Ο κόσμος των αγώνων πάντα γοήτευε μεγάλο μέρος του κοινού που ασχολείτο με τα αυτοκίνητα. Και οι κατασκευαστές αυτό το γνώριζαν καλά. Φρόντιζαν να εξαργυρώνουν τις νίκες τους με τη διάθεση μοντέλων που έπαιρναν κάτι από τη λάμψη των αγωνιστικών. Προτάσεις που διέθεταν άδεια κυκλοφορίας, είχαν όμως και ένα χαρακτήρα που σε ωθούσε να κινηθείς πιο γρήγορα από το κανονικό. Σου ξυπνούσαν συναισθήματα που επηρέαζαν σώμα και μυαλό.
Εδώ θα δούμε δέκα χαρακτηριστικά μοντέλα που στοίχειωσαν το παρελθόν πολλών εξ ημών.
Mini Cooper S
Ο ίδιος ο John Cooper ήξερε πολύ καλά τη δυναμική αυτού του λιλιπούτειου αυτοκινήτου, βλέποντας τη νίκη του Roy Salvadori σε έναν άτυπο αγώνα στο Ιταλικό Grand Prix, επί του Reg Parnell που οδηγούσε μία Aston Martin DB4. Οι υπόλοιποι, επιβεβαιώσαμε τις δυνατότητες του Mini στις ειδικές του Monte Carlo τη δεκαετία του ’60, με μορφές όπως ο Paddy Hopkirk, ο Timo Mäkinen και ο Rauno Aaltonen πίσω από το τιμόνι του. Ο Michael Caine και η ταινία The Italian Job, απλά, ήρθαν να προσθέσουν λίγη ακόμα κινηματογραφική μαγεία στο όλο σύνολο.
Alpine A110 Berlinette
Ο Jean Rédélé, ιδρυτής της Alpine, ήταν μαγεμένος από τον ανταγωνισμό των αγώνων στις Άλπεις (εξ ου και η ονομασία της φίρμας). Ο ίδιος, έμπορος αυτοκινήτων Renault, αποφάσισε να πειραματιστεί, δημιουργώντας τα δικά του αγωνιστικά οχήματα. Ακόμα και σήμερα, η σκέψη μίας μεταλλικής μπλε blue A110 Berlinette, να ανεβαίνει με το πλάι εκείνες τις χιονισμένες διαδρομές, παραμένει ζωντανή στη σκέψη των φίλων της φίρμας.
Ford Escort RS1600
Η φιλοσοφία του «αγωνίσου την Κυριακή, πούλα τη Δευτέρα» στα αυτοκίνητα ράλλυ είχε πλέον εδραιωθεί στα μέσα του ’60. Οι κατασκευαστές, με βάση τις ομολογκασιόν, έπρεπε να παράγουν έναν αριθμό αυτοκινήτων δρόμου για να τρέχουν τα αγωνιστικά τους στους αγώνες και, ανάλογα με τις επιτυχίες, οι κοινό έκανε ουρές έξω από τις αντιπροσωπείες. Αφού προηγήθηκε το Escort Twin-Cam με κινητήρα Lotus, ακολούθησε το RS1600 με τον Cosworth. Ό,τι και να πούμε για ένα από τα πιο δημοφιλή γρήγορα μοντέλα όλων των εποχών, θα είναι λίγο.
Lotus Sunbeam
Τα Escort και τα Abarth κυριαρχούσαν στα ράλι στα τέλη της δεκαετίας του '70. Αξίζει όμως να ρίξουμε μία ματιά και στο Lotus Sunbeam, κυρίως για τις επιδόσεις του. Με ένα τοποθετημένο στο διαμήκη άξονα κινητήρα με διπλούς εκκεντροφόρους, να δίνει κίνηση στους πίσω τροχούς και με μειωμένες διαδρομές στην ανάρτηση, το Sunbeam χάριζε επιδόσεις και οδική συμπεριφορά που θα έσβηναν εύκολα το χαμόγελο από κάθε οδηγό VW Golf GTI Mk1.
Audi Quattro
Υπερτροφοδότηση και τετρακίνηση. Εάν αυτά σήμερα φαντάζουν δεδομένα στα ράλλυ, υπήρχε μία εποχή που δεν ήταν. Και ήρθε ένα μοντέλο να φέρει τα πάνω κάτω. Αντανακλώντας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το μότο της εταιρίας, Vorsprung Durch Technik, το Quattro άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στους αγώνες και παράλληλα αποτέλεσε (και συνεχίζει να αποτελεί) αντικείμενο λατρείας για τους λίγους που κατάφεραν να αποκτήσουν την πολιτική του έκδοση.
Lancia Delta Integrale
Εάν τα ονόματα Juha Kankkunen και Miki Biasion δεν σας λένε κάτι, θα μπορούσατε τουλάχιστον να σκιρτήσετε στη θέα έξι δάφνινων στεφανιών, σε αυτοκόλλητο στο πίσω παρμπρίζ μίας Delta Integrale. Περίπου 5.000 από αυτές πουλήθηκαν σε ιδιώτες, με το άγαρμπο, δίλιτρο μοτέρ, το τετραγωνισμένο σχεδιαστικό προφίλ του Giugiaro και την τετρακίνηση. Η πρώιμη εποχή του Group A δεν είχε τίποτα άλλο που να μπορεί να σταθεί απέναντι από μια Lancia. Τελεία και παύλα.
Ford Escort RS Cosworth
H Ford δεν μπορεί να κοντραριστεί με μία Lancia, σε αριθμό πρωταθλημάτων. Όταν μιλάμε όμως για διάρκεια στο χρόνο, δεν υπάρχει κανένας κατασκευαστής να σταθεί μπροστά της. Το μοντέλο με την τεράστια αεροτομή ήταν ένα από αυτά που έχτισαν το θρύλο της φίρμας. Ο Turbo κινητήρας με την τετρακίνηση του απερχόμενου Sierra μάζεψαν σε διαστάσεις και τοποθετήθηκαν στο Escort RS Cosworth. Η έκδοση δρόμου σημείωσε μεγαλύτερη επιτυχία από το αντίστοιχο αγωνιστικό. Και αν τότε δεν κατάφερε να υπερισχύσει της Integrale, με ευκολία κατάπινε οτιδήποτε Ιαπωνικό κυκλοφορούσε στον καιρό του.
Subaru Impreza
Μέχρι τη στιγμή που κάποιος Σκωτσέζος κατέκτησε με το μπλε Impreza του το πρωτάθλημα WRC του 1995, η εταιρία δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από τους απανταχού petrolheads. Ο McRae, ωστόσο, κατάφερε να δώσει κύρος στις χρυσές ζάντες και στη θορυβώδη εξάτμιση των 555. Οι εκδόσεις WRX και αργότερα τα STI, με την επιπλέον ισχύ και τα εξελιγμένα ηλεκτρονικά, σημάδεψαν την εποχή της «φτερούγας», όπως ακριβώς συνέβη και με τον άσπονδο αντίπαλο των Impreza, το Evo.
Mitsubishi Lancer Evolution
Το Impreza κέρδιζε με ευκολία τις καρδιές όλων. Εντός των ειδικών όμως, υπήρχε ο Tommi Mäkinen με το Evo του να καθορίζει το ποιος επικρατεί στο WRC. Αντικειμενικά δυσκολοδήγητο στις πρώτες γενιές του, το κορυφαίο Lancer ευτύχησε να φτάσει μέχρι τον αριθμό X (10). Στη μνήμη μας κρατάμε ακόμα το επετειακό Evo VI Tommi Makinen, ένα από τα πιο απόλυτα οχήματα που πήραν ποτέ άδεια κυκλοφορίας στον ανοικτό δρόμο.
Peugeot 106 Rallye
Παρότι εδώ δεν υπήρξαν τρομερά 0-100, turbo κινητήρες μεγάλου κυβισμού και εξελιγμένες τετρακινήσεις, η Peugeot ήξερε πώς να πάρει κάτι ταπεινό και να το μετατρέψει σε κάτι μεγάλο. Ένα σπορ μοντέλο για τους μη έχοντες, όπου με λίγα χρήματα αγόραζε κανείς όλη τη συγκίνηση που μπορούσε να αντέξει. Το 106 Rallye σημάδεψε την ελληνική πραγματικότητα των 90’s και έμεινε στην ιστορία για την εξίσου επική του κόντρα με το Fiat Punto GT.
