F1: Lawson "in", Ricciardo "out" στη Racing Bulls
Κατά τη διάρκεια του GP Σιγκαπούρης της Formula 1, πολλές πηγές ανέφεραν πως ήταν σχεδόν βέβαιο ότι επρόκειτο για τον τελευταίο αγώνα του Daniel Ricciardo με την ομάδα της Racing Bulls. Τώρα ήρθε και η επίσημη επιβεβαίωση ότι ο 22 ετών Νεοζηλανδός Liam Lawson θα αναλάβει το δεύτερο cockpit της ιταλικής ομάδας από το GP ΗΠΑ και για το υπόλοιπο της φετινής σεζόν.
H AlphaTauri/Racing Bulls είχε δώσει στο Ricciardo μία δεύτερη ευκαιρία να επιστρέψει στο grid το 2023, έπειτα από τον πρόωρο τερματισμό του συμβολαίου του Αυστραλού με τη McLaren. Έπειτα από την απογοητευτική πορεία του Nyck de Vries με την AlphaTauri, o Ricciardo βρέθηκε ξανά στο grid στο μέσο της σεζόν του 2023. Ωστόσο, δεν πρόλαβε να κάνει πολλά καθώς ένα ατύχημα στις δοκιμές του GP Ολλανδίας, που προκάλεσε κάταγμα στο μετακάρπιο του αριστερού χεριού του, τον άφησε εκτός αγωνιστικής δράσης για 5 Grand Prix.
Σε αυτά, ο πρωτοεμφανιζόμενος αντικαταστάτης του, Liam Lawson, εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του. Φαίνεται ότι η Red Bull δεσμεύτηκε να του εξασφαλίσει αγωνιστικό cockpit στην F1 έως το 2025. Ο Ricciardo ευελπιστούσε ότι με τις επιδόσεις του θα κατάφερνε να επιστρέψει ίσως στη Red Bull. Ωστόσο, εξαιρουμένων μερικών σποραδικών εκλάμψεων ταχύτητας, δεν θύμιζε τον παλιό καλό εαυτό του που κατέκτησε 8 νίκες στην F1 και ο Yuki Tsunoda βρισκόταν σταθερά μπροστά του.
Το GP Σιγκαπούρης ήταν πιθανότατα ο τελευταίος αγώνας του 35χρονου Ricciardo στη Formula 1. O Lawson δήλωσε ότι γνώριζε τις τελευταίες δύο εβδομάδες ότι θα πάρει το δεύτερο cockpit της Racing Bulls, αλλά φαίνεται ότι ο Ricciardo ενημερώθηκε για αυτό κατά τη διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου στη Marina Bay. Ο Lawson δήλωσε ότι το τριήμερο του GP Σιγκαπούρης ήταν άβολο, καθώς η Red Bull δεν χειρίστηκε το θέμα με τον καλύτερο τρόπο.
Ωστόσο, όπως ανέφερε ο νεαρός Νεοζηλανδός, «αυτό ήταν το σχέδιο εδώ και πολύ καιρό, προς τα εκεί οδηγούσαν τα πράγματα. Προφανώς είχα μια ημερομηνία συμβολαίου που έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να εκπληρωθεί. Οπότε, πάντα πήγαινε προς αυτή την κατεύθυνση και πριν από δύο εβδομάδες, μου είπαν ότι αυτό επρόκειτο να συμβεί και λίγο αργότερα οριστικοποιήθηκε».
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, o Lawson έκανε διάφορες δοκιμές με μονοθέσια F1 των δύο ομάδων της Red Bull, τα οποία ήταν κρίσιμα για την απόφαση να βρεθεί ξανά στο grid της F1. Όπως δήλωσε ο ίδιος: «Ήταν όλες ημέρες αξιολόγησης και είχαν σχεδιαστεί για να με πιέσουν πολύ. Ήταν για ένα γεγονός όπως αυτό, για να με βάλουν -λίγο όπως πέρυσι- στα μέσα της σεζόν. Έπρεπε να ξέρουν ότι θα μπορούσα να αποδώσω αρκετά καλά. Ήταν σίγουρα ημέρες αξιολόγησης».
Το μόνο σίγουρο για τον Lawson αυτή τη στιγμή είναι το 2024 και δεν έχει σαφή εικόνα για την επόμενη χρονιά: «Βασικά, έχω χρόνο μέχρι το τέλος της σεζόν και στη συνέχεια θα μάθω περισσότερα καθώς η χρονιά θα προχωρά. Σε αυτό το στάδιο, είναι οι έξι αγώνες. Βασικά, πρέπει να αποδώσω. Πρέπει να προσπαθήσω προφανώς να δείξω την αξία μου στην F1 και να κάνω παρόμοια δουλειά με αυτή που έκανα πέρυσι. Αυτό είναι που μου έδωσε την ευκαιρία τώρα. Απλά πρέπει να κάνω αρκετά για να παραμείνω στη θέση μου και του χρόνου».
H πορεία του Lawson
O Lawson, έχοντας μεγαλώσει κοντά στην πίστα του Pukekohe στο Βόρειο Νησί της Νέας Ζηλανδίας, ξεκίνησε να αγωνίζεται στα καρτ σε νεαρή ηλικία και καθώς συνέχιζε να κερδίζει αγώνες, προχώρησε στα εθνικά Πρωταθλήματα μονοθεσίων. Στα 16 του μετακόμισε στην Ευρώπη, για να αγωνιστεί στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Formula 4 του 2018 με την ολλανδική ομάδα της Van Amersfoort Racing, με την υποστήριξη σπόνσορα από την πατρίδα του.
«Οι γονείς μου πούλησαν το σπίτι τους για να μπορέσω να συνεχίσω να αγωνίζομαι». Η 2η θέση στην πρώτη του σεζόν στην Ευρώπη δεν προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ομάδων της F1 άμεσα και επέστρεψε στην πατρίδα του για το χειμερινό Πρωτάθλημα Toyota Winter Series, χωρίς πλάνο για το 2019. Τον πρώτο αγώνα της σεζόν παρακολουθούσε ο αγωνιστικός σύμβουλος της Red Bull, Helmut Marko, υπεύθυνος για το πρόγραμμα νέων οδηγών της εταιρείας, το οποίο υποστήριζε τον team-mate του Lawson, Lucas Auer.
Έπειτα από μία πολύ καλή εμφάνιση, ο Lawson δέχθηκε τηλεφώνημα από τον Marko, που τον προσκάλεσε στο πρόγραμμα νέων οδηγών της Red Bull. «Βασικά με πήραν την κατάλληλη στιγμή και αυτό έσωσε την καριέρα μου. Μου είχαν απομείνει αυτές οι τέσσερις εβδομάδες στο Πρωτάθλημα και δεν είχα κανένα σχέδιο για μετά».
Με την υποστήριξη της Red Bull, ακολούθησαν δύο σεζόν στη Formula 3 που έφεραν τον Lawson στην 11η θέση της βαθμολογίας το 2019 και την 5η το 2020. To 2021 μετέβη στη Formula 2 και συνδύασε τη σεζόν αυτή με τη 2η θέση στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού, το DTM. Το 2022 εξασφάλισε την 3η θέση στο Πρωτάθλημα Formula 2, και το 2023 τη 2η θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Super Formula.
Η πτώση του Ricciardo
Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των οδηγών του grid της F1 είχε μόνο καλά μηνύματα υποστήριξης για τον Ricciardo στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, δείχνει το επίπεδο σεβασμού που έχει κερδίσει στα paddock τόσο με τις επιδόσεις του στο παρελθόν, όσο και με τον πολύ συμπαθητικό χαρακτήρα του και το πάντα χαμογελαστό πρόσωπό του.
Το 2014, ο Ricciardo είχε προκαλέσει αίσθηση στην πρώτη του σεζόν στη Red Bull, κατακτώντας τρεις νίκες ενώ ο team-mate του, Sebstian Vettel, ερχόμενος από τέσσερις σερί τίτλους, δεν κατάφερε εκείνη χρονιά να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. Από το 2015, που ο Vettel αναχώρησε για τη Ferrari, ο Ricciardo αποτελούσε τον οδηγό-ηγέτη της Red Bull.
Με την άφιξη του Max Verstappen στην ομάδα όμως, η δυναμική άρχισε σιγά-σιγά να αλλάζει. Το 2018, έπειτα από τη σύγκρουση των δύο team-mate μεταξύ τους στο GP Αζερμπαϊτζάν, φαίνεται ότι η Red Bull δεν επέπληξε όσο θα έπρεπε τον Verstappen ενώ έφταιγε στο συγκεκριμένο περιστατικό. Αυτό έκανε τον Ricciardo να ψάξει για άλλη ομάδα και επέλεξε τη Renault για το 2019.
Ωστόσο, έχοντας πρόσφατα παραδεχτεί ότι αυτή ίσως να μην ήταν η καλύτερη απόφαση στην καριέρα του, έπειτα από δύο χρόνια εκεί, δεν ήταν ικανοποιημένος με την εξέλιξη της ομάδας και αποφάσισε να μεταβεί στη McLaren. Εκεί άρχισε η πτώση του, καθώς ο Lando Norris τον κέρδιζε σταθερά έχοντας συνηθίσει τις δυστροπίες του βρετανικού μονοθεσίου, στο οποίο ο Ricciardo δεν προσαρμόστηκε ποτέ πλήρως, παρότι χάρισε στην ομάδα στο GP Ιταλίας του 2021 την πρώτη της νίκη έπειτα από 9 χρόνια.
Η McLaren τερμάτισε το συμβόλαιο του Ricciardo στο τέλος του 2022, ένα χρόνο πριν από την κανονική λήξη του και ο Ricciardo βρέθηκε χωρίς cockpit για το 2023. Η Red Bull προσέφερε μία… σωσίβια λέμβο για τον Αυστραλό πέρυσι. Ωστόσο οι εμφανίσεις του δεν κατάφεραν να πείσουν. Τι ακριβώς συνέβη; Ίσως ο Ricciardo δεν βρήκε ποτέ ξανά μονοθέσιο που του επέτρεπε να «εκφραστεί» οδηγικά όπως θα ήθελε. Έχουμε πολύ καιρό να δούμε τη σταθερότητα, την ταχύτητα, την αίσθηση ακρίβειας στα φρένα καθώς και τις αλλαγές κατεύθυνσης με προσποίηση πριν από τα προσπεράσματα μέσα από… τρύπα βελόνας που τον έκαναν φημισμένο.
Ο αγωνιστικός διευθυντής της Red Bull, Helmut Marko, από την πλευρά του, δήλωσε: «Νομίζω ότι η απόφαση να φύγει από τη Red Bull ήταν το σημείο καμπής στην καριέρα του. Στη συνέχεια δεν είχε ένα νικηφόρο μονοθέσιο ούτε στη Renault ούτε στη McLaren. Κέρδισε στη Monza, αλλά αυτές ήταν ειδικές συνθήκες. Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη, γιατί αν ξέραμε, θα τον είχαμε βοηθήσει. Αλλά η ταχύτητα και, πάνω απ’ όλα, αυτό το καθυστερημένο φρενάρισμα, έπειτα από το οποίο που δεξιά ή αριστερά… Αυτά τα τελευταία χρόνια προσπάθησε, αλλά δεν υπήρχε πια, αυτό το δολοφονικό ένστικτο είχε χαθεί».
Για τη δεύτερη ευκαιρία του Ricciardo στη Racing Bulls, ο Marko σχολίασε: «Νομίζω ότι επικοινωνήθηκε ξεκάθαρα ότι πρέπει να είναι σημαντικά καλύτερος από τον Yuki Tsunoda και το κατάφερε μόνο σε λίγους αγώνες. Οπότε, ήταν σαφές ότι αυτή η ιστορία του άσωτου υιού που επανήλθε στη Red Bull δυστυχώς δεν λειτούργησε. Είπε ότι έχει συμφιλιωθεί με τον εαυτό του, έχει συμβιβαστεί με την κατάσταση και θα δούμε ποια είναι τα σχέδιά του για το μέλλον».
Το σχόλιο του MotorOne
Ίσως είναι ένα άδοξο τέλος σε μία καριέρα που έδειξε τόσες πολλές δυνατότητες όταν ξεκίνησε η πορεία του Ricciardo με την ομάδα της Red Bull, απέναντι σε έναν καταξιωμένο τετράκις Πρωταθλητή. Αλλά η έλευση του Verstappen αποσταθεροποίησε το κύρος του Ricciardo στη Red Bull και ψάχνοντας να βρει την τύχη του αλλού, ίσως κατέληξε σε αδιέξοδα τα οποία για κάποιο λόγο δεν είχε τη δυνατότητα να ξεπεράσει.
Οι πραγματικοί λόγοι αυτής της πτώσης στην απόδοση παραμένουν έως ένα βαθμό μυστήριο. Ίσως ο Ricciardo δεν είχε την προσαρμοστικότητα που απαιτεί η F1, για να αποδίδει με συνοχή σε ύψιστο επίπεδο. Ίσως δεν βρήκε ποτέ ένα μονοθέσιο που να ταιριάζει στο οδηγικό του στυλ όσο οι Red Bull που οδήγησε. Αλλά οι πραγματικά καλοί οδηγοί πρέπει να είναι ικανοί να προσαρμόζονται σε όλες τις συνθήκες και αυτό δεν είχε συμβεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια για τον Ricciardo.
H AlphaTauri/Racing Bulls είχε δώσει στο Ricciardo μία δεύτερη ευκαιρία να επιστρέψει στο grid το 2023, έπειτα από τον πρόωρο τερματισμό του συμβολαίου του Αυστραλού με τη McLaren. Έπειτα από την απογοητευτική πορεία του Nyck de Vries με την AlphaTauri, o Ricciardo βρέθηκε ξανά στο grid στο μέσο της σεζόν του 2023. Ωστόσο, δεν πρόλαβε να κάνει πολλά καθώς ένα ατύχημα στις δοκιμές του GP Ολλανδίας, που προκάλεσε κάταγμα στο μετακάρπιο του αριστερού χεριού του, τον άφησε εκτός αγωνιστικής δράσης για 5 Grand Prix.
Σε αυτά, ο πρωτοεμφανιζόμενος αντικαταστάτης του, Liam Lawson, εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του. Φαίνεται ότι η Red Bull δεσμεύτηκε να του εξασφαλίσει αγωνιστικό cockpit στην F1 έως το 2025. Ο Ricciardo ευελπιστούσε ότι με τις επιδόσεις του θα κατάφερνε να επιστρέψει ίσως στη Red Bull. Ωστόσο, εξαιρουμένων μερικών σποραδικών εκλάμψεων ταχύτητας, δεν θύμιζε τον παλιό καλό εαυτό του που κατέκτησε 8 νίκες στην F1 και ο Yuki Tsunoda βρισκόταν σταθερά μπροστά του.
Το GP Σιγκαπούρης ήταν πιθανότατα ο τελευταίος αγώνας του 35χρονου Ricciardo στη Formula 1. O Lawson δήλωσε ότι γνώριζε τις τελευταίες δύο εβδομάδες ότι θα πάρει το δεύτερο cockpit της Racing Bulls, αλλά φαίνεται ότι ο Ricciardo ενημερώθηκε για αυτό κατά τη διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου στη Marina Bay. Ο Lawson δήλωσε ότι το τριήμερο του GP Σιγκαπούρης ήταν άβολο, καθώς η Red Bull δεν χειρίστηκε το θέμα με τον καλύτερο τρόπο.
Ωστόσο, όπως ανέφερε ο νεαρός Νεοζηλανδός, «αυτό ήταν το σχέδιο εδώ και πολύ καιρό, προς τα εκεί οδηγούσαν τα πράγματα. Προφανώς είχα μια ημερομηνία συμβολαίου που έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να εκπληρωθεί. Οπότε, πάντα πήγαινε προς αυτή την κατεύθυνση και πριν από δύο εβδομάδες, μου είπαν ότι αυτό επρόκειτο να συμβεί και λίγο αργότερα οριστικοποιήθηκε».
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, o Lawson έκανε διάφορες δοκιμές με μονοθέσια F1 των δύο ομάδων της Red Bull, τα οποία ήταν κρίσιμα για την απόφαση να βρεθεί ξανά στο grid της F1. Όπως δήλωσε ο ίδιος: «Ήταν όλες ημέρες αξιολόγησης και είχαν σχεδιαστεί για να με πιέσουν πολύ. Ήταν για ένα γεγονός όπως αυτό, για να με βάλουν -λίγο όπως πέρυσι- στα μέσα της σεζόν. Έπρεπε να ξέρουν ότι θα μπορούσα να αποδώσω αρκετά καλά. Ήταν σίγουρα ημέρες αξιολόγησης».
Το μόνο σίγουρο για τον Lawson αυτή τη στιγμή είναι το 2024 και δεν έχει σαφή εικόνα για την επόμενη χρονιά: «Βασικά, έχω χρόνο μέχρι το τέλος της σεζόν και στη συνέχεια θα μάθω περισσότερα καθώς η χρονιά θα προχωρά. Σε αυτό το στάδιο, είναι οι έξι αγώνες. Βασικά, πρέπει να αποδώσω. Πρέπει να προσπαθήσω προφανώς να δείξω την αξία μου στην F1 και να κάνω παρόμοια δουλειά με αυτή που έκανα πέρυσι. Αυτό είναι που μου έδωσε την ευκαιρία τώρα. Απλά πρέπει να κάνω αρκετά για να παραμείνω στη θέση μου και του χρόνου».
H πορεία του Lawson
O Lawson, έχοντας μεγαλώσει κοντά στην πίστα του Pukekohe στο Βόρειο Νησί της Νέας Ζηλανδίας, ξεκίνησε να αγωνίζεται στα καρτ σε νεαρή ηλικία και καθώς συνέχιζε να κερδίζει αγώνες, προχώρησε στα εθνικά Πρωταθλήματα μονοθεσίων. Στα 16 του μετακόμισε στην Ευρώπη, για να αγωνιστεί στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Formula 4 του 2018 με την ολλανδική ομάδα της Van Amersfoort Racing, με την υποστήριξη σπόνσορα από την πατρίδα του.
«Οι γονείς μου πούλησαν το σπίτι τους για να μπορέσω να συνεχίσω να αγωνίζομαι». Η 2η θέση στην πρώτη του σεζόν στην Ευρώπη δεν προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ομάδων της F1 άμεσα και επέστρεψε στην πατρίδα του για το χειμερινό Πρωτάθλημα Toyota Winter Series, χωρίς πλάνο για το 2019. Τον πρώτο αγώνα της σεζόν παρακολουθούσε ο αγωνιστικός σύμβουλος της Red Bull, Helmut Marko, υπεύθυνος για το πρόγραμμα νέων οδηγών της εταιρείας, το οποίο υποστήριζε τον team-mate του Lawson, Lucas Auer.
Έπειτα από μία πολύ καλή εμφάνιση, ο Lawson δέχθηκε τηλεφώνημα από τον Marko, που τον προσκάλεσε στο πρόγραμμα νέων οδηγών της Red Bull. «Βασικά με πήραν την κατάλληλη στιγμή και αυτό έσωσε την καριέρα μου. Μου είχαν απομείνει αυτές οι τέσσερις εβδομάδες στο Πρωτάθλημα και δεν είχα κανένα σχέδιο για μετά».
Με την υποστήριξη της Red Bull, ακολούθησαν δύο σεζόν στη Formula 3 που έφεραν τον Lawson στην 11η θέση της βαθμολογίας το 2019 και την 5η το 2020. To 2021 μετέβη στη Formula 2 και συνδύασε τη σεζόν αυτή με τη 2η θέση στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού, το DTM. Το 2022 εξασφάλισε την 3η θέση στο Πρωτάθλημα Formula 2, και το 2023 τη 2η θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Super Formula.
Η πτώση του Ricciardo
Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των οδηγών του grid της F1 είχε μόνο καλά μηνύματα υποστήριξης για τον Ricciardo στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, δείχνει το επίπεδο σεβασμού που έχει κερδίσει στα paddock τόσο με τις επιδόσεις του στο παρελθόν, όσο και με τον πολύ συμπαθητικό χαρακτήρα του και το πάντα χαμογελαστό πρόσωπό του.
Το 2014, ο Ricciardo είχε προκαλέσει αίσθηση στην πρώτη του σεζόν στη Red Bull, κατακτώντας τρεις νίκες ενώ ο team-mate του, Sebstian Vettel, ερχόμενος από τέσσερις σερί τίτλους, δεν κατάφερε εκείνη χρονιά να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. Από το 2015, που ο Vettel αναχώρησε για τη Ferrari, ο Ricciardo αποτελούσε τον οδηγό-ηγέτη της Red Bull.
Με την άφιξη του Max Verstappen στην ομάδα όμως, η δυναμική άρχισε σιγά-σιγά να αλλάζει. Το 2018, έπειτα από τη σύγκρουση των δύο team-mate μεταξύ τους στο GP Αζερμπαϊτζάν, φαίνεται ότι η Red Bull δεν επέπληξε όσο θα έπρεπε τον Verstappen ενώ έφταιγε στο συγκεκριμένο περιστατικό. Αυτό έκανε τον Ricciardo να ψάξει για άλλη ομάδα και επέλεξε τη Renault για το 2019.
Ωστόσο, έχοντας πρόσφατα παραδεχτεί ότι αυτή ίσως να μην ήταν η καλύτερη απόφαση στην καριέρα του, έπειτα από δύο χρόνια εκεί, δεν ήταν ικανοποιημένος με την εξέλιξη της ομάδας και αποφάσισε να μεταβεί στη McLaren. Εκεί άρχισε η πτώση του, καθώς ο Lando Norris τον κέρδιζε σταθερά έχοντας συνηθίσει τις δυστροπίες του βρετανικού μονοθεσίου, στο οποίο ο Ricciardo δεν προσαρμόστηκε ποτέ πλήρως, παρότι χάρισε στην ομάδα στο GP Ιταλίας του 2021 την πρώτη της νίκη έπειτα από 9 χρόνια.
Η McLaren τερμάτισε το συμβόλαιο του Ricciardo στο τέλος του 2022, ένα χρόνο πριν από την κανονική λήξη του και ο Ricciardo βρέθηκε χωρίς cockpit για το 2023. Η Red Bull προσέφερε μία… σωσίβια λέμβο για τον Αυστραλό πέρυσι. Ωστόσο οι εμφανίσεις του δεν κατάφεραν να πείσουν. Τι ακριβώς συνέβη; Ίσως ο Ricciardo δεν βρήκε ποτέ ξανά μονοθέσιο που του επέτρεπε να «εκφραστεί» οδηγικά όπως θα ήθελε. Έχουμε πολύ καιρό να δούμε τη σταθερότητα, την ταχύτητα, την αίσθηση ακρίβειας στα φρένα καθώς και τις αλλαγές κατεύθυνσης με προσποίηση πριν από τα προσπεράσματα μέσα από… τρύπα βελόνας που τον έκαναν φημισμένο.
Ο αγωνιστικός διευθυντής της Red Bull, Helmut Marko, από την πλευρά του, δήλωσε: «Νομίζω ότι η απόφαση να φύγει από τη Red Bull ήταν το σημείο καμπής στην καριέρα του. Στη συνέχεια δεν είχε ένα νικηφόρο μονοθέσιο ούτε στη Renault ούτε στη McLaren. Κέρδισε στη Monza, αλλά αυτές ήταν ειδικές συνθήκες. Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη, γιατί αν ξέραμε, θα τον είχαμε βοηθήσει. Αλλά η ταχύτητα και, πάνω απ’ όλα, αυτό το καθυστερημένο φρενάρισμα, έπειτα από το οποίο που δεξιά ή αριστερά… Αυτά τα τελευταία χρόνια προσπάθησε, αλλά δεν υπήρχε πια, αυτό το δολοφονικό ένστικτο είχε χαθεί».
Για τη δεύτερη ευκαιρία του Ricciardo στη Racing Bulls, ο Marko σχολίασε: «Νομίζω ότι επικοινωνήθηκε ξεκάθαρα ότι πρέπει να είναι σημαντικά καλύτερος από τον Yuki Tsunoda και το κατάφερε μόνο σε λίγους αγώνες. Οπότε, ήταν σαφές ότι αυτή η ιστορία του άσωτου υιού που επανήλθε στη Red Bull δυστυχώς δεν λειτούργησε. Είπε ότι έχει συμφιλιωθεί με τον εαυτό του, έχει συμβιβαστεί με την κατάσταση και θα δούμε ποια είναι τα σχέδιά του για το μέλλον».
Το σχόλιο του MotorOne
Ίσως είναι ένα άδοξο τέλος σε μία καριέρα που έδειξε τόσες πολλές δυνατότητες όταν ξεκίνησε η πορεία του Ricciardo με την ομάδα της Red Bull, απέναντι σε έναν καταξιωμένο τετράκις Πρωταθλητή. Αλλά η έλευση του Verstappen αποσταθεροποίησε το κύρος του Ricciardo στη Red Bull και ψάχνοντας να βρει την τύχη του αλλού, ίσως κατέληξε σε αδιέξοδα τα οποία για κάποιο λόγο δεν είχε τη δυνατότητα να ξεπεράσει.
Οι πραγματικοί λόγοι αυτής της πτώσης στην απόδοση παραμένουν έως ένα βαθμό μυστήριο. Ίσως ο Ricciardo δεν είχε την προσαρμοστικότητα που απαιτεί η F1, για να αποδίδει με συνοχή σε ύψιστο επίπεδο. Ίσως δεν βρήκε ποτέ ένα μονοθέσιο που να ταιριάζει στο οδηγικό του στυλ όσο οι Red Bull που οδήγησε. Αλλά οι πραγματικά καλοί οδηγοί πρέπει να είναι ικανοί να προσαρμόζονται σε όλες τις συνθήκες και αυτό δεν είχε συμβεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια για τον Ricciardo.
