Η απόφαση του Αντελίνο Βιεϊρίνια να σταματήσει το ποδόσφαιρο, βύθισε πολλούς από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ στη θλίψη. Ο εμβληματικός αρχηγός του "δικεφάλου του βορρά" είπε το δικό του αντίο στην Τούμπα που αγαπήθηκε τόσο και ευχαρίστησε με το δικό του τρόπο για όλη την αγάπη που δέχθηκε.

Αποχαιρέτησε τον κόσμο του ΠΑΟΚ ο Αντελίνο Βιεϊρίνια

Με τον Αντελίνο Βιεϊρίνια ν' αποχωρεί από το ποδόσφαιρο, αυτομάτως μία "σημαία" στο ελληνικό ποδόσφαιρο βγήκε από τη θέση της. Ο Πορτογάλος σταρ έγινε... Έλληνας όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα μας και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ.

Ήταν εκείνος που έβγαινε μπροστά όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, είτε μέσα στον αγωνιστικό χώρο είτε εμψυχώνοντας τους συμπαίκτες του στ' αποδυτήρια. Η ηγετική αυτή μορφή δεν έχει ξεκαθαρίσει τι θα κάνει στο μέλλον με τους οπαδούς των "ασπρόμαυρων" να δακρύζουν στο αντίο του.

Ένα αντίο το οποίο μπορεί να μην έγινε με κάποιο τίτλο όπως θα ήθελε ο Αντελίνο, αλλά ολοκληρώθηκε με την κατάληψη της τρίτης θέσης στη Super League και ένα θετικό αποτέλεσμα απέναντι στην ΑΕΚ - φεύγοντας με το κεφάλι ψηλά - όπως ακριβώς είχε έρθει.

Αφού προσπάθησε να συνέλθει μετά τα όσα έζησε στην Τούμπα θέλησε να πει το δικό του αντίο μέσω των social media και να μιλήσει ξανά στην καρδιά των φιλάθλων που του χάρισαν απίστευτες στιγμές από μία απλή αναμέτρηση μέχρι και τα πιο δυνατά ντέρμπι.

Ό,τι ένιωσα, δεν δίστασα στιγμή να σας το δείξω. Ό,τι είχα να σας πω, σας το φώναξα με την ψυχή μου. Μου χαρίσατε αγάπη. Μου χαρίσατε στιγμές που ανατρίχιασα ως το κόκκαλο. Κι ένα βράδυ, μα τι βράδυ… Αν μου ζητούσαν να γράψω το τελευταίο κεφάλαιο, τον επίλογο μιας ζωής γεμάτης γήπεδα, καρδιές και όνειρα, πιστέψτε με: δεν θα μπορούσα να φανταστώ πιο όμορφο, πιο πλήρες, πιο αληθινό φινάλε.

Σας άκουσα να λέτε «δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, αρχηγέ». Μα να ξέρετε κάτι: αυτός που δεν θα ξεχάσει ποτέ, είμαι εγώ. Λεπτό προς λεπτό. Βλέμμα προς βλέμμα. Χειροκρότημα προς χειροκρότημα. Θα θυμάμαι τις μάχες, τα γκολ, τα ντέρμπι, τα δάκρυα στα μάτια σας, το βάρος και την τιμή αυτής της φανέλας.

Έγινα ένας από εσάς. Ένα παιδί που δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται. Που έδωσε, που αγάπησε, που έμεινε. Που κέρδισε, μαζί σας. Δεν λέω αντίο. Λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Από τα βάθη της καρδιάς μου σε όλους σας. Για κάθε στιγμή, για κάθε αγκαλιά, για κάθε φορά που φωνάξατε το όνομά μου. Γιατί ό,τι είμαι, το χρωστάω σε εσάς.

Και η καρδιά μου… πάντα εδώ θα είναι. Εκεί όπου ανήκει. Τούμπα μου ήσουν υπέροχη (και) προχθές..11.05.2025".