Πώς φτιάχνεις ένα κόμμα στις μέρες μας; Με τι υλικά; Κάποτε υπήρχαν ορισμένες προϋποθέσεις δημιουργίας νέων κομμάτων. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επανίδρυσε τη συντηρητική παράταξη, με την ίδρυση της ΝΔ, με καθαρές θέσεις, πρόγραμμα, πανελλαδικό κομματικό ιστό. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα απτό παράδειγμα συνταγής ίδρυσης νέου κόμματος από το μηδέν. Θέσεις καθαρές (άλλο αν αργότερα ανατράπηκαν), διακήρυξη αρχών, στελέχη, οργανώσεις - απ’ όλα είχε ο πράσινος ήλιος. Σήμερα όμως; Έχει χαθεί η μπάλα! Και όχι μόνο στη χώρα μας.

Ο Έλον Μασκ, που έδωσε -στην κυριολεξία-τα ρέστα του για να εκλεγεί ο Τραμπ, όχι μόνο τα έσπασε αλλά φιλοδοξεί να δημιουργήσει νέο κόμμα-σφήνα στον δικομματισμό made in USA. Το «Κόμμα της Αμερικής» μπορεί ακόμα να είναι στα λόγια, να μην έχει στελέχη, να μην έχει εξαγγείλει πρόγραμμα αλλά έχει… χρήμα (ο Μασκ, εννοείται). Στην Ελλάδα το πολιτικό παράδοξο φαίνεται να καθορίζει ακόμα και τις κινήσεις για νέα πολιτικά σχήματα.

Μια συνέντευξη Τύπου, χτες, παραγόντων που κινούνται δεξιά της ΝΔ και ισχυρίζονται ότι διαθέτουν αυξημένα πατριωτικά αντανακλαστικά απ’ ό,τι όλοι οι υπόλοιποι, επιχειρούν να συνδέσουν το «νέο» εγχείρημα με την επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά στο πολιτικό προσκήνιο. Αν αυτό προχωρήσει, θα έχουμε μια ακόμη συνιστώσα δίπλα στην Ελληνική Λύση, τη Φωνή Λογικής και τη ΝΙΚΗ. Στριμώγματα…

Ένας άλλος τρόπος δημιουργίας πολιτικού κόμματος στη χώρα μας είναι αυτός που επέλεξε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Το ίδρυσε λίγο μετά τις θύελλες του 2015 και τις κωλοτούμπες, βρήκε οριακή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση το 2023 και εκτοξεύτηκε δημοσκοπικά κυρίως με την υπόθεση των Τεμπών. Τα στελέχη όμως της Πλεύσης Ελευθερίας είναι βασικά το εξής ένα: η πρόεδρος. Όσο για το πρόγραμμα, ακόμα το περιμένουμε για να μας εκπλήξει, όπως είπε προ μηνών η κυρία Κωνσταντοπούλου. Ψιλά γράμματα.

Πιο περίπλοκη είναι η περίπτωση ίδρυσης κόμματος -εάν το επιλέξει τελικά- από τον Αλέξη Τσίπρα, όπως ακούγεται έντονα εσχάτως. Με ένα rebranding γαλλικών προδιαγραφών επιχειρεί μια πολιτική αναβάπτιση, λίγο καιρό μετά τις συντριπτικές ήττες του ΣΥΡΙΖΑ που τον ώθησαν να παραιτηθεί για να αφήσει χώρο στο «νέο αίμα», δηλαδή στον Στέφανο Κασσελάκη, που αποτελείωσε ό,τι είχε απομείνει στην Κουμουνδούρου. Τώρα ανασκαλεύει τα προ δεκαετίας και συγκρούεται με τον πρωθυπουργό μέσω των social. Αν κάνει κόμμα, θα δώσει τη χαριστική βολή στον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου όμως παραμένει βουλευτής. Όσο για τα προγραμματικά, ακόμα αναμένουμε την εξειδίκευση του πώς εννοεί τον «δημοκρατικό καπιταλισμό» ως συνταγή σωτηρίας για τη χώρα.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή