Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, συνηθίζουμε να λέμε. Τι συμβαίνει όμως στις κατ’ επίφαση δημοκρατίες, τα αυταρχικά καθεστώτα ή τις δικτατορίες; Εκεί τα πράγματα λειτουργούν αλλιώς. Μπορούν τα προσωποπαγή καθεστώτα να ανατραπούν εκ των έσω; Ο κανόνας είναι πως όχι. Και εάν συμβεί, συμβαίνει μόνο με εξεγέρσεις ή πραξικοπήματα, για να επικρατήσουν ακόμα χειρότερες καταστάσεις.

Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Ποιος μπορεί να συζητήσει στα σοβαρά ότι ο Πούτιν στη Ρωσία μπορεί να ανατραπεί «εκ των έσω»; Μήπως να αρχίζουμε να συμβιβαζόμαστε με την ιδέα, όταν έρθει η ώρα να τον διαδεχτεί κάποιος Μεντβέντεφ, γνωστός για τις εμπρηστικές του δηλώσεις υπέρ των πυρηνικών; Ποιος θα είναι ο διάδοχος του Κιμ Γιονκ-Ουν; Η αδελφή του, η σύζυγός του, κάποιος των Κιμ τέλος πάντων; Και στο θεοκρατικό Ιράν, δεν είναι ο ίδιος ο Χαμενεΐ που όρισε τρεις εκλεκτούς του να τον διαδεχτούν;
Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, που όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ο λόγος για τη Συρία, που έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά από έναν αδυσώπητο εμφύλιο, επί δυναστείας Άσαντ. Έξι εκατομμύρια πρόσφυγες και άλλοι τόσοι εσωτερικά εκτοπισμένοι, με ανυπολόγι στο αριθμό θυμάτων, είναι ο τραγικός απολογισμός μέχρι σήμερα.

Το καθεστώς Άσαντ κατέρρευσε, ο ίδιος βρήκε καταφύγιο στη Μόσχα και μια νέα τάξη πραγμάτων αναδύθηκε στη Συρία. Αυτήν τη φορά επικεφαλής της ρημαγμένης χώρας ο Αλ Τζολάνι, ο επικεφαλής της συριακής Αλ Κάιντα, που φόρεσε τα καλά του και εμφανίστηκε με μετριοπαθές πρόσωπο.

Με την ανοχή της Δύσης και τις ευλογίες του Ερντογάν, το νέο καθεστώς σύντομα άρχισε να σχεδιάζει την εξόντωση των διαφορετικών κοινοτήτων στη Συρία. Πρώτα άρχισε με το πογκρόμ κατά των Αλαουιτών, που στήριζαν τον Άσαντ στην εξουσία. Μετά είχαμε το τρομοκρατικό χτύπημα στην ελληνορθόδοξη εκκλησία.

Στη σειρά είναι και οι Κούρδοι, καλά όμως οργανωμένοι, δεν είναι εύκολο να πέσει λεπίδι. Κι έτσι άρχισε η επιχείρηση κατά των Δρούζων, στα σύνορα με το Ισραήλ. Εκεί βέβαια το καθεστώς βρέθηκε αντιμέτωπο με το Ισραήλ…

Ο Αλ Τζολάνι, ο διάδοχος του Άσαντ, παρά τις μεταμφιέσεις και τους ελιγμούς του, μετέρχεται των ίδιων μέσων για να εξοντώσει αυτούς που θεωρεί αντιπάλους του. Μία από τα ίδια - ή μήπως και χειρότερα;

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή