Γροθιά στο στομάχι: Η συγκλονιστική ιστορία του Μουνζίρ και του μικρού Μουσταφά κόντρα στην φρίκη του πολέμου
Ψηφίστηκε ως η φωτογραφία της χρονιάς στα Siena International Photo Awards
Συγκινεί και ευαισθητοποιεί η ιστορία ενός Σύρου πρόσφυγα ο οποίος έχοντας τραυματιστεί σοβαρά κατέφυγε στην Τουρκία για να κλιτώσει από τη φρίκη του πολέμου.
Μια φωτογραφία που τον δείχνει με τον γιο του αγκαλιά έκανε τον γύρο του κόσμου αποκαλύπτοντας τη φοβερή περιπέτεια και τον αγώνα ζωής αυτού του ανθρώπου και της οικογένειάς του. Μάλιστα ψηφίστηκε ως η φωτογραφία της χρονιάς στα Siena International Photo Awards.
Πρόκειται για έναν πατέρα που έχει χάσει το ένα του πόδι, ο οποίος κρατά ψηλά στα χέρια τον γιο του που γεννήθηκε χωρίς κάτω και άνω άκρα λόγω συγγενούς διαταραχής που προκλήθηκε από τα φάρμακα που έπρεπε να πάρει η μητέρα του όταν αρρώστησε μετά την απελευθέρωση τοξικών αερίων κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία.
Η φωτογραφία επιλέχθηκε ανάμεσα σε δεκάδες χιλιάδες εικόνες που υποβλήθηκαν από φωτογράφους από 163 χώρες.
«Ιστορία της φωτογραφίας: Ενώ ψωνίζει στην αγορά στη Συρία, ο Μουνζίρ χάνει το δεξί του πόδι λόγω μιας βόμβας που πέφτει. Η σύζυγός του, η οποία ήταν έγκυος εκείνη την ώρα, εισπνέει το αέριο σαρίν (νεύρων) που απελευθερώθηκε. Ο Μουσταφά, που ήρθε στον κόσμο, ανοίγει τα μάτια του στον κόσμο χωρίς κανένα άκρο με την επίδραση του αερίου σαρίν» γράφει ο φωτογράφος στο Instagram.
O Munzir al-Nazal δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα από τότε που τραυματίστηκε σε βομβαρδισμό σε μια αγορά στη Συρία και κατέφυγε στην Τουρκία.
Αλλά αυτό που απασχολεί τις σκέψεις του τις περισσότερες φορές δεν είναι το πόδι που έχασε, αλλά το μέλλον του 5χρονου γιου του, Μουσταφά, που γεννήθηκε χωρίς άκρα.
«Θέλαμε να τραβήξουμε την προσοχή», λέει ο φωτογράφος της εικόνας Aslan Mehmet στην Washington Post, ο οποίος ελπίζει ότι η δουλεία του θα ευαισθητοποιήσει τον κόσμο να βοηθήσει το αγόρι το οποίο ελπίζει να αποκτήσει προσθετικά μέλη. «Το αγόρι έχει πάντα πολλή ενέργεια. Ο πατέρας φαίνεται να έχει παραιτηθεί», αναφέρει ο φωτογράφος.
Ο Ασλάν είπε στην Washington Post ότι είχε γνωρίσει τον πατέρα τριών παιδιών στη νότια Τουρκία κοντά στα σύνορα με τη Συρία, όπου ζούσαν σε ένα κατάστημα.
Η οικογένεια μετακόμισε έκτοτε σε μια προσπάθεια να λάβουν βοήθεια για τον Μουσταφά, ο οποίος χρειάζεται ιατρική περίθαλψη στην οποία δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν πλήρως οικονομικά, και προσθετικά μέλη που δεν μπορούν να βρουν στην Τουρκία.
«Ορκίζομαι ότι έχω πάει από το ένα νοσοκομείο στο άλλο. Δεν υπάρχει πόλη όπου να μην έχω ρωτήσει για αυτό, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα», είπε ο Munzir στην The Post.
Ο Μουσταφά, που γεννήθηκε με το σύνδρομο Tetra-Amelia , χαμογελά καθώς κυλιέται στο χαλί, πριν τον πάρει η μικρή του αδερφή και τον τοποθετήσει σε έναν καναπέ. «Έτσι είναι, αλλά είναι τόσο, τόσο έξυπνος», λέει ο πατέρας του.
Η οικογένειά του τα έβγαζε πέρα κυρίως μέσω φιλανθρωπιών τουλάχιστον για τρία χρόνια από τότε που διέφυγαν από την Ιντλίμπ.
Η φωτογραφία του Aslan Mehmet φέρει την ονομασία «Δυσκολίες της ζωής» και όπως λέει και η μητέρα του μικρού Μουσταφά, «έφτασε στον κόσμο». «Προσπαθούμε εδώ και χρόνια να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί για να τον βοηθήσουμε στη θεραπεία του. Θα δίναμε τα πάντα για να του δώσουμε μια καλύτερη ζωή».
Μια φωτογραφία που τον δείχνει με τον γιο του αγκαλιά έκανε τον γύρο του κόσμου αποκαλύπτοντας τη φοβερή περιπέτεια και τον αγώνα ζωής αυτού του ανθρώπου και της οικογένειάς του. Μάλιστα ψηφίστηκε ως η φωτογραφία της χρονιάς στα Siena International Photo Awards.
Πρόκειται για έναν πατέρα που έχει χάσει το ένα του πόδι, ο οποίος κρατά ψηλά στα χέρια τον γιο του που γεννήθηκε χωρίς κάτω και άνω άκρα λόγω συγγενούς διαταραχής που προκλήθηκε από τα φάρμακα που έπρεπε να πάρει η μητέρα του όταν αρρώστησε μετά την απελευθέρωση τοξικών αερίων κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία.
Η φωτογραφία επιλέχθηκε ανάμεσα σε δεκάδες χιλιάδες εικόνες που υποβλήθηκαν από φωτογράφους από 163 χώρες.
«Ιστορία της φωτογραφίας: Ενώ ψωνίζει στην αγορά στη Συρία, ο Μουνζίρ χάνει το δεξί του πόδι λόγω μιας βόμβας που πέφτει. Η σύζυγός του, η οποία ήταν έγκυος εκείνη την ώρα, εισπνέει το αέριο σαρίν (νεύρων) που απελευθερώθηκε. Ο Μουσταφά, που ήρθε στον κόσμο, ανοίγει τα μάτια του στον κόσμο χωρίς κανένα άκρο με την επίδραση του αερίου σαρίν» γράφει ο φωτογράφος στο Instagram.
O Munzir al-Nazal δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα από τότε που τραυματίστηκε σε βομβαρδισμό σε μια αγορά στη Συρία και κατέφυγε στην Τουρκία.
View this post on Instagram
Αλλά αυτό που απασχολεί τις σκέψεις του τις περισσότερες φορές δεν είναι το πόδι που έχασε, αλλά το μέλλον του 5χρονου γιου του, Μουσταφά, που γεννήθηκε χωρίς άκρα.
«Θέλαμε να τραβήξουμε την προσοχή», λέει ο φωτογράφος της εικόνας Aslan Mehmet στην Washington Post, ο οποίος ελπίζει ότι η δουλεία του θα ευαισθητοποιήσει τον κόσμο να βοηθήσει το αγόρι το οποίο ελπίζει να αποκτήσει προσθετικά μέλη. «Το αγόρι έχει πάντα πολλή ενέργεια. Ο πατέρας φαίνεται να έχει παραιτηθεί», αναφέρει ο φωτογράφος.
Ο Ασλάν είπε στην Washington Post ότι είχε γνωρίσει τον πατέρα τριών παιδιών στη νότια Τουρκία κοντά στα σύνορα με τη Συρία, όπου ζούσαν σε ένα κατάστημα.
Η οικογένεια μετακόμισε έκτοτε σε μια προσπάθεια να λάβουν βοήθεια για τον Μουσταφά, ο οποίος χρειάζεται ιατρική περίθαλψη στην οποία δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν πλήρως οικονομικά, και προσθετικά μέλη που δεν μπορούν να βρουν στην Τουρκία.
«Ορκίζομαι ότι έχω πάει από το ένα νοσοκομείο στο άλλο. Δεν υπάρχει πόλη όπου να μην έχω ρωτήσει για αυτό, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα», είπε ο Munzir στην The Post.
Ο Μουσταφά, που γεννήθηκε με το σύνδρομο Tetra-Amelia , χαμογελά καθώς κυλιέται στο χαλί, πριν τον πάρει η μικρή του αδερφή και τον τοποθετήσει σε έναν καναπέ. «Έτσι είναι, αλλά είναι τόσο, τόσο έξυπνος», λέει ο πατέρας του.
Η οικογένειά του τα έβγαζε πέρα κυρίως μέσω φιλανθρωπιών τουλάχιστον για τρία χρόνια από τότε που διέφυγαν από την Ιντλίμπ.
Η φωτογραφία του Aslan Mehmet φέρει την ονομασία «Δυσκολίες της ζωής» και όπως λέει και η μητέρα του μικρού Μουσταφά, «έφτασε στον κόσμο». «Προσπαθούμε εδώ και χρόνια να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί για να τον βοηθήσουμε στη θεραπεία του. Θα δίναμε τα πάντα για να του δώσουμε μια καλύτερη ζωή».
