Στην αποκαλυπτική του συνέντευξη, ο Γιάννης Ζουγανέλης αναφέρει: «υπέστην τρομερές ταλαιπωρίες στη φυλακή. Τα 18 μου χρόνια τα έκλεισα κρατούμενος. Πέρασα πάρα πολύ σκληρά. Εγώ έχω πονέσει με τις φασιστικές λογικές. Όταν πας στη φυλακή, είσαι ενάμιση μήνα στην απομόνωση, μετά από ενάμιση μήνα πας να κάνεις μπάνιο  και έρχεται ένας με ένα πουλί τέτοιο, όχι τέτοιο, ΤΕΤΟΙΟ και σε αγκαλιάζει…».

«Δεν υπήρχε τότε η φρασεολογία "είμαι στρέιτ" ή "δεν είμαι ομοφυλόφιλος". Του λέω "ξέρεις είμαι πολιτικός κρατούμενος, συγνώμη δεν μπορώ". Με πιάνει και μου λέει "δεν κατάλαβες καλά". Εκείνη τη στιγμή πέρασε ένας άλλος κρατούμενος από εκεί ο οποίος με έσωσε. Ήταν πιο μάγκας. Αυτός είχε κάνει φόνους, είχε σκοτώσει τη γυναίκα του, τον εραστή της, τον πατέρα της και τη μάνα της. Ζει ακόμα σήμερα, πρέπει να είναι πάνω από 80 ετών. Με αυτόν αργότερα στους προαυλισμούς πιανόμασταν χέρι - χέρι και του έλεγα "θα κάνουμε έρωτα κλπ" για να γλιτώσω από τον άλλον. Πέρασα τέτοιες βίαιες λογικές. Ο φασισμός έχει και αυτή την όψη», προσθέτει.

Ο ίδιος παραδέχεται πως ανήκει στην Αριστερά, αλλά όχι σε κάποιο κόμμα και επισημαίνει: «μπήκα στο Πολυτεχνείο ακριβώς το '73, στο μεταίχμιο της Μεταπολίτευσης. Η ζωή μου καθορίστηκε από το Πολυτεχνείο γιατί ήμουν και από αυτούς που έπιασαν στα επεισόδια».