
Η επάνοδος της Κλόντια Σίφερ, οι μιμήτριές της και η Αλίνα Καλτσίδου από τον Αστέρα στην Κορώνη
Passe Partout
Η παραπολιτική στήλη του Secret
Η επάνοδος της Κλόντια και οι μιμήτριές της
Είναι εκ νέου στα καλύτερά της. Η Κλόντια Σίφερ, η θεόρατη Γερµανίδα του µόντελινγκ, που µεσουράνησε στα ’90s µαζί µε τη Σίντι Κρόφορντ, την Κρίστι Τέρλινγκτον, τη Ναόµι Κάµπελ, τη Λίντα Εβαντζελίστα, την Ελενα Κρίστενσεν, την Κέιτ Μος και τα άλλα super models εκείνης της θρυλικής -για τη (µαµά) µόδα γενικότεραδεκαετίας του προηγούµενου αιώνα, είναι και πάλι µούσα της Chloé. Παράλληλα, η Κλόντια -που δεν της ξεφεύγει τίποτα, έχει αετίσιο µάτι- µας ενηµερώνει για τιs µιµήτριές της. Είδαµε, λοιπόν, την Κένταλ Τζένερ µε µπικίνι Chanel που η Σίφερ είχε φορέσει προ τριακονταετίας. Mας έδειξε και την Αριάνα Γκρίνµπλατ, που έστησε outfi t ολόιδιο µε εκείνο που είχε φορέσει ακόµα πιο παλιά -το 1993 για την ακρίβεια- για τον ίδιο οίκο µόδας και κοσµετολογίας. Και το ερώτηµα που τίθεται είναι το εξής: Τελικά «µούσα» της Chloé αναδείχθηκε πάλι ή της Chanel; Μπερδευτήκαµε. Πάντως, πέρα από made in France, τα λογότυπα και των δύο οίκων από «ch» ξεκινούν. Αδυναµίες, συµπτώσεις, βλακείες παρατηρώ; Οπως θέλετε πείτε το, παρεξήγηση ουδεµία, αλίµονο κιόλας. Tip: Ακούω πως η µαντάµ Σίφερ, όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος θα έρθει για διακοπές στην Ελλάδα. Ωραία (διαφήµιση)!
Από τον Αστέρα στην Κορώνη
Καλώς τηνε, κι ας άργησε. Εδώ και πολλούς-πολλούς µήνες, η Αλίνα Καλτσίδου, ακριβοθώρητη σοσιαλιτέ και κόρη του «βασιλιά του τσιµέντου», Φιλάρετου Καλτσίδη, ήταν στο εξωτερικό. Τώρα, όµως, επέστρεψε στην Ελλάδα, την οποία τιµά κάθε χρόνο, διαφηµίζοντας τις βακάνς της σε πολλά θέρετρα της χώρας µας. Αγνοώντας τη συννεφιά των προηγούµενων ηµερών, η Αλίνα φόρεσε το αµάνικο φόρεµά της και στήθηκε για φωτογραφία στο «Astir Palace Four Seasons», τονίζοντας πως η Ελλάδα είναι το «καλύτερό της». Τι έπεται; Φυσικά, η οικογενειακή βίλαµεγαθήριο στην Κορώνη, όπου παντρεύτηκε. Αξίζει να προσθέσουµε, γιατί αυτές οι µικρές λεπτοµέρειες για την Αθήνα µας κάνουν τη διαφορά, όπως θα έλεγε και ο φίλος της Τατιάνα Μπλάτνικ, επιτελικός της Hellenic Initiative, Πίτερ Πούλος, πως το συγκεκριµένο ξενοδοχείο διαθέτει πριβέ πλαζ, που για την Αλίνα είναι ό,τι καλύτερο. Καθότι και πάµπλουτη και µε παιδί στην εφηβεία, αποζητά ιδιωτικότητα, να βρίσκεται οπουδήποτε δεν µπορούν να την εντοπίσουν παπαράτσι. ∆εν δίνει συνεντεύξεις, δεν την πετυχαίνεις σε κοσµικά σουαρέ, γενικώς είναι στον λουσάτο µικρόκοσµό της. Αλλά ξέρει να το γλεντάει. Αλλιώς, το joie de vivre στα καλύτερά του.
Από άλλο έργο
- Αγαπάω οτιδήποτε συνδέεται µε Αγγλία (γλώσσα, ταινίες, µουσική, θέατρο, µόδα, αµάξια, τους royalties της, µέχρι το english breakfast). Προβλέπω να µην επιστρέφω στα πάτρια εδάφη, αν µείνω παραπάνω από ένα Σαββατοκύριακο στο Λονδίνο -έως την Κάµντεν, τη φανταστική της υπαίθρια αγορά και τα αεροδρόµιά της έχω φτάσει, that’s all folks, και φανταστείτε πως επί µακρόν έχω φιλοξενηθεί σε ξενώνα στο αποστακτήριο του Glenfi ddich στη Σκωτία, στα βάθη της Καραϊβικής, στα πιο απίθανα σηµεία της Νότιας Αφρικής... Οχι ότι έχουµε έλλειψη από Εγγλέζους, ειδικά στο νησί µου, την Κέρκυρα. Είναι οι rich -και προαιρετικά famous- που την επισκέπτονται, είναι µετά τα µεσάνυχτα οι ασυγκράτητοι στον Κάβο και, επίσης aft er hours, οι ξέφρενοι «πρωταγωνιστές» στο Φαληράκι του νησιού, στην καρδιά της πόλης, δίπλα στα ιστορικά Μπάνια του Αλέκου. Είναι όµως και καλλιτέχνες από... άλλο έργο.
- Οι πέντε βιρτουόζες pole dancers «δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν» όταν αποφάσιζαν να επιδείξουν τις δεξιότητές τους στο προαύλιο του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης - στα πρώην Ανάκτορα, µια ανάσα µακριά από το Λιστόν και τη µεγαλύτερη πλατεία των Βαλκανίων, την ξακουστή Σπιανάδα; Αλήθεια, όπως είπε ο δικηγόρος τους -βέρος Κερκυραίος- Γεράσιµος Γραµµένος, δεν ήταν επιβεβληµένη η άδεια, γιατί επρόκειτο για «αθλητική φωτογράφηση»; Οι κυρίες ξέσπασαν σε κλάµατα, όπως ίσως πληροφορηθήκατε, κατηγορούµενες για παράβαση της νοµοθεσίας για Προστασία Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονοµιάς (ο χώρος αποτελεί µνηµείο Παγκόσµιας Πολιτιστικής Κληρονοµιάς της UNESCO). Αν δεν χρειάζεται άδεια, να πάρουµε ο καθένας ό,τι του κάνει κέφι -δεν κρύβω την προτίµησή µου στο ακόντιο- και να κάνουµε γήπεδο το Μουσείο, το Αχίλλειο (στον δεύτερο όροφο κιόλας, όπου δεν επιτρέπεται το κοινό - έτσι, για να µας... θυµούνται), το Μον Ρεπό; Να πάρουµε σβάρνα και τα τρία παλάτια της «βασίλισσας του Ιονίου» και να εφαρµόσουµε ο καθένας κατά το δοκούν την (ατοµική του) λογική του παραλόγου;
- Εµ, δεν πάει ακριβώς έτσι, κυρίες και κύριοι! Πρωτοφανής περίπτωση, πρωτοφανές και το «άλλοθι» - κατά την ταπεινή µου γνώµη. Κρατάω όσα είπε ο αντιδήµαρχος Κεντρικής Κέρκυρας, Χρήστος Σκούρτης: «Ο δήµος αντιµετωπίζει για πρώτη φορά τέτοιο ζήτηµα». ∆εν επιθυµεί να φτάσει την υπόθεση στα άκρα, αλλά ούτε και να θεωρηθεί ως µη γενόµενη. Σε κάθε περίπτωση, εξετάζει µαζί µε γνώστες τρόπους αποτελεσµατικότερης φύλαξης του χώρου. Κάπως έτσι, µου ήρθε στο µυαλό έρευνα για αντίστοιχη περίπτωση. Οχι, λοιπόν, δεν υπάρχει ιστορικό, στην Ελλάδα τουλάχιστον. Την επόµενη φορά, πάντως, που θα πάω στο νησί, θα προσέξω να µη φοράω µπικίνι (όπως οι κυρίες, που ήταν αυτό που λέµε πιο-kinky-πεθαίνεις). Για την ιστορία, στην πόλη της Κέρκυρας είναι άγραφος νόµος, απαγορεύεται ουσιαστικά να κυκλοφορείς για παράδειγµα µε παρεό και µαγιό µόνο, άντε και µε µια πετσέτα στον ώµο. Είναι «αντικανονικό» για το νησί: σε «θέλει» (casual) chic κάθε στιγµή!
Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών