Ο Αργύρης Αγγέλου στο parapolitika.gr: "Δεν το περίμενα να ξαναζήσω το Annie, αλλά η Θέμις Μαρσέλλου πάντα έχει τον τρόπο της"
«Όταν βλέπω το “Παρά Πέντε”, είναι σαν να βλέπω άλλον άνθρωπο», δηλώνει
Ο Αργύρης Αγγέλου επέστρεψε στο εμβληματικό Annie και μιλά στο parapolitika.gr για τον ρόλο του Ρούστερ, τη συνεργασία με τη Θέμιδα Μαρσέλλου και τη μαγεία του θεάτρου που «ξεπλένει την ψυχή»
Διαβάστε: Αργύρης Αγγέλου: Η συγκίνηση για το reunion του "Παρά Πέντε" - "Όλοι οι ηθοποιοί δέχθηκαν με χαρά να επιστρέψουν" (Βίντεο)
Διαβάστε την συνέντευξη του Αργύρη Αγγέλου
Δεύτερη φορά λοιπόν στο Annie! Πώς προέκυψε αυτή η νέα συνεργασία με τη Θέμιδα Μαρσέλλου;
Με τη Θέμιδα δουλέψαμε και το καλοκαίρι, μετά από αρκετά χρόνια. Είχαμε βρεθεί ξανά πέρυσι τον Μάιο, στην παράσταση Reunion και φέτος το καλοκαίρι συνεργαστήκαμε στην παράσταση «Όλα λάθος» στο Θέατρο Αθηνά. Κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: «Θα ξανακάνουμε το Annie!». Να σου πω την αλήθεια, ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα να ακούσω. Όμως είχαμε αγαπήσει πολύ εκείνη την παραγωγή, και η Θέμις πίστευε ότι μου ταιριάζει αυτός ο ρόλος. Έτσι, όταν μου πρότεινε να επιστρέψω, είπα αμέσως ναι. Κάθε φορά που συνεργάζομαι μαζί της, είναι χαρά. Συνεννοούμαστε σχεδόν χωρίς να μιλήσουμε, μόνο με την ενέργεια. Είναι μια συνεργασία πραγματικά ξεκούραστη.
Πώς ήταν η προετοιμασία και το κλίμα στις πρόβες;
Η Θέμις σεβάστηκε απόλυτα τους χρόνους μου και το γεγονός ότι φέτος έχω μια πολύ «ζωηρή» χρονιά με πολλές υποχρεώσεις. Ήταν όλα οργανωμένα, με πολύ αγάπη και κατανόηση. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερο περιβάλλον.
Μίλησέ μας για τον ρόλο σου. Ποιος είναι ο Ρούστερ;
Υποδύομαι τον Ρούστερ, τον «κακό» της ιστορίας. Είναι εκείνος που στήνει την πλεκτάνη για να πάρει τα 50.000 δολάρια που προσφέρει ο Γουόρμπακς σε όποιον εμφανιστεί ως γονιός της μικρής Άννι. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένας πολύ χαριτωμένος ρόλος. Μου δίνει τη δυνατότητα να είμαι εντελώς ελεύθερος πάνω στη σκηνή -να παίξω, να τραγουδήσω, να χορέψω. Το απολαμβάνω στο έπακρο.
Φέτος έχεις και νέα σκηνική παρτενέρ.
Ναι, φέτος έχω την Κατερίνα Σούσουλα, με την οποία θα παρουσιάσουμε το εμβληματικό νούμερο Easy Street. Είναι ένα από τα highlights του έργου και ανυπομονώ να το μοιραστούμε με το κοινό στη σκηνή του Παλλάς.
Τι σημαίνει για σένα μια “καλή” συνεργασία;
Για μένα, πέρα από το ταλέντο και τη χημεία, σημασία έχει η ομάδα. Όταν ξέρεις ότι ένα περιβάλλον είναι δοκιμασμένο, νιώθεις ασφάλεια. Χαίρομαι όταν δουλεύω με ανθρώπους που ξέρω τι θα συναντήσω. Μου αρέσει, βέβαια, και να μπαίνω σε καινούργια νερά, να γνωρίζω νέους ανθρώπους και συνθήκες. Αλλά εκεί πάντα υπάρχει ένα μικρό άγχος, γιατί δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί. Στο Annie όμως είναι γνώριμα νερά – και αυτό με ηρεμεί.
Τηλεοπτικά σε βλέπουμε στο “Σπίτι δίπλα στο ποτάμι» στον Alpha . Πώς είναι αυτή η εμπειρία;
Είναι μια δουλειά πολύ φροντισμένη και καλοστημένη. Παίζουν εξαιρετικοί συνάδελφοι και το αποτέλεσμα βγαίνει πολύ ποιοτικό. Πάει και πολύ καλά, κάτι που πάντα σε γεμίζει χαρά.
Ο ρόλος μου αρχίζει τώρα να ξεδιπλώνεται – έχω γύρω στα 45-50 επεισόδια. Μόλις τελείωσα τα γυρίσματα, και υπήρξε μια συγκίνηση εκείνη τη μέρα. Όταν τελειώνει μια δουλειά που έχεις αγαπήσει, το νιώθεις. Τώρα απλώς περιμένουμε να τη δει ο κόσμος.
Παράλληλα επιστρέφεις και στο ραδιόφωνο.
Ναι, κάθε πρωί 7 με 10 είμαι στον Kiss Fm 92,9 με τη Zoe Pre και τη Μαρία Γεωργάκαινα. Είναι μια πολύ ωραία συνεργασία, γεμάτη ενέργεια και καλή διάθεση. Μου αρέσει που μπορώ να ξεκινώ τη μέρα μου μιλώντας με τον κόσμο.
Και φυσικά, το μεγάλο νέο: το reunion του Παρά Πέντε!
Ναι! Μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Ξεκινάμε γυρίσματα μόλις περάσει η πρεμιέρα του Annie. Ανυπομονώ πολύ. Ο Γιώργος Καπουτζίδης ήταν πάντα πολύ επιφυλακτικός με τέτοιες ιδέες, οπότε, από τη στιγμή που το αποφάσισε, είμαι σίγουρος ότι έχει σκεφτεί κάτι πραγματικά ωραίο.
Όταν βλέπεις ξανά το Παρά Πέντε, τι σκέφτεσαι;
Είναι σαν να βλέπω άλλον άνθρωπο. Έχουν περάσει 20 χρόνια – τότε ήμουν 27, τώρα είμαι 47. Μου αρέσει πολύ που το έχω στις αποσκευές μου και ακόμα περισσότερο που αγαπιέται τόσο έντονα. Είναι συγκινητικό. Δεν ξέρω πώς θα ήταν αν υπήρχαν τότε social media – ίσως να είχε γίνει ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία, ίσως και όχι. Το σίγουρο είναι πως παραμένει ζωντανό. Μερικοί νομίζουν ότι έμεινα εκεί, αλλά αυτό είναι το μικρό τίμημα μιας τόσο μεγάλης αγάπης. Εγώ μόνο ευγνωμοσύνη νιώθω.