Ο Μητσοτάκης και η «χορηγία» των Καραµανλή - Σαµαρά


Πολύς λόγος και ακόµα περισσότερος ντόρος έγινε µε αφορµή την πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού, για το οποίο µίλησαν οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραµανλής και Αντώνης Σαµαράς. Και ο ντόρος έγινε όχι µε τα όσα είπαν για το Ουκρανικό, όσο γι' αυτά που αφορούσαν την κριτική που άσκησαν στην ακολουθούµενη εξωτερική πολιτική (και όχι µόνο) της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Λογικό, αφού εκείνο που προκαλεί ίντριγκα µε δεδοµένη την ανυπαρξία αντιπολίτευσης είναι η καλλιέργεια κλίµατος εσωστρέφειας, πολλώ δε µάλλον όταν αυτό το κλίµα διαµορφώνεται από τα όσα λένε οι δύο πρώην αρχηγοί της Ν.∆.

Με δεδοµένη τη στάση Καραµανλή - Σαµαρά, τα περισσότερα από όσα υποστηρίζουν είναι αναµενόµενα και πλέον δεν αιφνιδιάζουν απολύτως κανέναν. Απεναντίας, κάθε φορά που αποφασίζουν, είτε από κοινού είτε κατά µόνας, να υπονοµεύσουν την παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραµανλής, εκείνο που διαπιστώνουν και οι πλέον αδαείς είναι ότι εξασθενεί η όποια ρητορική τους. Ακόµα όµως χειρότερα είναι τα πράγµατα όταν κοιτάξει (αν το αντέξει) κανείς το ακροατήριο που έχουν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί.

Αυτή την ετερόκλητη συµµαχία των «τσιπροκαραµανλικών», που πασπαλίζεται από κάτι παλιά στελέχη της Πολιτικής Ανοιξης, που σταθερά και διαχρονικά απολαµβάνουν τα όσα λέει ο Αντώνης Σαµαράς. Αν και παρακολούθησα τις πρόσφατες παρεµβάσεις των δύο ιστορικών στελεχών της µεγάλης φιλελεύθερης Παράταξης, θα αποφύγω να µπω στον πειρασµό να σχολιάσω σε βάθος τα όσα ανέπτυξαν. Θα µείνω στην επιφάνεια και, κυρίως, στον στόχο που φαίνεται να έχουν βάλει από κοινού, που δεν είναι άλλος από την αποµάκρυνση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το Μέγαρο Μαξίµου. Και τη θέλουν γιατί δεν µπορούν να χωνέψουν ότι ο τελευταίος έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ, αφού ήδη είναι ο µακροβιότερος και συνάµα ο αποτελεσµατικότερος πρωθυπουργός ο οποίος ηγείται της Ν.∆.

Σε αυτό θα επανέλθω παρακάτω, αφού εκείνο που προξένησε αρνητική εντύπωση από τις παρεµβάσεις των δύο πρώην πρωθυπουργών ήταν η συµπάθεια που επέδειξαν απέναντι στη Ρωσία και στον Πούτιν, ταυτόχρονα µε την αµφισβήτηση στις επιλογές της σηµερινής Ευρώπης. Ηταν τόσο εξόφθαλµα τα όσα υποστήριξαν, που την εποµένη βγήκε ο Κυριάκος Βελόπουλος καλωσορίζοντάς τους στις θέσεις της Ελληνικής Λύσης. Του πολιτικού σχηµατισµού που από την πρώτη στιγµή που συγκροτήθηκε δεν έκρυψε τον προσανατολισµό του ούτε και την προτίµησή του στον Πούτιν και στις πολιτικές του. Οπως και να το κάνουµε, είναι τουλάχιστον οξύµωρο, αν δεν αποτελεί πολιτικό παραλογισµό, να ακούει κανείς τον ανιψιό του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραµανλή, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οικοδόµηση της σηµερινής Ευρώπης, να κατακεραυνώνει τα ιδεώδη της ∆ύσης και, την ίδια στιγµή, να «υποκλίνεται» στο µεγαλείο του Ρώσου προέδρου. Αντίστοιχη αντίδραση έχει οποιοσδήποτε σοβαρός ακούει τον Αντώνη Σαµαρά, έναν φιλοαµερικανό Ελληνα πολιτικό, να µιλάει λες και είναι η… Αφροδίτη Λατινοπούλου.

Προσωπικά δεν γνωρίζω ούτε τα κίνητρα ούτε, προφανώς, και τον πραγµατικό στόχο που έχουν οι Καραµανλής - Σαµαράς. Απεναντίας, εκείνο που µε περισσή ευκολία µπορώ να επισηµάνω είναι ότι οι δύο πρώην πρωθυπουργοί µε τα όσα λένε υπονοµεύουν, εκτός από τη Ν.∆., και τη δική τους υστεροφηµία. Γιατί όταν θέλουν (και αυτό δεν αµφισβητείται) να ανατρέψουν τον Μητσοτάκη, πρέπει να µας πουν ποιος θα αναλάβει σε αυτή την κρίσιµη συγκυρία το πηδάλιο της χώρας. Προτιµούν τον Ανδρουλάκη ή τη Ζωή, εκτός κι αν έχουν κάποια kinder έκπληξη! Επειδή όµως ούτε έχουν ούτε και πρόκειται να βρουν, αυτό που µένει από τις αντιδράσεις τους είναι η µανία που τους έχει καταβάλει κατά του Μητσοτάκη. Η ιστορία είναι διδακτική για όσους επιχείρησαν κατά καιρούς την αποσταθεροποίηση. Αυτό θα κάνει και τώρα και είναι κρίµα για τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, γιατί, ανεξάρτητα από τις όποιες διαφορές έχει κανείς µαζί τους, δεν τους αξίζει το συγκεκριµένο τέλος.

Αξίζει...

Μου λένε ότι µέσα στο καλοκαίρι ο Μητσοτάκης σκοπεύει να ανακοινώσει ακόµα µία «παρτίδα» υποψήφιων βουλευτών, ανάµεσα σε αυτούς τον υπουργό Παπασταύρου και τους υφυπουργούς Αγαπηδάκη και Θεµιστοκλέους.


Γυρίζουµε σελίδα, επιχειρώντας το… επόµενο βήµα


Σε µια περίοδο που τα πάντα γύρω αλλάζουν, που οι προκλήσεις της ψηφιακής εποχής σε τραβούν σε νέους (πολλές φορές) άγνωστους δρόµους, ο όµιλος των «Παραπολιτικών» αποφάσισε να κάνει το… επόµενο βήµα. Επειτα από δεκαοκτώ χρόνια αδιάλειπτης πορείας στον θαυµαστό χώρο των media και ξεκινώντας από το µέλλον (που τότε φάνταζε πολύ µακρινό), το parapolitika.gr, οικοδοµήσαµε κάτι πολύ µεγάλο. Εναν όµιλο µε 300 και πλέον εργαζοµένους και µε Μέσα που πρωταγωνιστούν πλέον στην κατηγορία τους. Για µένα η µετονοµασία ίσως και να ήταν µια από τις δύσκολες παραχωρήσεις. Ωστόσο, αυτό επέβαλε η ίδια η πραγµατικότητα. Πλέον, η NextStep Media αποτελεί την οµπρέλα για όσα µας κάνουν (ήδη) πρωταγωνιστές, αλλά κυρίως για όσα σχεδιάζουµε. Σε ένα διαφορετικό περιβάλλον επιχειρούµε το επόµενο βήµα, έχοντας στις αποσκευές τις αναµνήσεις, αλλά, κυρίως, τις εµπειρίες που αποκοµίσαµε από αυτή την πολύχρονη διαδροµή. Εκείνο που φιλοδοξούµε είναι η NextStep Media να πετύχει ακόµα µεγαλύτερους στόχους και να φέρει ακόµα καλύτερα αποτελέσµατα. Γιατί στο τέλος αυτό που έχει σηµασία είναι το αποτέλεσµα...

Ενδιαφέρει...

Σε καλό δρόµο (ενδεχοµένως τον καλύτερο από την ηµέρα που συγκροτήθηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη) βρίσκονται οι σχέσεις του Μαξίµου (προφανώς όχι του κτιρίου) µε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυµο.


Στη χόβολη


  • Αυτό που είδαµε στο πρόσφατο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είµαι σίγουρος ότι θα το ζήλευε και ο Σεφερλής, που ετοιµάζεται πυρετωδώς να ξεκινήσει για άλλη µια χρονιά τις παραστάσεις στο «∆ελφινάριο». Μιλάµε για την απόλυτη γραφικότητα, που ήρθε να «δέσει» µε τις θερµοκρασίες αλά Ντουµπάι, που δηµιούργησαν µια αποπνικτική σε όλα τα επίπεδα ατµόσφαιρα.
  • Με αφορµή τα όσα διαδραµατίστηκαν στο Περιστέρι, σπεύδω να σηµειώσω, για όση αξία έχει, ότι το µεγαλύτερο πρόβληµα για τον Φάµελλο και τον υπό διάλυση ΣΥΡΙΖΑ είναι η οικονοµική δυσπραγία. Οσοι γνωρίζουν την οικονοµική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ταµεία της Κουµουνδούρου µιλάνε για την απόλυτη ασφυξία, που σύντοµα θα φανεί. Για να κερδίσουν λίγο χρόνο πριν βαρέσουν κανόνι, σκέφτονται να πουλήσουν το ακίνητο όπου στεγάζονται όλα αυτά τα χρόνια τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ.
  • Μου λένε ότι θετικό ρόλο προκειµένου να έρθουν πιο κοντά Μητσοτάκης και Αρχιεπίσκοπος έχει παίξει (µεταξύ των άλλων) και ο µητροπολίτης Πειραιώς, Σεραφείµ. Και, για να σας το λέω, κάτι παραπάνω γνωρίζω.
  • Κάτι περισσότερο από τακτική είναι η συνεργασία του προέδρου Τσίπρα µε τον οµόλογό του, της 24Media, ∆ηµήτρη Μάρη, ο οποίος πιστεύει στην προοπτική του νέου πολιτικού εγχειρήµατος από τον πρώην πρωθυπουργό. Κάποιοι µάλιστα επιµένουν ότι ο παλιός στοιχηµατζής αποτελεί και τον δίαυλο επικοινωνίας ανάµεσα στον πρώην πρωθυπουργό και τα στελέχη της Νέας Αριστεράς.
  • Για να ξέρετε, εκτός από τον Μάρη, ο Τσίπρας έχει ντιλάρει και µε έναν εκδότη που κατά το παρελθόν δεν ήθελε να τον δει ούτε ζωγραφιστό! Αυτά όµως, όπως έχει δείξει αυτή η ρηµάδα η ζωή, αλλάζουν, και δη µε γρήγορους ρυθµούς.
  • Προ ηµερών έφτασε στ' αυτιά µου µια πληροφορία από αυτές που δεν θέλει σε καµία περίπτωση να πιστέψει ο ανθρώπινος νους. Σύµφωνα µε έναν «αρχαίο» ΣΥΡΙΖΑίο, εσχάτως ο Τζανακόπουλος (ο ∆ηµήτρης) σκέφτεται σοβαρά να µην είναι εκ νέου υποψήφιος. Είναι οι περιπτώσεις που χάνει η Βενετιά όλα τα βελόνια, γιατί δεν µπορώ να φανταστώ τη Βουλή χωρίς τον διασκεδαστικό εκπρόσωπο της κυβέρνησης Τσίπρα.
  • Για όση αξία µπορεί να έχει η σχετική επισήµανση, οφείλω να σας πω ότι εσχάτως διαπιστώνω πως η «Καθηµερινή» του Θέµη Αλαφούζου, σε αντίθεση µε τον ΣΚΑΪ του προέδρου Γιάννη, έχει ξεκινήσει να ρίχνει συχνά-πυκνά χαστουκάκια στην κυβέρνηση. Μάλιστα, όπως µε ενηµερώνει ένας καλός άνθρωπος, η επιλογή αυτή έχει προκαλέσει την αντίδραση του Μαξίµου, µε τα ζωηρά τηλεφωνήµατα να έχουν την τιµητική τους!


Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών