Ως ένα πρώτο βήμα προς τη λιτότητα χαρακτηρίζει αρθρογράφος του Guardian τη συμφωνία της Ελλάδας στο Eurogroup, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι με αυτή η δεξιά ορθοδοξία που κυριαρχεί στις Βρυξέλλες επιβλήθηκε ξανά στους δύσμοιρους Ελληνες.

Η συμφωνία, γράφει ο Φίλιπ Ινμαν, επιτρέπει να συνεχιστούν οι συζητήσεις, αλλά αποτελεί το πρώτο στάδιο στην καταστολή του συναισθήματος κατά της λιτότητας. Μάλιστα, στον υπότιτλο υπογραμμίζει ότι η επέκταση έγινε με μετά βίας κάποια υποχώρηση της Ευρώπης στα αιτήματα του Γιάνη Βαρουφάκη, κάτι που δείχνει ότι το μόνο που θέλουν από εκείνον είναι να προσκολληθεί στο πρόγραμμα.

«Αυτό ήταν ξεκάθαρο στις δηλώσεις από τις Βρυξέλλες όχι μόνο εκείνες του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που με τα σχόλιά του ήθελε να δείξει ποιος έχει τη δύναμη», σημειώνει ο αρθρογράφος, παραθέτοντας τη δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών «Το να είσαι κυβέρνηση είναι ένα ραντεβού με την πραγματικότητα και η πραγματικότητα συχνά δεν είναι τόσο ωραία όσο ένα όνειρο είπε με ένα χαμόγελο».

Η Ελλάδα έχει πολλούς εχθρούς μέσα στην ευρωζώνη, αναφέρει ο Ινμαν. «Οι χώρες που έχουν υποφέρει από την εμπνευσμένη στις Βρυξέλλες λιτότητα- η Πορτογαλία και η Ιρλανδία- και εκείνες που έπαιξαν ρόλο στην επιβολή της- η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φιλανδία- θέλουν η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Η Γαλλία και η Ιταλία μπορεί να προσεγγίστηκαν από τους Ελληνες και να αποδείχθηκαν αξιόπιστοι σύμμαχοι, αλλά στέκονται μειλίχια στο περιθώριο, προσφέροντας θερμά λόγια και τίποτα παραπάνω», αναφέρει.

Για τα δεξιά-κεντρώα κόμματα που ελέγχουν την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και κυρίως την Ισπανία- που είναι επίσης υπό σοβαρή απειλή από κόμμα κατά της λιτότητας- η ανάγκη να μείνει η Ελλάδα υπό έλεγχο υπαγορεύεται από την εσωτερική πολιτική, συνεχίζει ο αρθρογράφος.

«Κάθε αίσθηση ότι η λιτότητα ήταν ποτέ λάθος ή ότι καθυστέρησε την ανάκαμψη, όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης υποστηρίζει, θα υπονόμευε την εξουσία τους και θα έδινε έδαφος στα αντίπαλα κόμματα», προσθέτει.

«Οπότε, το πρώτο αίτημα Βαρουφάκη για διαγραφή χρέους απορρίφθηκε. Μετά, η προσπάθειά του να κερδίσει ένα δάνειο- γέφυρα, ξεχωριστό από την υπάρχουσα συμφωνία, κατέληξε στα σκουπίδια. Οι αποφάσεις να ανασταλούν οι ιδιωτικοποιήσεις προκάλεσαν αντίδραση. Τώρα, πρέπει να χρησιμοποιήσει όσα χρήματα είναι διαθέσιμα για να καλύψει τις ελληνικές τράπεζες».

Ο κ. Βαρουφάκης θέλει να ενισχύσει τη ζήτηση, δίνοντας ρευστό στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, με τη μορφή υψηλότερου κατώτατου μισθού και μεγαλύτερες συντάξεις, γράφει ο Ινμαν. «Είναι απόλυτα λογικό για κάποιους οικονομολόγους, αλλά δεν ελέγχουν εκείνοι το σόου», καταλήγει.