Υπό μία έννοια και με βάση τα όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν στη Γάζα, με την προσπάθεια να εξολοθρευτεί απολύτως η Χαμάς -που προφανώς έχει και την αιτιολογία του, αλλά και τις παράπλευρες απώλειες, με θύματα αμάχους και κυρίως παιδιά-, είναι φυσικό να πει κανείς ότι η παλάντζα του μέλλοντος, τουλάχιστον του μεσοπρόθεσμου, κλίνει προς το αδιέξοδο. Η ανθρώπινη ευαισθησία στο εκεί δράμα ευτυχώς μεταφέρεται και στις δημοσιογραφικές πένες.

Διάβαζα λ.χ. μια ανακοίνωση του κινήματος «Άρδην» του ομώνυμου σωματείου που εκδίδει και ένα πολύ ενδιαφέρον περιοδικό με τον ίδιο τίτλο και που επικεφαλής είναι ο Γιώργος Καραμπελιάς, για όσα συμβαίνουν στη Γάζα. Η ανακοίνωση είχε τίτλο «Ούτε εθνοκάθαρση, ούτε Χαμάς» και κατέληγε στην εύλογη διαπίστωση -που και από αυτήν τη στήλη ο γράφων έχει αναφέρει- ότι ο μόνος κερδισμένος από την πολιτική των Ισραηλινών γερακιών είναι η Χαμάς και ο ισλαμισμός.

Ποιος όμως είναι ο άλλος δρόμος που προτείνει η ανακοίνωση; Κατ’ αρχάς κάνει το σχετικό κείμενο τις αναγκαίες επισημάνσεις που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα: Υπάρχει σε εξέλιξη μια πολιτική από πλευράς της πολεμοχαρούς τάξης των κυβερνητικών του Ισραήλ «που φλερτάρει με την εθνοκάθαρση καθώς σφυροκοπάει έναν θύλακα 2 εκατομμυρίων ανθρώπων». Επισημαίνεται σωστά επίσης η υποχώρηση της Αμερικής του Τραμπ από οποιαδήποτε ρεαλιστική και κυρίως φιλάνθρωπη λύση θα μπορούσε με την ισχύ της να επιβάλει ή να προωθήσει. Και αυτό που ως συμβολή της τελικά μένει είναι η γελοία μετατροπή της Γάζας σε Ριβιέρα χωρίς Παλαιστίνιους! Αυτονόητο είναι ότι η ανακοίνωση του «Άρδην» δεν θα μπορούσε να αφήσει απέξω τη μοναδική αλήθεια. Ότι η Χαμάς εκμεταλλεύεται το δράμα των Παλαιστινίων «ως όπλο για την ενίσχυση του ισλαμικού ολοκληρωτισμού».

Επίσης καταγγέλλονται -και σωστά- στην Ελλάδα όλοι αυτοί που επιχειρούν να εργαλειοποιήσουν το δράμα των Παλαιστινίων -για προφανείς πολιτικούς λόγους-, όπως έπραξαν με τα θύματα του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών (σ.σ. Οι παλαιστινιακές μαντίλες τούς έλειπαν!). Θα πρέπει ακόμη να επισημάνουμε την αναφορά στην πραγματικότητα που κάνει το σχετικό κείμενο: Πρώτον ότι και ο λαός της Γάζας που προσπαθεί να διασωθεί από τις επιθέσεις διαδηλώνει εναντίον της Χαμάς διαβλέποντας «τον ισλαμικό σκοταδισμό». Και από την άλλη, ανάλογες εκδηλώσεις παρατηρούνται στο Ισραήλ εναντίον της κυβέρνησης Νετανιάχου, ανεξάρτητα από τη δικαίωση που απαιτεί ο ισραηλινός λαός για τα αιματηρά γεγονότα που προκάλεσε εκείνον τον Οκτώβριο η Χαμάς.

Το διά ταύτα ως πρόταση μπορεί να φαντάζει δύσκολο εγχείρημα, αλλά δεν είναι άλλο από την αραβοϊσραηλινή συνεννόηση όπως την περίοδο του Αραφάτ. Αναγκαία και η συνεργασία Ευρώπης - Ισραήλ - Αράβων και Ινδίας «για την ανάσχεση των Ευρασιανικών αυτοκρατοριών». Σημείωση του γράφοντος: Η Ευρώπη είναι σε συνεχή αφασία. Το ΑμεΑ των ισχυρών πόλων…


Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή