
Εθνική Ελλάδος: Η επόμενη μέρα της αποτυχίας, οι δύο "πληγές" και η... επανάσταση της τριάδας (Βίντεο)
Οι ευθύνες του Γιοβάνοβιτς
Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου απέτυχε παταγωδώς στα προκριματικά του Μουντιάλ 2026 και καλείται να χαράξει τη στρατηγική της επόμενης μέρας για να αξιοποιήσει τη "χρυσή" γενιά ταλέντων που μπορεί να την οδηγήσει σε ιστορικές επιτυχίες.
Αποτυχία; Ασφαλώς! Κανείς δεν εγγυώταν την πρόκριση της εθνικής Ελλάδος στα τελικά του Μουντιάλ 2026, κανείς όμως δεν μπορούσε να πιστέψει ότι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα βίωνε έναν τόσο άδοξο και πρόωρο αποκλεισμό στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μετρώντας τρεις βαριές ήττες με παθητικό εννέα τερμάτων από Δανία και Σκωτία. Κι αν οι Σκανδιναβοί είναι καλύτερη ομάδα από τη δική μας, οι Βρετανοί μάλλον πρέπει να μας ευγνωμονούν για την... αφέλειά μας.
Όπως ήταν αναμενόμενο η ήττα της εθνικής Ελλάδος στην Κοπεγχάγη το βράδυ της Κυριακής άνοιξε πολλές συζητήσεις γύρω από την επόμενη μέρα της "γαλανόλευκης" που άγγιξαν - κυρίως στα social media - ακόμη και την παραμονή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο, μέχρι το τέλος του συμβολαίου του. Έχει ευθύνες ο Σερβοέλληνας τεχνικός για τον αποκλεισμό; Αυτονόητο! Τις παραδέχτηκε, άλλωστε, και ο ίδιος στις δηλώσεις του τόσο στη Γλασκόβη, όσο και στην Κοπεγχάγη. Μπορούσε να κάνει καλύτερες επιλογές προσώπων, να καταρτήσει πιο αποτελεσματικές ενδεκάδες, να χαράξει ένα πιο αποτελεσματικό σχέδιο; Προφανώς!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Γιοβάνοβιτς: "Μεγάλη η αποτυχία, χρειάζεται ανάλυση και πρώτα από όλα για μένα" (Βίντεο)
Αυτό που δεν μπορούσε να κάνει είναι να εμποδίσει παιδαριώδη ατομικά λάθη των παικτών του (όπως αυτά του Ζαφείρη και του Κουλιεράκη στην Κοπεγχάγη) που αποδείχτηκαν καταστροφικά για την εθνική μας ομάδα και ουσιαστικά άλλαξαν τη ροή αγώνων στους οποίους το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έδειχνε να ελέγχει σε επίπεδο ρυθμού.
Εθνική Ελλάδος: Οι δύο "πληγές" που... βγάζουν μάτια ενόψει της επόμενης μέρας
Το ζητούμενο είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Είναι αυτονόητο ότι η επόμενη μέρα της εθνικής Ελλάδος πρέπει να περιλαμβάνει... μπόλικη αυτοκριτική και καθόλου αφορισμούς. Είναι δεδομένο ότι το ταλέντο που υπάρχει στις δεξαμενές του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι για πρώτη φορά τόσο συσσωρευμένο και πλούσιο. Υπάρχουν, όμως, δύο δεδομένα - δύο "πληγές" αν προτιμάτε - που βγάζουν μάτι και αν δεν βρεθεί μέθοδος διαχείρισής τους, είναι πολύ πιθανό να τις βρίσκουμε μπροστά μας και στις επόμενες διοργανώσεις.
ΠΡΩΤΗ ΠΛΗΓΗ: Η νέα ταλαντούχα φουρνιά των Ελλήνων ποδοσφαιριστών διαθέτει απαράμιλλη τεχνική, αλλά στερείται σωματικών προσόντων και κυρίως ύψους. Ποια θεωρούνται τα μεγαλύτερα αστέρια της επόμενης μέρας; Ο Καρέτσας; 1,73! Ο Κωνσταντέλιας; 1,78! Ο Ζαφείρης; 1,73! Ο Τζόλης; 1,79! Ο Μουζακίτης; 1,78! Αναφερόμαστε σε παιδιά που η πλειοψηφία της κοινής γνώμης θεωρεί ότι πρέπει να αποτελέσει τον κορμό της ενδεκάδας της επόμενης σελίδας της εθνικής Ελλάδος.
Καλώς ή κακώς σε ένα ποδόσφαιρο που η αξιοποίηση των στατικών φάσεων έχει γίνει κάτι παραπάνω από κομβική, η έλλειψη ύψους σε μια ομάδα, μπορεί να αποδειχτεί ανασταλτικός παράγοντας στην εξέλιξή της. Άλλωστε, από τα έξι γκολ που δεχτήκαμε στα δύο τελευταία παιχνίδια με Σκωτία και Δανία τα τρία προήλθαν από εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ των αντιπάλων μας.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΛΗΓΗ: Ενώ η δεξαμενή ποδοσφαιριστών από την οποία θα στελεχωθεί την επόμενη πενταετία η εθνική Ελλάδος περιλαμβάνει σπουδαία ταλέντα σε τερματοφύλακες, κεντρικούς και ακραίους αμυντικούς, επιθετικογενείς μέσους, εξτρέμ και φορ, υπάρχει μία θέση στην οποια επικρατεί... ξηρασία: Αυτή του αμυντικού μέσου! Με το υπάρχον δίδυμο Κουρμπέλη - Σιώπη να μην θεωρείται πρώτης γραμμής, ή αν προτιμάτε ανάλογης ποιότητας με αυτή που συναντάς στις υπόλοιπες θέσεις της ενδεκάδας του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, ψάχνεις το "εξάρι" της επόμενης μέρας και αδυνατείς να το βρεις. Τεράστιο πρόβλημα, το οποίο... έκανε μπαμ στην τρέχουσα πορεία της εθνικής στα προκριματικά του Μουντιάλ 2026 σε μια εξαιρετικά κομβική θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Εθνική Ελλάδος: Οι αποφάσεις του Γιοβάνοβιτς και η λύση της τριάδας
Αναμένοντας, λοιπόν, τις αποφάσεις του Ιβάν Γιβάνοβιτς για την αντιμετώπιση των παθογενειών της "γαλανόλευκης", ενδεχομένως η λύση στις δύο πληγές της εθνικής είναι η εκμάθηση ενός συστήματος που αποφεύγουν να χρησιμοποιούν οι ελληνικές ομάδες, αλλά ενδεχομένως να αποτελεί... μονόδρομο βάσει του υλικού που θα κληθεί να διαχειριστεί τα επόμενα χρόνια ο ομοσπονδιακός τεχνικός.
Ποιος είναι ο μοναδικός σχηματισμός που μπορεί να θωρακίσει την ανασταλτική λειτουργία μιας ομάδας που στερείται ύψους και ποιοτικών αμυντικών μέσων; Το 3-5-2! Μπορούμε να το υπηρετήσουμε; Βάσει των στοιχείων των παικτών που θα στελεχώσουν την εθνική ανδρών την επόμενη πενταετία, μοιάζει το πιο ταιριαστό. Στόπερ; Κουλιεράκης, Μαυροπάνος, Ρέτσος, Χατζηδιάκος και αρκετά παιδιά που... έρχονται από τις μικρότερες ηλικίες, μπορούν να υπηρετήσουν το μοντέλο της τριάδας κεντρικών αμυντικών και αυτομάτως να ανεβάσουν τους δείκτες ύψους της ενδεκάδας μας.
Ακραία μπακ που να είναι σε θέση να κινούνται καθ' όλο το μήκος της πλευράς τους διαθέτουμε, μέσους να υπηρετήσουν το συγκεκριμένο σύστημα έχουμε, απλά είναι ένας σχηματισμός στον οποίο σπανίως εκπαιδεύεται ο Έλληνας ποδοσφαιριστής γιατί δεν χρησιμοποιείται από την πλειοψηφία των ελληνικών ομάδων.
Δεδομένα, πάντως, η συζήτηση της επόμενης μέρας πρέπει να βασιστεί σε αμιγώς αγωνιστική επιχειρηματολογία και κυρίως στο πως θα μπορέσει ο Γιοβάνοβιτς (ή όποιος προπονητής διαδεχτεί τον Ιβάν, όταν και όποτε αποφασιστεί η ολοκλήρωση της παρουσίας του στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα) να καλύψει τις δύο εξόφθαλμες παθογένειες στο υλικό που θα κληθεί να διαχειριστεί: Την έλλειψη ύψους και την έλλειψη ποιοτικών αμυντικών μέσων.