Η επίσκεψη του ηγέτη του τουρκικού κράτους στην κατεχόµενη Βόρεια Κύπρο δεν ήταν µόνον µεγαλό πρεπη, αλλά γεµάτη από µηνύµατα για τις προθέσεις της Άγκυρας σε σχέση µε την επίλυση του Κυπριακού. «Εµείς, το τουρκικό έθνος και οι Τουρκοκύπριοι, είµαστε οι ιδιοκτήτες αυτής της γης. Όποιος δεν το ξέρει, πρέπει να το µάθει. Όποιος δεν το έχει ακούσει, πρέπει να το ακούσει», διακήρυξε ο Ταγίπ Ερντογάν πατώντας στα εδάφη της Κύπρου µε αφορµή ένα φεστιβάλ τεχνολογίας και αεροδιαστηµικής. Ως «νόµιµους ιδιοκτήτες που θα µείνουν στους αιώνες» όρισε την Τουρκία και τους Κύπριους µουσουλµάνους υπογραµµίζοντας ότι «αν υπάρξει µια νέα διαπραγµατευτική διαδικασία, αυτή δεν θα είναι πλέον µεταξύ δύο κοινοτήτων, αλλά δύο κρατών µε κυριαρχική ισότητα».

Τι κάνει ο Ερντογάν; Εξηγεί τη δεσπόζουσα άποψη της Τουρκίας για το µέλλον της Κύπρου. Και τα µηνύµατά του δεν απευθύνονται περιοριστικά προς την Αθήνα και τη Λευκωσία, αλλά και προς τον ΟΗΕ, τους Αµερικανούς, τους Ευρωπαίους, τους ισχυρούς «παίκτες» στη Μεσόγειο, είτε αυτοί είναι Ισραηλινοί είτε Αιγύπτιοι είτε Άραβες βασιλείς, εµίρηδες ή ηγέτες και φυσικά, προς τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους. Γιατί η ισλαµική Άγκυρα λαµβάνει υπόψη της τις διαµαρτυρίες και τις διαδηλώσεις που έχουν σηµειωθεί τον τελευταίο καιρό στα Κατεχόµενα απέναντι στην υποχρέωση που θέλει να επιβάλει τη µαντίλα στα σχολεία. Ουσιαστικά, 50 χρόνια µετά όχι µόνον οι Ελληνοκύπριοι αλλά και οι Τουρκοκύπριοι έχουν χάσει το καταληφθέν τµήµα της χώρας τους. Οι Τουρκοκύπριοι, µε ρίζες και οικογενειακή ιστορία στο νησί ως αυτόχθονες, από προηγούµενες δεκαετίες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα µεταναστεύοντας είτε προς την Ευρώπη, ειδικά το Ηνωµένο Βασίλειο, είτε τις ΗΠΑ κατά κύριο λόγο. ∆εν δέχθηκαν και από τη δική τους πλευρά τον εκβαρβαρισµό στην καθηµερινότητα και την πατρίδα τους που τους επεβλήθη από την Άγκυρα, µε τη µετακίνηση πληθυσµού από την Ανατολία, την παρουσία µιας τεράστιας µάζας στρατιωτικών και των οικογενειών τους, τις εκτός διεθνούς κανονικότητας τράπεζες και τα καζίνο.

Η συνολική καταβαράθρωση του επιπέδου ζωής και πολιτισµού τους από την τουρκική υπερδοµή, η καταστρατήγηση κάθε έννοιας δηµοκρατίας, το διάχυτο κλίµα τροµοκρατίας και αποικιοποίησης τους οδήγησε σε µεγάλο βαθµό στην οριστική αναχώρησή τους από το νησί και τις εστίες τους. Σήµερα ο Ερντογάν, γνωρίζοντας αυτή την πραγµατικότητα, επιθυµεί να στείλει εκτός των εδαφών του de facto προτεκτοράτου και όσους έχουν αποµείνει, διασαφηνίζοντας τους «κανόνες του παιχνιδιού» που ορίζονται από την ηγεσία των Οθωµανών και όχι τους ντόπιους προεστούς τους στην κατεχόµενη Κύπρο. Οι διακηρύξεις Ερντογάν αποτελούν και µια επίδειξη ισχύος, άλλωστε, έναντι και των τεσσάρων τουρκογενών κρατών που τελευταία προχώρησαν στην αναγνώριση της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας µε έδρα τη Λευκωσία αντί της Τουρκικής ∆ηµοκρατίας Βορείου Κύπρου (Τ∆ΒΚ) όπως υπολόγιζε η Άγκυρα.

Η ηγεσία Ερντογάν είναι εµφανώς αποφασισµένη να αξιοποιήσει την τελική ρύθµιση στην Κριµαία, αλλά και ό,τι συµβεί στη Γάζα, όπου η Χαµάς αρνείται τον αφοπλισµό της, για να διαπραγµατευθεί την de jure διεθνή αναγνώριση της ιδιοκτησίας -και όχι πλέον την κατοχή- του µεγαλύτερου µέρους των εδαφών στη Βόρεια Κύπρο. Το προτεκτοράτο αυτό της Τουρκίας της δίνει, πέραν των στρατιωτικών βάσεων, τη δυνατότητα ορισµού θαλάσσιων ζωνών οικονοµικής εκµετάλλευσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Επίσης, αποτελεί εµπεδωµένη «γέφυρα», µέσω της διεύρυνσης του κοινοτικού κεκτηµένου από τον Νότο προς τον Βορρά, µιας de jure -µε την ιδιότητα µέλους- σχέσης µε την Ευρώπη. Ως προς τον προσδιορισµό της αστικού τύπου αναγνώριση ιδιοκτησίας σε ακίνητα και εκτάσεις η Τουρκία θα βασισθεί, µισό αιώνα µετά την επιβολή της κατοχής, στις γενικές αρχές της άτακτης χρησικτησίας που κινείται συνήθως στα 17 έως 20 χρόνια.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή