Στη λίστα των αγαπημένων φράσεων φιγουράρει ψηλά το ρητό «ο πόλεμος είναι πολλή σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτούμε στους στρατιωτικούς». Παραφράζοντας την εν λόγω ρήση θα μπορούσαμε να πούμε πως η πολιτική είναι πολλή σοβαρή υπόθεση για να την αναθέσουμε στους γραφικούς. Αυτό δηλαδή που βλέπουμε να γίνεται εδώ και πολλούς μήνες, ιδίως μετά τις διαδοχικές διαδηλώσεις στις 26 Ιανουαρίου και στις 28 Φεβρουαρίου για τα Τέμπη. Και τι δεν ακούσαμε από πάσης φύσεως ψεκασμένους, από διάφορα ανερμάτιστα πρόσωπα που παριστάνουν τους εμπειρογνώμονες ή τους ειδικούς επί των δυστυχημάτων, από πολιτικούς που υποδύονται τους δικαστές. Καρπός όλων των προαναφερθέντων είναι η πρόσφατη σύμπραξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου με τον Κυριάκο Βελόπουλο, με ολίγη από Νατσιό και Στέφανο, στην κοινή πρόταση που κατέθεσαν για το δυστύχημα των Τεμπών. Πρόταση που συμπεριλαμβάνει τον πρωθυπουργό και μάλιστα με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας!

Εν προκειμένω δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει με το νέο… big 4 της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Και το μόνιμο ερώτημα που τίθεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αν το πολιτικό σύστημα πρέπει να αντιδράσει και να απαντήσει ή να αδιαφορήσει λόγω της γελοιότητας της κατάστασης. Πάσα απάντηση δεκτή, το μόνο σίγουρο όμως είναι πως δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το δηλητήριο με το οποίο ποτίζεται η κοινή γνώμη. Και αυτό επειδή σε καθημερινή βάση παρελαύνει από τα ΜΜΕ η διεθνής των γραφικών. Και είναι βέβαιο πως όταν ταΐζεται η κοινωνία με τη δικομανία της Ζωής και με τις κηραλοιφές του Βελόπουλου θα γεννηθούν τέρατα. Άρα; Άρα θα ήταν χρήσιμο μια ηχηρή απάντηση από το πολιτικό σύστημα στους… big 4. Όπως, όμως, θα ήταν εξίσου χρήσιμη και μια αντίδραση από τη διανόηση της χώρας. Αφενός για τα Τέμπη, αφετέρου για το Μάτι. Διότι προκαλεί ερωτήματα η έως τώρα σιωπή του νομικού κόσμου της χώρας για την απόφαση της δικαιοσύνης για το Μάτι. Είναι πέρα από κάθε ποινική λογική η φυλάκιση του πρώην αρχηγού και του πρώην υπαρχηγού της Πυροσβεστικής με το επιχείρημα ότι μπορεί να επαναλάβουν το αδίκημα. Δύο απόστρατοι πυροσβέστες να ξαναβρεθούν στο πεδίο και να επαναλάβουν τα λάθη, δηλαδή! Νομικοί ακροβατισμοί για να ικανοποιηθεί η (όποια) κοινή γνώ μη. Έτσι, όμως, δεν πάμε πουθενά…