Οι πυρκαγιές αποτελούν ένα πολύ σηµαντικό πρόβληµα της εποχής µας για όλο τον πλανήτη. Οι καµένες εκτάσεις έχουν διπλασιαστεί σε σχέση µε τις αρχές του αιώνα, ενώ οι λεγόµενες megafi res ξεσπούν σε µη αναµενόµενες περιοχές ή σε µη αναµενόµενες περιόδους του έτους, όπως είδαµε πρόσφατα στο Λος Αντζελες. Στις χώρες της Μεσογείου οι πυρκαγιές ήταν συνήθεις τα καλοκαίρια, φαίνεται όµως ότι η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και δυσκολότερη τα επόµενα χρόνια και απαιτεί τη λήψη µέτρων. Την εβδοµάδα που πέρασε τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία µετέδιδαν ότι «η Μεσόγειος φλέγεται», καθώς πυρκαγιές εκδηλώθηκαν σε όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής. Στην Ισπανία ξέσπασαν δεκάδες φωτιές, ακόµα και σε προάστια της Μαδρίτης, ενώ υπήρξαν εκκενώσεις εκτεταµένων περιοχών. Στην Πορτογαλία οι καταστροφές ήταν οι µεγαλύτερες που έχουν καταγραφεί αυτή τη δεκαετία. Κάθε περιοχή όµως έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, που καθιστούν την αντιµετώπιση ευκολότερη ή δυσχερέστερη. Σε περιαστικές περιοχές της χώρας µας υπάρχει πρόβληµα µε την άναρχη δόµηση, στα νησιά είναι δυσκολότερη η µεταφορά επίγειων δυνάµεων. Αλλού είναι το ανάγλυφο της περιοχής που εµποδίζει τις επιχειρήσεις των εναέριων µέσων.

Στην ηπειρωτική ορεινή Ελλάδα το µεγαλύτερο οριζόντιο πρόβληµα είναι η ερήµωση της υπαίθρου. Σύµφωνα µε το πόρισµα του Γιόχαν Γκολντάµερ, επικεφαλής του ∆ιεθνούς Παρατηρητηρίου για τις Πυρκαγιές, που δόθηκε στη δηµοσιότητα τον Φεβρουάριο του 2019, βασική ευθύνη για την επιδείνωση του προβλήµατος φέρει η εγκατάλειψη της αγροτικής γης, που όταν δεν καλλιεργείται εντατικά και συστηµατικά προκαλεί τη δηµιουργία εύφλεκτης βιοµάζας. Ανάµεσα στις λύσεις που προτείνονται είναι η αναστροφή της εξόδου από την ύπαιθρο, η οποία όµως χρειάζεται πολλά χρόνια για να συντελεστεί. Αυτό που πρέπει να ξεκινήσει άµεσα είναι η µεγαλύτερη αξιοποίηση των εθελοντών. Ζήτηµα που κινδυνεύει να πέσει θύµα της αντιπαράθεσης ανάµεσα σε κόµµατα και επαγγελµατικές οργανώσεις, µετά την αναφορά του από τη βουλευτή της Νέας ∆ηµοκρατίας Σοφία Βούλτεψη. Από τη στιγµή που η κλιµατική αλλαγή αναµένεται να έχει τα επόµενα χρόνια καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον, στην οικονοµία και την ίδια την ύπαρξη της πατρίδας, πρέπει να βελτιώσουµε τη λειτουργία και τις συνέργειες δασικής υπηρεσίας και Πυροσβεστικής, επιτελικού κράτους µε Τοπική Αυτοδιοίκηση και τοπικούς φορείς και να αξιοποιήσουµε τη διάθεση των πολιτών για εθελοντική συµµετοχή εκεί που θα είναι χρησιµότερη. Πρέπει να διδαχθούµε από µια άλλη µεσογειακή χώρα, το Ισραήλ, που κατάφερε να επιβιώσει ανάµεσα σε εντυπωσιακά πολυπληθέστερους εχθρούς, εφαρµόζοντας τη στράτευση όλων των πολιτών και τις συχνές µετεκπαιδεύσεις.

Οι ηπειρωτικές περιφέρειες καλούνται να αναπτύξουν παλλαϊκή άµυνα έναντι των πυρκαγιών, αξιοποιώντας κατ’ αρχάς τους κατοίκους των γειτονικών στα δάση περιοχών. Ξεκινώντας από τα σχολεία και την εκπαίδευση των µαθητών και µαθητριών, από προγράµµατα εθελοντισµού για φοιτητές και φοιτήτριες και από ένα βασικό πρόγραµµα εκπαίδευσης για κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται να βοηθήσει, ακόµα και αν δεν έχει µόνιµη κατοικία στην περιοχή. Και φυσικά συνεχείς µετεκπαιδεύσεις και ασκήσεις µε τη συµµετοχή της Πυροσβεστικής και την καθοδήγηση των δασικών υπηρεσιών. Με αυτόν τον τρόπο οι κάτοικοι των περιοχών θα έχουν, πέραν της τοπικής γνώσης, και την εκπαίδευση να βοηθήσουν αποτελεσµατικά ακολουθώντας τις οδηγίες των αρµόδιων υπηρεσιών. Επιπλέον, θα τραβήξουµε την προσοχή των επόµενων γενεών στα πανέµορφα βουνά της πατρίδας µας.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά