Είχε χάσει τις ελπίδες του και πίστευε ότι δε θα μπορούσε να επανακτήσει την κινητικότητα του ποτέ. Κι όμως οι γιατροί του πανεπιστημίου του Οχάιο διέψευσαν τον 23χρονο Ίαν Μπέρκχαρτ, με τον νεαρό να καταφέρνει να κινήσει το χέρι του και να χαμογελά ξανά.

Οι επιστήμονες του εξήγησαν ότι πλέον μπαίνει στη «βιονική εποχή». Τι εννοούσαν; Πρόκειται για ένα ιατρικό επίτευγμα που αναμένεται να φέρει την επανάσταση, ιδίως σε περιπτώσεις ανθρώπων με αναπηρία, αλλά και σε όσους έχουν κινητικά προβλήματα μετά από εγκεφαλικό.

Ο Μπέρκχαρτ που είχε μείνει παράλυτος από το λαιμό και κάτω μετά από ένα ατύχημα που είχε, δέχθηκε να του εμφυτεύσουν ένα μικροτσίπ στον εγκέφαλο, το οποίο διαβάζει τις σκέψεις του. Με τη δύναμη του μυαλού του λοιπόν, ο νεαρός που είχε σπάσει τη σπονδυλική στήλη του το 2010 βουτώντας σε ρηχά νερά στη Βόρεια Καρολίνα, κατάφερε να κουνήσει το χέρι του. Το μόνο που είχε να κάνει ήταν να σκεφτεί ότι ήθελε να κινήσει το χέρι του. Όλα τα υπόλοιπα τα ανέλαβε το μικροτσίπ και το αποτέλεσμα έγινε ορατό σε λιγότερο από ένα δέκατο του δευτερολέπτου. Και μετά, ακολούθησε ένα πλατύ χαμόγελο από πλευράς του Ίαν. Οι γιατροί του έδωσαν πίσω την ελπίδα που είχε χάσει εδώ και τέσσερα χρόνια, καθώς αμέσως μόλις συνέβη το ατύχημα δεν ένιωθε τίποτα στο σώμα του.

Προτού ξεκινήσουν όλη αυτή τη διαδικασία οι γιατροί του πανεπιστημίου του Οχάιο σε συνεργασία με μια ερευνητική εταιρεία πραγματοποίησαν μια επέμβαση στο κρανίο του ασθενούς και του εμφύτευσαν το μικροτσίπ στον εγκέφαλο του. Οι πληροφορίες μεταδίδονται μέσω ενός καλωδίου που συνδέεται με έναν υπολογιστή, ο οποίος αποκωδικοποιεί το τσιπ και δίνει εντολές που κανονικά θα έπρεπε να προέρχονται από τη σπονδυλική στήλη. Ο υπολογιστής με τη σειρά του συνδέεται με ένα «μανίκι» από ηλεκτρόδια στο χέρι του Ίαν και διεγείρει τις μυϊκός ίνες έτσι ώστε να αποκτήσουν κινητικότητα, αναφέρει η Daily Mail.

Όπως εξήγησε ο υπεύθυνος της ερευνητικής εταιρείας, που συνεργάστηκε με τους γιατρούς, «είναι κάτι σαν μπαϊπάς, απλώς γίνεται με ηλεκτρικά σήματα αντί για το αίμα. Παίρνουμε σήματα από τον εγκέφαλο τα οποία καταφέρνουμε να στείλουμε κατευθείαν στους μυς». Στο τεστ ο νεαρός Αμερικανός κατάφερε να λυγίσει το χέρι του και να σχηματίσει μια γροθιά, να ανοίξει πλήρως τα δάχτυλα του και να κρατήσει ένα κουτάλι.

Ο ίδιος ο Μπέρκχαρτ είναι πλέον πανευτυχής, καθώς εκείνο που του είχε λείψει ήταν η ανεξαρτησία του. «Μέχρι τώρα έπρεπε να βασίζομαι στους άλλους σχεδόν για τα πάντα. Είναι πολύ ωραία αίσθηση να ξέρεις ότι μπορείς έστω να ανοίξεις ένα μπουκάλι μόνος σου», τόνισε.