«Η ελπίδα έφτασε, ο φόβος έφυγε. ΣΥΡΙΖΑ, Podemos: Θα νικήσουμε. Στην Ελλάδα, αυτό το βράδυ, ακούμε ήδη Τικ τακ, τικ τακ, τικ τακ, τον ήχο μιας αντίστροφης μέτρησης προς την αλλαγή...»

Με αυτά τα λόγια χαιρετούσε στις 25 Ιανουαρίου του 2015 ο Πάμπλο Ιγκλέσιας την νίκη του Αλέξη Τσίπρα μπροστά σε 8.000 συγκεντρωμένους οπαδούς του κόμματός του στην Βαλένθια εκφράζοντας την ελπίδα μιας αριστερής επικράτησης και στην Ισπανία.

Έκτοτε, στάθηκε στο πλάι του Έλληνα (πρώην) Πρωθυπουργού πολλές φορές, ακόμη και κατά την περίοδο των ατελείωτων διαπραγματεύσεων του Αλέξη Τσίπρα με τους εταίρους, υποστηρίζοντας πως «ο Αλέξης υποχώρησε πολύ λίγο στα αιτήματα των δανειστών και δεν έκανε πίσω στις κόκκινες γραμμές αναφορικά με τους μισθούς και τις συντάξεις».

Ωστόσο, με το πέρασμα των μηνών ο αρχηγός των Podemos απομακρυνόταν με έμμεσο ή και άμεσο τρόπο από την «ελληνοϊσπανική συμμαχία της Αριστεράς» με εκφράσεις του τύπου «Ευτυχώς η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα». Το αποτέλεσμα, κάτι παραπάνω από αναμενόμενο: Στις αρχές Ιουλίου του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας του γύρισε την πλάτη στην τετ α τετ συνάντησή τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τον Πάμπλο Ιγκλέσιας να του το ανταποδίδει «αποκαθηλώνοντάς» τον από το profile του στο twitter και τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης να μιλούν για πλήρη απογοήτευση του Ισπανού ηγέτη από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από κοινού, Αλέξης Τσίπρας και Πάμπλο Ιγκλέσιας, είδαν το άστρο τους να αναδύεται και για ένα σημαντικό διάστημα ο ένας στήριζε τον άλλο, πιστεύοντας ότι θα αλλάξουν την Ευρώπη. «ΣΥΡΙΖΑ-PODEMOS VENCEREMOS», ήταν το εμβληματικό σύνθημά τους, με τον ΣΥΡΙΖΑ να φτάνει τον Ιανουάριο του 2015 στο 36,34% και οι Podemos τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους στο 20,69%.

Οι εικόνες του κ. Ιγκλέσιας στην Πλατεία Κλαυθμώνος να αγκαλιάζεται το βράδυ των εθνικών εκλογών με τον κ. Τσίπρα και να τραγουδούν συνθήματα έκαναν το γύρο του κόσμου, αλλά και πολλούς να πιστεύουν ότι οι δυο νεαροί ηγέτες μπορούν να μετασχηματίσουν την Ευρώπη. Το «όνειρο» κράτησε λίγο, μιας και μετά από λίγους μήνες ο Αλέξης Τσίπρας όχι απλώς δεν «κατήργησε τη λιτότητα», όπως υποσχόταν αλλά υπέγραψε και τρίτο μνημόνιο.

Ο Πάμπλο Ιγγκλέσιας μετά την «κωλοτούμπα» του συντρόφου του άρχισε να παίρνει σαφείς αποστάσεις και να μην αναφέρεται στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς για τους αντιπάλους του στην Ισπανία αποτελούσε σημείο κριτικής ο συμβιβασμός του Αλέξη Τσίπρα με τους δανειστές.  Την ίδια στιγμή, όμως, και προτού φτάσουμε στο αρνητικό αποτέλεσμα των εκλογών της Μαδρίτης, είχε αρχίσει από καιρό η φθορά των Podemos.

Πριν, βεβαίως, από τους ισπανούς ψηφοφόρους, είχε σπεύσει να τους εγκαταλείψει ο Αλέξης Τσίπρας. Με το γνωστό του τρόπο, ο πρωθυπουργός με μεγάλη άνεση ξέχασε τους παλιούς τους συντρόφους και αγάπησε τους ισπανούς σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ.

Έστω και αν ο τελευταίος είχε κατά καιρούς στηλιτεύσει τον τρόπο που πολιτευόταν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε κάνει τον Ιούλιο του 2015 όταν είχε γράψει στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter ότι  «Ο Τσίπρας είπε ψέματα στους Έλληνες όπως ο Ραχόι είχε πει ψέματα στους Ισπανούς». Τα προαναφερθέντα, βεβαίως, δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία για τον κ. Τσίπρα, μιας και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να εξυπηρετήσει το σκοπό του.

Κάπως έτσι, το βράδυ των εθνικών εκλογών της Ισπανίας, πανηγύριζε για τη νίκη των σοσιαλιστών αγνοώντας τον κ. Ιγκλέσιας και την μεγάλη πτώση των ποσοστών του κόμματός του.

Λάτρης, λοιπόν, του Λένιν και «του σκοπού που αγιάζει τα μέσα», ο πρώην πρωθυπουργός γνώριζε ότι στην πορεία προς τις ευρωεκλογές αλλά και τις εθνικές εκλογές του 2019 έπρεπε να χτίσει το προφίλ του ηγέτη που εγκαταλείπει τις αριστερές ιδεοληψίες και προσεταιρίζεται τη σοσιαλδημοκρατία.

Εκείνη, λοιπόν, την περίοδο, το λαμπερό πρόσωπο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας ήταν ο Πέδρο Σάντσεθ, για αυτό και ο κ. Τσίπρας ήθελε να πάρει κάτι από τη λάμψη του.  Χωρίς να τον πολυενδιέφερε αν οι κινήσεις του αυτές τον έφερφαν σε σύγκρουση με τις δυνάμεις της αριστεράς στην Ισπανία και κατ’ επέκταση της ευρωπαϊκής αριστεράς.