα απέδωσε ξανά.


Η άποψη του Νικολόπουλου για την ταινία «Υπάρχω»

Η συζήτηση έφτασε και στην πολυσυζητημένη ταινία «Υπάρχω», η οποία βασίστηκε στη ζωή και την προσωπικότητα του Καζαντζίδη. Ο Χρήστος Νικολόπουλος ήταν σαφής: «Νομίζω ήταν περισσότερο μυθοπλασία η ταινία. Πολύ καλογυρισμένη, τα άτομα πάρα πολύ καλά. Αλλά περισσότερο ήταν μύθος παρά η πραγματική ζωή και ο χαρακτήρας του Καζαντζίδη». Όπως εξήγησε, η απόφαση να παρουσιαστεί ο Καζαντζίδης μέσα από μια πιο “ηρωοποιημένη” ματιά ίσως ήταν δικαιολογημένη, καθώς ο κόσμος τον αγαπούσε βαθιά. «Ίσως καλά έκαναν, γιατί εντάξει, ο κόσμος τον αγάπησε τόσο πολύ που έπρεπε να δώσουν και μια μυθοπλασία», είπε.


Νικολόπουλος για Καζαντίδη: «Ήταν δύσκολος άνθρωπος. Πολύ δύσκολος άνθρωπος»

Ο μουσικοσυνθέτης συνέχισε λέγοντας: «Ήταν δύσκολος άνθρωπος. Πολύ δύσκολος άνθρωπος. Ήταν πολύ καχύποπτος. Φοβόταν τα πάντα, δεν εμπιστευόταν κανέναν». Η ένταση και η ειλικρίνειά του δείχνουν ότι η σχέση τους, παρά το τεράστιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, είχε μεγάλες δυσκολίες και αντιπαραθέσεις. Ο Χρήστος Νικολόπουλος έδωσε μια σπάνια εικόνα της πολυετούς συνεργασίας τους, τονίζοντας ότι πίσω από τον μύθο του Καζαντζίδη υπήρχε ένας άνθρωπος με πολλές αντιφάσεις, φόβους και δυσκολίες στις σχέσεις του με τους γύρω του. «Ο Καζαντζίδης είχε τη δύναμη να δίνει "γραμμή" στον συνθέτη για το τι θα γράψει».