Τη στιγμή που όλος ο πλανήτης συνεχίζει να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις προσπάθειες για τον εντοπισμό του Boeing της Malaysia Airlines το οποίο έχει ανακοινωθεί πως έχει συντριβεί στον Ινδικό Ωκεανό, ειδικοί εκτιμούν ότι μόνο ο πιλότος φέρει την ευθύνη για αυτή την τραγωδία.
Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, επικαλούμενα αξιωματούχους που συμμετέχουν στην έρευνα, αναφέρουν ότι ο πιλότος Ζαχάρι Αχμάντ Σαν φέρει την απόλυτη ευθύνη για την αλλαγή πορείας του αεροπλάνου και την τραγική κατάληξή του χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου χάθηκε η επικοινωνία.
Αναφέρουν, ακόμη, ότι έστω και αυτά τα λίγα στοιχεία που υπάρχουν δεν δείχνουν ούτε μηχανική βλάβη, αλλά ούτε και προσπάθειες αεροπειρατείας στο αεροπλάνο.
Οι αξιωματούχοι που διεξάγουν την έρευνα φέρεται να πιέζουν τους συγγενείς του πιλότου για περισσότετρες πληροφορίες αναφορικά με την κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο Ζαχάρι Σαν, καθώς εκτιμούν ότι σκόπιμα άλλαξε την πορεία του αεροπλάνου.
Ανέβηκε σκόπια υψόμετρο για να χάσουν τη ζωή τους οι επιβαίνοντες;
Παράλληλα και η βρετανική dailymail, αναφέρει σε σημερινό της δημοσίευμα ότι ο Ζαχάρι Σαν βρισκόταν σε τραγική ψυχολογική κατάσταση τις τελευταίες ημέρες πριν εκτυλιχθεί η τραγωδία, καθώς, η γυναίκα τουν τον είχε εγκαταλείψει.
Το ρεπορτάζ της dailymail αναφέρει ότι ο πιλότοτς ανέβασε το μοιραίο Boeing σε ύψος 43.000 – 45.000 ποδιών και παρέμεινε εκεί για περίπου 25 λεπτά, ενώ το οξυγόνο σε τέτοιο ύψος αρκεί μόνο για 13 λεπτά.
Με αυτόν τον τρόπο παρέσυρε στον θάναταο επιβάτες και πλήρωμα και στη συνέχεια το αεροπλάνο πέταξε μέχρι το σημείο όπου τελείωσαν τα καύσιμά του και στη συνέχεια συνετρίβη.
Θρίλερ με τα 122 αντικείμενα που βρήκε ο γαλλικός δορυφόρος
Εν τω μεταξύ συνεχίζεται το θρίλερ με τα 122 αντικείμεντα που φέρεται να εντόπισε γαλλικό δορυφόρος, καθώς, οι έρευνες στην περιοχή δεν έχουν μέχρι στιγμής κανένα αποτέλεσμα.
Από την άλλη πλευρά, πάντως, οι ειδικοί εκτιμούν ότι ακόμη και αν βρεθούν τα κομμάτια του Boeing είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί το αεροπλάνο, καθώς ο πυθμένας του Ινδικού ωκεανού, στο σημείο όπου πραγματοποιούνται οι έρευνες είναι εντελώς άγνωστος.
Χαρακτηριστικά ορισμένοι αναφέρουν ότι «γνωρίζουμε περισσότερα για την επιφάνεια της Σελήνης παρά για αυτό το σημείο», ενώ μπορεί να χρειαστούν μήνες έως και χρόνια μέχρι να εντοπιστεί έστω και κάποιο κομμάτι.