Στις επιπτώσεις που θα έχει η ενδεχόμενη πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, στην οικονομία, αλλά και την ελληνική κοινωνία, αναφέρεται ο αρθρογράφος των New York Times Νίκολας Γκέιτζ (Νικόλαος Γκατζογιάννης”, σε μία ανάλυση της σημερινής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα, αλλά και των αιτιών που οδήγησαν στην κρίση.

Ο ελληνοαμερικανός συγγραφέας υποστηρίζει στο άρθρο του, ότι “οι σκληρές οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης άρχισαν να αποφέρουν καρπούς” και “έρχονται καλύτερες μέρες”, ωστόσο, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, λέει ότι θα εγκυμονούσε κινδύνους “που θα μπορούσαν να προκαλέσουν χειρότερες αναταράξεις στην ελληνική οικονομία, από το 2012 και σε μαζική απόσυρση καταθέσεων, καθώς δεν αναμένεται να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία κανένα από τα μεγάλα κόμματα, προκαλώντας πολιτική αστάθεια”.

Ο αρθρογράφος κάνει αναφορά στα «αίτια υπερδιόγκωσης» του ελληνικού χρέους που οδήγησαν στη σημερινή κρίση, σημειώνοντας ότι «τις παρελθούσες δεκαετίες, κάθε φορά που πλησίαζαν οι εκλογές, το κόμμα που βρισκόταν στην εξουσία προσλάμβανε χιλιάδες νέους δημοσίους υπαλλήλους και αύξανε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα”.

Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, ο κ. Γκέιτζ υπογραμμίζει ότι «τα δύο τελευταία χρόνια ωστόσο φαίνεται ότι επιτεύχθηκαν βαθιές μεταρρυθμίσεις. Η κυβέρνηση συνεργασίας του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, πέρασε ορισμένα από τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας, μειώνοντας τις δημόσιες δαπάνες, τους μισθούς και τις συντάξεις, κατά το ήμισυ σχεδόν, ενώ επέβαλε υψηλούς φόρους, που μείωσαν την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων κατά 30% περίπου. Παραδόξως, όλες αυτές οι βίαιες μεταβολές έγιναν δεκτές από τους πολίτες με στωικότητα. Υπήρξαν βεβαίως γενικές απεργίες, όπως η χθεσινή, αλλά ήταν περιορισμένες και συγκυριακές. Οι Έλληνες ψηφοφόροι άδραξαν την ευκαιρία να δείξουν την αποδοκιμασία τους στις ευρωεκλογές, δίνοντας τις περισσότερες ψήφους στο ριζοσπαστικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ και αναδεικνύοντας τρίτο κόμμα τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, γεγονός ωστόσο που δεν οδήγησε την κυβέρνηση στην χαλάρωση της πολιτικής της».

Καταλήγοντας, ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι «με την προοπτική επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, οι οικονομικοί αναλυτές θεωρούν ότι αναμένεται απόσυρση καταθέσεων τρεις με τέσσερεις φορές μεγαλύτερη από εκείνη του 2012. Μολονότι τα 23 δις καλύφθηκαν τότε από την ΕΚΤ, σήμερα η πολύ πιο αδύναμη ευρωζώνη δύσκολα θα μπορούσε να μεταφέρει πάνω από 100 δις εάν συνέβαινε μια μαζική απόσυρση καταθέσεων. Σε αυτή την περίπτωση η έλλειψη χρήματος θα οδηγούσε την Ελλάδα σε τεχνική χρεοκοπία. Τα κέρδη των δύο περασμένων ετών που επιτεύχθηκαν με θυσίες θα εξανεμίζονταν, η πρόσβαση στον δανεισμό θα διακόπτονταν, η οικονομία θα οδηγούνταν σε στασιμότητα και η μόνη προφανής επιλογή θα ήταν η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, μια καταστροφική επιλογή για μια χώρα που εισάγει την πλειοψηφία των αγαθών που καταναλώνει».