Μετά την κακοκαιρία «Byron», που έπληξε τον ελλαδικό χώρο, η χώρα πήρε µια βαθιά ανάσα ηρεµίας. Ενας αντικυκλώνας άπλωσε µια προστατευτική «οµπρέλα», σταµατώντας τις βροχές και επιτρέποντας στη χώρα να βρεθεί ξανά στο φως. Θα µπορούσε να πει κανείς πως αυτή η κατάσταση θυµίζει την πολιτική και οικονοµική κατάσταση της Ελλάδας, που, έπειτα από µια δεκαετία περιπετειών, επέστρεψε τα τελευταία χρόνια στην οµαλότητα. Περάσαµε πρωτόγνωρες καταιγίδες µετά το 2008. Η παγκόσµια οικονοµική κρίση βρήκε την Ελλάδα ευάλωτη, µε µια κυβέρνηση που διέθετε ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία 152 βουλευτών και περιορισµένο χρονικό ορίζοντα, λόγω της προεδρικής εκλογής και της στάσης της αντιπολίτευσης.

Ο Κώστας Καραµανλής οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες κάλπες, προκειµένου να αποφύγει η χώρα, όπως δήλωσε τότε, µια παρατεταµένη προεκλογική περίοδο. Ο Γιώργος Παπανδρέου επικράτησε άνετα µε το σύνθηµα «Λεφτά υπάρχουν» και χρειάστηκε 6 µήνες µέχρι να αποδεχθεί την πραγµατικότητα και να προχωρήσει στο πρώτο µνηµόνιο. Τον Νοέµβριο του 2011, όταν η κυβέρνηση Καραµανλή υπό κανονικές συνθήκες θα ολοκλήρωνε τη δεύτερη θητεία της, ο ΓΑΠ αποχωρούσε από το Μαξίµου, δηλώνοντας αδυναµία να κυβερνήσει. Τον διαδέχθηκε ο τεχνοκράτης Λουκάς Παπαδήµος, αρχικά µε τρικοµµατική στήριξη, που παρέµεινε στο πηδάλιο µέχρι το καλοκαίρι του 2012. Τότε χρειάστηκαν δύο βουλευτικές εκλογές ώστε να προκύψει η αρχικά τρικοµµατική κυβέρνηση Σαµαρά.

Σε έναν χρόνο η ∆ΗΜ.ΑΡ. απέσυρε τη στήριξή της, ενώ η προεδρική εκλογή οδήγησε για άλλη µία φορά σε πρόωρες εκλογές τον Ιανουάριο του 2015. Νικητής ο Αλέξης Τσίπρας, που σχηµάτισε κυβέρνηση µε τους ΑΝ.ΕΛ. του Πάνου Καµµένου. Η «περήφανη διαπραγµάτευση» έλαβε τέλος και ο κ. Τσίπρας κατέφυγε στο δηµοψήφισµα και στην περιβόητη «κωλοτούµπα», που οδήγησε στο τρίτο µνηµόνιο. Ολα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα παρέµενε για τα καλά µέσα στον κυκλώνα.

Ποια ήταν το κοινά χαρακτηριστικά όλων αυτών των κυβερνήσεων; Είτε στηρίζονταν κοινοβουλευτικά από δύο ή περισσότερα κόµµατα (Παπαδήµου, Σαµαρά, Τσίπρα) είτε έφτασαν να έχουν ασταθή κοινοβουλευτική  πλειοψηφία (Καραµανλή, Παπανδρέου), γεγονός που επιτάχυνε την πτώση τους. Σε τρεις εξ αυτών, οι ευρωεκλογές (2009, 2014, 2019) οριστικοποίησαν την εξάντληση του πολιτικού τους κεφαλαίου.

Στον αντίποδα, η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αναδειχθεί σε αντικυκλώνα που προστατεύει τη χώρα από µια σειρά τυφώνων. ∆ιαθέτοντας ισχυρή και µονοκοµµατική πλειοψηφία που ξεπέρασε τον σκόπελο των διπλών εκλογών του 2023 αλλά και των δικών της ευρωεκλογών του 2024. Οι προκάτοχοι ηγέτες υποστηρίζουν ότι οι ίδιοι αντιµετώπισαν πολύ δυσκολότερες καταστάσεις.

Αυτό γράφει στο βιβλίο του ο Αλέξης Τσίπρας, αυτό είπε στην τηλεοπτική συνέντευξη ο Αντώνης Σαµαράς, αυτό τόνισε και ο Βαγγέλης Βενιζέλος σε πρόσφατη εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών. Ενα άλλο βιβλίο, όµως, αυτό του Αλέξη Πατέλη µάς θυµίζει ότι η µεγάλη επιστροφή της χώρας έγινε µέσα σε πανδηµίες, υβριδικές επιθέσεις, πολεµικές συγκρούσεις, αλλά και µε δηµοσιονοµική συνέπεια. Η Ελλάδα από την άκρη των φωτογραφιών, στις οποίες στεκόταν ο Αλέξης Τσίπρας, βρέθηκε στο κέντρο όλων των πρωτοβουλιών και στην προεδρία του Eurogroup.

Οπως, όµως, στη Μετεωρολογία η υγρασία που αποµακρύνεται από εδώ ταξιδεύει για να τροφοδοτήσει συστήµατα σε άλλες γειτονιές της Μεσογείου, έτσι και στην πολιτική δεν θα υπάρχει πάντα ένας αντικυκλώνας που να κρατά την Ελλάδα µακριά από περιπέτειες.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά