Οι στάχτες από τις φωτιές και τις οδομαχίες στο Παρίσι και σε άλλες γαλλικές πόλεις εξακολουθούν να καπνίζουν και τα σκουπίδια στοιβάζονται αναδύοντας μια έντονη μυρωδιά σαπίλας. Ο πρόεδρος, όμως, της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, ρισκάροντας να πάρει ο ίδιος πρόωρη σύνταξη, δεν κάνει πίσω. Όπως ξεκαθάρισε μέσα στη βδομάδα σε συνέντευξη-διάγγελμα, η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού θα προχωρήσει κανονικά.

Δύο χρόνια παραπάνω

Μεταξύ των μέτρων που προβλέπονται και έχουν προκαλέσει την οργή τεράστιας μερίδας των πολιτών είναι αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 64 έτη από τα 62 έτη. Οι μέρες της έντασης, των απεργιών και των συγκεντρώσεων έχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που καταδεικνύουν ότι η σύγκρουση όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά ότι οι 540 συλληφθέντες που ανακοινώθηκαν στην κορύφωση του επαναστατικού οργίου ενάντια στον νόμο Μακρόν (την ημέρα της ψηφοφορίας για τις προτάσεις μομφής εναντίον του Μακρόν στην Εθνοσυνέλευση) θα μοιάζουν λίγοι τις εβδομάδες που έρχονται.

Νικητής και στόχος

Μετά την ήττα των δύο κοινοβουλευτικών κινήσεων εναντίον του και την καταψήφιση από την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση των αντίστοιχων προτάσεων μομφής από την αντιπολίτευση, ο Μακρόν μπορεί να ενδύθηκε τον μανδύα του νικητή στην πολιτική αρένα, όμως, επί του πρακτέου είναι πλέον ο απόλυτος και μοναδικός στόχος του κύματος διαμαρτυρίας.

Τα ποσοστά δημοτικότητας του Γάλλου προέδρου την περασμένη Κυριακή ήταν μειωμένα κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες και είχαν φτάσει στο 28%. Το νούμερο αυτό είναι και το μικρότερο ποσοστό του από την εποχή της κορύφωσης των συγκεντρώσεων των «κίτρινων γιλέκων».

Το διάγγελμα στην μέση της εβδομάδας που πέρασε σηματοδοτεί την προσπάθεια του Γάλλου προέδρου για μια άμεση φυγή προς τα εμπρός και για αλλαγή της ατζέντας, όμως την ίδια στιγμή δεν φαίνεται ικανό να αλλάξει τις ισορροπίες. Όπως τονίζουν αναλυτές, δυστυχώς για τον Μακρόν και τη Γαλλία, ο δρόμος μετά την καταψήφιση των δύο προτάσεων μομφής είναι για τους διαδηλωτές ξεκάθαρος.

Τα σωματεία και τα συνδικάτα, όπως είχαν προαναγγείλει, προχώρησαν, προχωρούν και θα προχωρήσουν σε απεργίες σε τομείς κλειδιά, όπως επί παραδείγματι στα διυλιστήρια πετρελαίου, στις κατασκευές, στις μεταφορές, στους σιδηροδρόμους και την αποκομιδή των σκουπιδιών. Τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα κινητοποιήσεών τους έχουν αρχίσει να γίνονται αισθητά τόσο στους δρόμους του Παρισιού, εξαιτίας των σκουπιδιών, όσο και σε διάφορες περιοχές της χώρας όπου έχουν αρχίσει να παρατηρούνται ελλείψεις καυσίμων. Οι δηλώσεις μέσα στην εβδομάδα των επικεφαλής των συνδικαλιστικών οργανώσεων καταδεικνύουν ότι το κύμα οργής δεν πρόκειται να υποχωρήσει σύντομα.

Δεν κάνει πίσω

Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι λίγοι εκείνοι που υπενθυμίζουν ότι το 2019 εξαιτίας ακριβώς αντίστοιχων πιέσεων και διαδηλώσεων, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε αναγκαστεί να πάρει πίσω τη νομοθεσία που είχε παρουσιάσει η κυβέρνησή του για την επιβολή ενός πράσινου φόρου. Ο ίδιος υποστήριξε πως σε αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται να κάνει πίσω.
Άλλοι αναλυτές, βέβαια, θεωρούν ότι το θέμα είναι λήξαν και ότι ο Μακρόν, παρά τις όποιες αντιδράσεις υπάρξουν για ένα μικρό διάστημα, έχει ήδη καταφέρει τον στόχο του.

Ακόμα και αυτοί, όμως, σπεύδουν να τονίσουν ότι βραχυπρόθεσμα η ένταση των διαδηλώσεων θα είναι... εκρηκτική παρά τα διαγγέλματα, όπως αυτό της Τετάρτης, και τις όποιες κινήσεις κατευνασμού από την προεδρία και την κυβέρνηση.

Με τους Γάλλους να έχουν ζωστεί τα άρματα για αυτά τα δύο χρόνια σύνταξης που θέλει να τους «φάει» ο Εμανουέλ Μακρόν, η κατάσταση σε άλλες χώρες σχετικά με την ηλικία συνταξιοδότησης σε συνδυασμό με το προσδόκιμο ζωής έχει μια αξία για την καλύτερη κατανόηση του τι διακυβεύεται.

Επί παραδείγματι, μια αντίστοιχη αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στη Νότια Αφρική, όπου οι άνδρες παίρνουν σύνταξη κατά μέσο όρο στα 60 έτη και το προσδόκιμο ζωής είναι 62,2 έτη (οι Νοτιοαφρικανές... όσες εργάζονται έχουν την ίδια ηλικία συνταξιοδότησης, αλλά ζουν κατά μέσο όρο μέχρι τα 68 χρόνια τους) θα ισοδυναμούσε με μια... γενναία περικοπή συντάξεων.

Αντίθετα, στη Σαουδική Αραβία, όπου οι άνδρες έχουν ηλικία συνταξιοδότησης τα 47 έτη και ζουν μέχρι τα 73,1 έτη (για τις γυναίκες εργαζόμενες είναι επίσης τα 47 έτη αλλά το προσδόκιμο είναι 76,15 έτη), μια αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης θα είχε μηδαμινή επιρροή στην ζωή των εργαζομένων ή και των συνταξιούχων.

Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν τα δύο άκρα σχετικής λίστας που προκύπτει από τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν, προφανώς, όλες οι υπόλοιπες χώρες. Στην Ελλάδα με ηλικία συνταξιοδότησης τα 67 χρόνια και προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες τα 78 έτη και για τις γυναίκες τα 83 έτη, η καταβολή σύνταξης κατά μέσο όρο έχει διάρκεια 11 έτη στους άν- δρες και άλλα 16 στις γυναίκες.

Χρήστος Στασινόπουλος / Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής