Πήρε μπρος η «βαριά βιομηχανία» μας, ο τουρισμός, και στην Αθήνα. Μόνο που η εικόνα φέτος είναι πιο αποκαρδιωτική από ποτέ. Στο κέντρο της πρωτεύουσας, ήδη από τώρα εμφανίζονται φαινόμενα κορεσμού χωρίς προηγούμενο. Στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους οι τουρίστες επιχειρούν να γνωρίσουν την πόλη, ακροβατώντας σε στενά πεζοδρόμια που έχουν καταληφθεί από καρέκλες των μπαρ και εστιατορίων. Η Ερμού, η Καραγιώργη Σερβίας, η Βουλής, η Νίκης αποτελούν πλέον νησίδες καφέ και φαγάδικων που στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά στην ξένη πελατεία. Τα πεζοδρόμια είναι μονίμως βρόμικα. Η αδιαφορία για ένα καθαρό Κέντρο τρομάζει. Φθαρμένοι κάδοι, σκουπίδια και γόπες στους δρόμους έρχονται σε αντίθεση με λαμπερές βιτρίνες και εστιατόρια ποιότητας… Δεκάδες πλανόδιοι -τροβαδούροι, πωλητές καλλυντικών, γυναίκες «να σε πω τη μοίρα σου»- παίρνουν θέση από νωρίς, προσθέτοντας πινελιές σε ένα άναρχο σκηνικό. Επιπλέον, η περιοχή γύρω από το Σύνταγμα έχει μετατραπεί σε «βασίλειο του Airbnb».

Οι μαγαζάτορες πλέον στοχεύουν στο κοινό των επισκεπτών. Είναι ολοφάνερο ότι οι τιμές στα εστιατόρια, στα καφέ, στα μαγαζιά πώλησης ρούχων και σουβενίρ έχουν ανέβει αισθητά στην περιοχή. Στους κεντρικούς δρόμους επικρατεί το αδιαχώρητο. Τα «hop on-hop off» λεωφορεία είναι πιο πολλά από ποτέ. Τα πούλμαν παρκάρουν όπου βρουν. Σε ώρες αιχμής παρκάρουν όπου βρουν - από την πλατεία Συντάγματος μέχρι την Αμαλίας, στο ύψος της Αρεοπαγίτου γίνεται το αδιαχώρητο. Τα ταξί εισβάλλουν μαζικά τις δύσκολες ώρες. Τα ντεσιμπέλ στα ύψη, ο θόρυβος ανυπόφορος. Μια νέα «πατέντα» αναρχίας είναι η ασύδοτη χρήση των ηλεκτρικών πατινιών. Όχι μόνο επειδή κάποιοι χρησιμοποιούν και τα πεζοδρόμια για να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά διότι τα αφήνουν όπου βρουν.

Οδηγοί, νέοι στην πλειονότητά τους, με ακουστικά στα αυτιά, χωρίς κράνος, διαιωνίζουν το συνήθειο της ανυπακοής που πλέον έχει ενσωματωθεί στο DNA μας. Στο τέλος της ημέρας, αμφιβάλλει κανείς ότι όλοι είναι απογοητευμένοι από αυτήν την εμπειρία; Οι τουρίστες με αυτά που αντικρίζουν, οι κάτοικοι με αυτά που τραβάνε. Θα ασχοληθεί κανείς με αυτό το χάλι; Ο δήμος, οι καταστηματάρχες, οι φορείς που εμπλέκονται στη διαχείριση της ζωής στο Κέντρο, η Αστυνομία, κάποιο υπουργείο; Ή μήπως αμφιβάλλουμε πως αυτά τα φαινόμενα κορεσμού θα μας οδηγήσουν σε αντιδράσεις τύπου Βαρκελώνης και άλλων ευρωπαϊκών πόλεων, με διαδηλώσεις κατά της «βαριάς βιομηχανίας»;


Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή