"Σημασία δεν έχει το ταξίδι, αλλά ο προορισμός"… Και είναι αλήθεια ότι το καράβι του Ολυμπιακού αρμενίζει στις πιο ένδοξες θάλασσες της εκατονταετούς ιστορίας του! Σε μέρη μαγικά κι ονειρεμένα που δεν είχαν καταφέρει να βρεθούν θρυλικές μορφές που δόξασαν την ερυθρόλευκη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο: Σε έναν τελικό κυπέλλου Ευρώπης! Ανεπανάληπτο! Επικό! Συγκλονιστικό!

Ένα όνειρο γενιών και γενιών φιλάθλων του Θρύλου του Πειραιά παίρνει σάρκα και οστά! Τελικός προορισμός; Ο αγωνιστικός χώρος της “Opap Arena” στη Νέα Φιλαδέλφεια και μια θέση στην… ποδοσφαιρική αθανασία του μεγαλύτερου (μαζί με την Μπαρτσελόνα) πολυαθλητικού συλλόγου στον πλανήτη την τελευταία δεκαπενταετία.

Το ευρωπαϊκό ταξίδι του Ολυμπιακού, ο Βαγγέλης Μαρινάκης και το 2010 που άλλαξε τα πάντα

Σ’ αυτές τις στιγμές της απόλυτης περηφάνιας και συγκίνησης πάντα είναι χρήσιμο να θυμόμαστε και το ταξίδι. Από ποιο λιμάνι ξεκινά ένα καράβι για να φτάσει στη δική του Γη της Επαγγελίας.

Και για το καράβι του Ολυμπιακού ο τελικός της 29ης Μαϊου θα είναι προορισμός ενός ταξιδιού που άρχισε το καλοκαίρι του 2010, όταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανέλαβε τα διοικητικά ηνία της ΠΑΕ από τα χέρια του Σωκράτη Κόκκαλη.

Από εκείνο το μεσημέρι της 18ης Ιουνίου, ο Ολυμπιακός δεν άλλαξε μόνο κάτοχο της προεδρικής του καρέκλας. Άλλαξε νοοτροπία, διαφοροποίησε τον τρόπο σκέψης του, διεύρυνε τους ποδοσφαιρικούς του ορίζοντες. Η διάκριση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τοποθετήθηκε στην κορυφή της ιεραρχίας στόχευσης ολόκληρου του οργανισμού.

Τα προηγούμενα χρόνια η "ψύχωση" για την κατάκτηση εγχώριων τίτλων ναρκοθετούσε ακόμη και την πορεία της ομάδας στα Κύπελλα Ευρώπης, όποτε αυτή κρινόταν απειλητική για την πρωτοκαθεδρία εντός συνόρων. Με την έλευση Μαρινάκη, άλλαξαν τα πάντα!

Η παρουσία σπουδαίων προσωπικοτήτων στην καθημερινότητα της ομάδας, όπως ο Κριστιάν Καρεμπέ, βοήθησε άπαντες να αντιληφθούν ότι η ιστορία μιας ομάδας γράφεται με πρωταθλήματα και κύπελλα εντός συνόρων, αλλά γιγαντώνεται στις διεθνείς διοργανώσεις.

Η ιστορική συνέπεια και αξιοπιστία του Ολυμπιακού στα Κύπελλα Ευρώπης

Το ζητούμενο, λοιπόν, για τον Ολυμπιακό ήταν να απεγκλωβιστεί σταδιακά από τον δικό του τρόπο σκέψης. Να λύσει τα χαλινάρια που δεν του επέτρεπαν να καλπάσει απελευθερωμένος προς το κυνήγι των πιο τρελών του ονείρων.

Και κάπως έτσι, με επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων (όχι μόνο σε μεταγραφές, αλλά κυρίως σε υλικοτεχνικές βελτιώσεις των εγκαταστάσεων του Ρέντη), ο Ολυμπιακός άρχισε να σκέφτεται… ευρωπαϊκά.

Απέκτησε μια συνέπεια στην παρουσία του στις νοκ άουτ φάσεις των διοργανώσεων της UEFA που όμοιά της δεν είχε εμφανίσει ποτέ στο παρελθόν ελληνική ομάδα. Έγραψε… χιλιόμετρα με κοντομάνικα στην Ευρώπη, αποκτώντας μια αξιοπιστία που ουδέποτε τον χαρακτήριζε ως σύλλογο.

Στα 14 χρόνια της διοικητικής παρουσίας του Βαγγέλη Μαρινάκη, ο Ολυμπιακός ξεπέρασε τη φάση των ομίλων των ευρωπαϊκών κυπέλλων 11 φορές! Αδιανόητο ποσοστό για το δικό του DNA.

Όποτε έφτασε κοντά σε ιστορικές υπερβάσεις είδε την τύχη να του γυρίζει πεισματικά την πλάτη. Ήταν όμως πάντα εκεί, να παλεύει, να διεκδικεί, να μάχεται, να απογοητεύεται αλλά ταυτόχρονα να πεισμώνει και να πατάει ξανά γερά στα πόδια του.
Όταν είσαι, λοιπόν, συνεπής με το βάρος της ιστορίας σου, όταν φτάνεις στην πηγή της αιωνιότητας αλλά δεν πίνεις νερό, κάποια στιγμή μοιραία θα… ξεδιψάσεις. Και θα απολαύσεις το νέκταρ της ποδοσφαιρικής σου αθανασίας με τρόπο θρυλικό, όπως θα ήθελες να τον συγγράψεις ο ίδιος στην αυτοβιογραφία σου.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Κριστιάν Καρεμπέ και όλα τα μέλη της οικογένειας του Ολυμπιακού δεν σταμάτησαν ποτέ να ονειρεύονται, να σχεδιάζουν, να υλοποιούν. Και το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα για τους φίλους της ομάδας, είναι ότι η Νέα Φιλαδέλφεια δεν φαντάζει με τελικό προορισμό, αλλά με εκκίνηση μιας νέας θρυλικής διαδρομής!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".