Τις περισσότερες φορές ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να βγάλει τα προς το ζην χωρίς να χρειαστεί να δουλέψει κάποια δεύτερη δουλειά. Κάτι που δεν ισχύει βέβαια σε ομάδες όπως η Όκλαντ Σίτι, η οποία κατεβαίνει με σημαντικές απουσίες στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων γιατί οι παίκτες της πρέπει να εργαστούν και... αλλού.

Η τεράστια διαφορά της Όκλαντ Σίτι με την Μπάγερν Μονάχου στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων

Από τη μία έχουμε την Μπάγερν Μονάχου που τη δεδομένη στιγμή και με τις προσθήκες που έκανε τα τελευταία χρόνια τα συμβόλαια της μαζί με τις μεταγραφές μπορεί ν' αγγίζουν ακόμη και το 1(!) δισεκατομμύριο ευρώ πάνω κάτω.

Από την άλλη υπάρχει η Όκλαντ Σίτι, μία ημιεπαγγελματική ομάδα από την Νέα Ζηλανδία, η οποία πηγαίνει φανταστικά τα τελευταία χρόνια στο Champions League της Ωκεανίας κατακτώντας συνεχόμενους τίτλους στα περίπου 20 χρόνια της ιστορίας της.

Οι δύο σύλλογοι θα τεθούν αντιμέτωποι στην πρεμιέρα του τρίτου ομίλου του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, με το μπάτζετ τους να διαφέρει παρασάγγας και το ακλόνητο φαβορί όπως και να το δει κανείς το παιχνίδι να είναι Βαυαροί.

Ο Βενσάν Κομπανί έχει αποφασίσει να κοιτάξει πολύ σοβαρά τη διοργάνωση, μιας και τα έσοδα που μπορεί να φέρουν στην ομάδα είναι υπέρογκα, την ώρα που θα προσπαθήσει βέβαια να προφυλάξει και τους παίκτες του που έχουν επιβαρυνθεί πολύ κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Η Όκλαντ Σίτι έχει την ευκαιρία ν' αγωνιστεί κόντρα σε μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όσο και της Νότιας Αμερικής, μιας και στον ίδιο όμιλο εκτός της γερμανικής ομάδας, υπάρχει η Μπενφίκα που έχει φτιάξει τη δική της ιστορία, αλλά και η Μπόκα Τζούνιορς.

Στη Νέα Ζηλανδία οι παίκτες για να μπορέσουν να ζήσουν αναγκάζονται να κάνουν και μία διαφορετική δουλειά τύπου 9 το πρωί με 5 το απόγευμα πριν οδηγηθούν τελικά στο γήπεδο για να πραγματοποιήσουν τις προπονήσεις τους πριν τους μεγάλους αγώνες.

Για το λόγο αυτό η Όκλαντ Σίτι θ' αναγκαστεί να παραταχθεί με αρκετές απουσίες, μιας και υπήρχαν παίκτες που δεν μπορούσαν να καλύψουν τα οικονομικά τους έξοδα για να βρεθούν για λίγες ημέρες στις ΗΠΑ, να παίξουν ποδόσφαιρο και να μην έχει στη συνέχεια η οικογένεια τους να φάει.

Οι περισσότεροι ρίσκαραν βέβαια και πήραν άδεια – κυρίως άνευ αποδοχών – για να μπορέσουν να ζήσουν την εμπειρία του τουρνουά και να εκπροσωπήσουν την ομάδα τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά υπήρχαν κι αυτοί που έβαλαν άλλες προτεραιότητες.

Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του τερματοφύλακα, Κόνορ Τρέισι που ανέφερε: "Θα ζοριστώ οικονομικά και θα δυσκολευτώ να πληρώσω το ενοίκιο και τους λογαριασμούς μου, αλλά το να παίξω απέναντι σε Μπάγερν, Μπενφίκα και Μπόκα Τζούνιορς είναι εμπειρία ζωής. Ξέρουμε τη διαφορά δυναμικότητας, αλλά θα το παλέψουμε".


Μπορεί λοιπόν το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων να μην τραβάει τόσο τα βλέμματα των οπαδών που δεν κατέκλυσαν και το γήπεδο στην πρεμιέρα, αλλά υπάρχουν και παραδείγματα συλλόγων που θα μπορέσουν να ζήσουν το δικό τους όνειρο, με αντιπάλους που δεν περίμεναν ποτέ ότι θ' ανταγωνιστούν.