Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε τη στρατηγική της εκάστοτε κυβέρνησης για την εξωτερική πολιτική να κινείται γύρω από τα Ελληνοτουρκικά και φυσικά γύρω από την αλληλένδετη πληγή του Κυπριακού. Λογικό, μιας και γειτνιάζουμε με την αναθεωρητική Τουρκία. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, πίσω από τις κλειστές πόρτες του νεοκλασικού στη Βασιλίσσης Σοφίας, τα τηλεφωνήματα και οι συσκέψεις δεν είχαν μονοθεματική προσέγγιση.

Διαβάστε: Γεραπετρίτης: Αυτά θα εισηγηθεί στη συνεδρίαση για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ - Ποιες οι εξελίξεις για τη Σύνοδο 5x5



Πίσω από τις κλειστές πόρτες της Βασιλίσσης Σοφίας: Ουκρανία, ενέργεια και λιμάνια

Σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές, η Ουκρανία και τα αμερικανικά ενεργειακά σχέδια για την περιοχή, που περνούν από την Ελλάδα, η αναβίωση του ψυχροπολεμικού σκηνικού με φόντο τα ελληνικά λιμάνια και οι λεπτές ισορροπίες που προσπαθεί να κρατήσει η Ελλάδα για να διατηρήσει τις στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ αλλά και τις υποχρεώσεις των συμφωνιών με την Κίνα, όπως και οι εξελίξεις στην υποσαχάρια Αφρική και τη Μέση Ανατολή ήταν τα θέματα που απασχόλησαν περισσότερο τα στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα.  

Στο κάδρο και η προετοιμασία της πολυσυζητημένης Διάσκεψης 5x5 για την Ανατολική Μεσόγειο



Τα εμπόδια για τη Διάσκεψη 5x5 για την Ανατολική Μεσόγειο, οι όροι συμμετοχής και το «αγκάθι» της Τουρκίας

Στο κάδρο της Αθήνας, βεβαίως, παραμένει και η προετοιμασία της πολυσυζητημένης Διάσκεψης 5x5 για την Ανατολική Μεσόγειο. Πρόταση που απηύθυνε η Ελλάδα στις χώρες με τις οποίες συνορεύει διά θαλάσσης, δηλαδή στην Κύπρο, την Αίγυπτο, την Τουρκία και τη Λιβύη.

Φαίνεται όμως ότι δεν θα πραγματοποιηθεί στο εγγύς μέλλον - τουλάχιστον αυτό προκύπτει από το ρεπορτάζ των «Παραπολιτικών». Το υπουργείο Εξωτερικών έχει αναλάβει να διερευνήσει το κατά πόσο είναι εφικτό να πραγματοποιηθεί η εν λόγω συνάντηση.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Γιώργος Γεραπετρίτης εξελίσσει άτυπες ενημερώσεις με τους ομολόγους του, χωρίς ωστόσο να έχουν προκύψει πρακτικά αποτελέσματα επί του παρόντος. Για παράδειγμα, με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, συζήτησαν για το θέμα κατά την τελευταία συνάντησή τους στο Λουξεμβούργο. Στον αντίποδα, με τον Κύπριο ομόλογό του, Κωνσταντίνο Κόμπο, δεν το συζήτησαν ακόμη. Δυσκολία παρουσιάζει και η διχασμένη Λιβύη, καθώς ουδείς γνωρίζει από ποιον θα εκπροσωπηθεί στην πενταμερή (ότ)αν αυτή εντέλει γίνει.

Επίσης, σύμφωνα με την Αθήνα, υπάρχουν δύο προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί η κάθε χώρα για να λάβει μέρος στη Διάσκεψη. Πρώτον, ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου, περιλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας, και, δεύτερον, ο σεβασμός στην κυριαρχία των κρατών. «Αγκάθι» αποτελεί και το Κυπριακό. Η Τουρκία σίγουρα θα ζητήσει συμμετοχή του ψευδοκράτους, γεγονός που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.  


Ο πόλεμος στην Ουκρανία και το νέο εξοπλιστικό ξύπνημα της Ευρώπης

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η τροπή που παίρνουν τα πράγματα ξύπνησαν την Ευρώπη από έναν διπλωματικό και εξοπλιστικό λήθαργο. Διπλωμάτες επισημαίνουν στην υπογράφουσα ότι -εν αντιθέσει με την Ελλάδα, που λόγω Τουρκίας είναι μονίμως alert- οι Ευρωπαίοι τώρα, με χρονοκαθυστέρηση, δείχνουν να ανεβάζουν στροφές.

Πέραν της Πολωνίας, που λόγω γεωγραφικής εγγύτητας νιώθει το «χνώτο» του Βλαντιμίρ Πούτιν στο σβέρκο της και γι’ αυτό προετοιμάζεται ποικιλοτρόπως, έχουν αρχίσει και οι άλλες χώρες της «γηραιάς ηπείρου» να κινητοποιούνται. Είναι ενδεικτικό ότι κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ), στο πλαίσιο του οποίου συναντήθηκαν οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών την Πέμπτη στις Βρυξέλλες, διαπιστώθηκε -σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές- η... άγνοια των Ευρωπαίων για το αμερικανικό σχέδιο των 28 σημείων που στόχο έχει τον τερματισμό του πολέμου.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Αντρίι Σιμπίχα, ενημέρωσε τους ομολόγους του για το σχέδιο που φέρει την υπογραφή Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων, εξηγώντας τους ότι προβλέπει παραχώρηση εδαφών στη Ρωσία, μείωση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες στο Ντονμπάς και παγίωση των γραμμών ελέγχου στην Ανατολική Ουκρανία. Παρουσίασε, δηλαδή, το πλάνο ως ένα σχέδιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Βλαντιμίρ Πούτιν και με έναν όρο που ανεβάζει κατακόρυφα το ρίσκο.

Τον όρο αυτό αποκάλυψε η ιστοσελίδα Axios: «Το νέο σχέδιο του Τραμπ για να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία θα παραχωρούσε στη Ρωσία τμήματα της Ανατολικής Ουκρανίας που δεν ελέγχει σήμερα, με αντάλλαγμα μια εγγύηση ασφαλείας από τις ΗΠΑ». Αποκάλυψη που συζητήθηκε εκτενώς στα διπλωματικά πηγαδάκια των Βρυξελλών...

Δεδομένου, τώρα, ότι στις ρωσο-ουκρανικές διαπραγματεύσεις έχει ρόλο η Τουρκία, η Ελλάδα δεν θέλει να είναι απούσα από τις εξελίξεις. «Υποδεχόμαστε τη νέα πρόταση για την εκεχειρία στην Ουκρανία. Η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ελλάδα ήταν πάντοτε υπέρ κάθε προσπάθειας η οποία γίνεται για τη διακοπή των εχθροπραξιών, έτσι ώστε να ανοίξει ένα παράθυρο ειρήνης. Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει το οποιοδήποτε σχέδιο να τύχει της αποδοχής εκ μέρους της Ουκρανίας. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να υποστηρίζουμε την εδαφική ακεραιότητα και να στεκόμαστε απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή αναθεωρητισμού», είπε με νόημα ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ενώ δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει και το πόσο συνεισφέρει η χώρα μας στην πράξη, και συγκεκριμένα στον τομέα της ενεργειακής θωράκισης του Κιέβου, μέσω του λεγόμενου Κάθετου Διαδρόμου και του γεωστρατηγικού asset που λέγεται Αλεξανδρούπολη.


Διπλωματικός συναγερμός για τις ρωσικές απειλές προς την Ελλάδα

Η Ρωσία, όμως, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται γιατί η Ελλάδα στηρίζει την αμυνόμενη Ουκρανία. Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μ. Ζαχάροβα, στηλίτευσε την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να στείλει πυρομαχικά στην Ουκρανία, προσθέτοντας ότι αυτά χρησιμοποιήθηκαν από τις ουκρανικές δυνάμεις κατά (και) Ελλήνων ομογενών στο Ντονμπάς, στη Ζαπορίζια, στην Κριμαία και σε άλλες περιοχές. Επίσης απείλησε ότι η Μόσχα θα απαντήσει στην Ελλάδα, όπως και σε όποια χώρα προχωρά σε αντιρωσικές δράσεις.  

Ελληνικές διπλωματικές πηγές αναφορικά με τις δηλώσεις της εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου απάντησαν: «Η Ελλάδα στις διεθνείς της σχέσεις ενεργεί πάντοτε με γνώμονα την προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο και τον σεβασμό των κρατών. Είναι δε αυτονόητο δικαίωμα κάθε κράτους να συνάπτει διακρατικές συμφωνίες. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι συμφωνίες, όπως αυτή μεταξύ Ελλάδας και Ουκρανίας, εγγυώνται την ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια, που συνιστά όρο ανθρώπινης ευημερίας. Απειλές κατά κυρίαρχων κρατών αυτοδικαίως απορρίπτονται».