Νύχτα Σαββάτου, ξηµερώµατα Κυριακής οι αµερικανικές ένοπλες δυνάµεις, µε υψηλού επιπέδου διατρητικές βόµβες τύπου bunker buster από αέρος και πυραύλους Τόµαχοκ από υποβρύχια και αντιτορπιλικά, έθεσαν τέλος στις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν να βρεθεί το αµέσως επόµενο διάστηµα µε πυρηνικά όπλα. Οι ΗΠΑ υπό την προεδρία Τραµπ διορθώνουν µε αποφασιστικό τρόπο τις αστοχίες, τη δειλία και τις λάθος στρατηγικές των τελευταίων τριάντα ετών σε σχέση µε το χαλιφάτο των σιιτών που έχει τον έλεγχο της Περσίας. Από την εποχή Κάρτερ ή Μπους του νεότερου οι διαφορές είναι πολλές και δοµικές στη γεωπολιτική προοπτική της περιοχής.

Οι ΗΠΑ δεν ενεπλάκησαν, τουλάχιστον µέχρι στιγµής, στο σύνολο των πολεµικών επιχειρήσεων που διεξάγει το Ισραήλ απέναντι στο Ιράν. Ο πρόεδρος Τραµπ έδωσε εντολή για ένα χειρουργικού τύπου στρατηγικό πλήγµα στις κύριες εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, ως προς τον εµπλουτισµό ουρανίου για πολεµική χρήση. Αυτές που βρίσκονται στο Φορντό, την περιοχή της Νατάνζ και το Ισφαχάν. Είναι χαρακτηριστικό ότι το εργοστάσιο του Ιράν που παράγει πυρηνική ενέργεια για ηλεκτρισµό και ειρηνική χρήση δεν έχει πληγεί επί του παρόντος ούτε από τις ισραηλινές ούτε από τις αµερικανικές δυνάµεις.

Αµέσως µετά την επιχείρηση εναντίον του πυρηνικού προγράµµατος του Ιράν ο πρόεδρος Τραµπ και ο Λευκός Οίκος µετέδωσαν το µήνυµα ότι τώρα είναι η ώρα για ειρηνευτικές συνοµιλίες. Φυσικά το µήνυµα αυτό λειτουργεί ως παραίνεση προς την ηγεσία του Ιράν να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να µπει σε διπλωµατικές συνοµιλίες, αντί να επιδιώξει ισχυρά αντίµετρα όπως αυτά που από το πρωί της Κυριακής ακόµη διακινούνται. ∆ηλαδή να απειληθεί ο διάπλους των Στενών του Ορµούζ στα δυτικά πλοία που κατευθύνονται µάλιστα προς δυτικά λιµάνια, ειδικά τα ευρωπαϊκά -και όχι προς Ασία και Αφρική- από τις δυνάµεις των Φρουρών της Επανάστασης. Ταυτόχρονα να κλιµακωθούν τα πλήγµατα από τους «εκπροσώπους» του Ιράν, τους Χούθι, στο πέρασµα Μπαµπ Ελ Μπαντέµπ στην Ερυθρά Θάλασσα και πάλι εναντίον πλοίων µε δυτικές σηµαίες. Οι συνθήκες θα γίνουν φυσικά ακόµη πιο κρίσιµες στην περίπτωση που το καθεστώς των Φρουρών της Επανάστασης και η ηγεσία Χαµενεΐ από την πλευρά των Αγιατολάχ επιλέξουν να πλήξουν αµερικανικές βάσεις ή δυνάµεις στην περιοχή εµπλέκοντας πλέον ευθέως τις ΗΠΑ στον πόλεµο Ισραήλ - Ιράν. Στις ΗΠΑ υφίσταται ένας διχασµός στον κύκλο Τραµπ ανάµεσα στους υποστηρικτές του πλήρους «αποµονωτισµού» των ΗΠΑ, που δεν συµφωνούσαν τις προηγούµενες ηµέρες µε την εµπλοκή των αµερικανικών ενόπλων δυνάµεων στην ακύρωση του πυρηνικού προγράµµατος του Ιράν, και σε εκείνους που, ενώ υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να πάψουν να ασκούν τον ρόλο του παγκόσµιου χωροφύλακα ιδίοις εξόδοις για λογαριασµό όλων των δυτικών, στην προκειµένη περίπτωση συµφωνούσαν στην ανταπόκριση των ΗΠΑ στην ανάσχεση της Τεχεράνης ως προς την απόκτηση πυρηνικών κεφαλών. Ο «αποµονωτισµός» όµως των ΗΠΑ δεν µπορεί παρά να είναι επιλεκτικός, αφού στην αντίθετη περίπτωση θα λειτουργήσει ως τέλος εποχής πλέον για την ηγεσία και όχι την ηγεµονία των ΗΠΑ στη Δύση, παραχωρώντας τη βαθµηδόν στην ανατέλλουσα παγκόσµια δύναµη της Κίνας. Στο πεδίο του Ιράν η Ουάσινγκτον µε ρητό αλλά και πρακτικό τρόπο αρνείται να εισέλθει σε έναν καθεστωτικό πόλεµο στο Ιράν. Η ανατροπή του καθεστώτος και η αντεπανάσταση ελευθερίας και δηµοκρατίας στους Φρουρούς της Επανάστασης και το Ιερατείο είναι απόφαση, επιλογή και πρακτική του ίδιου του λαού της Περσίας. Άλλο να δοθεί στήριξη σε επίπεδο µυστικών υπηρεσιών και άλλο να επιχειρηθεί για µια ακόµη φορά να επιβληθεί από τα έξω η ∆ηµοκρατία. Οι αποτυχίες και οι εµπλοκές των προηγούµενων δεκαετιών στο πεδίο της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής κατευθύνουν τις επιλογές της Ουάσινγκτον.

Ως προς τους ενδιάµεσους παράγοντες που θέλησαν και θέλουν να εµπλακούν στη διαχείριση της κρίσης και στη διαµόρφωση της επόµενης ηµέρας στην Ανατολή είναι πλέον σαφές ότι ούτε οι Ευρωπαίοι, πρώην αποικιοκράτες στην περιοχή, ούτε οι Τούρκοι πρώην κυρίαρχοι στην περιοχή έχουν περιθώρια και δυνάµεις να δηµιουργήσουν διαφορετικά δεδικασµένα από όσα στο πεδίο χαράσσουν το Ισραήλ και οι ΗΠΑ. Η Ρωσία και η Κίνα απλώς θα περιµένουν την κατάλληλη ώρα για να συζητήσουν µε τις ΗΠΑ σε λογική νέας Γιάλτας για την Ενδιάµεση Ανατολή