Όλοι γυμνοί... για ένα μήνα στο γραφείο! (ΦΩΤΟ)

Οι υπάλληλοι ενός γραφείου στο Σαν Φρανσίσκο πετούν τα ρούχα τους για ένα μήνα και ανακαλύπτουν πώς μπορεί να είναι ή να αλλάξει η εργασιακή ρουτίνα τους όταν δουλεύουν και κυκλοφορούν στο χώρο τελείως γυμνοί.

Πόσο εξοικειωμένοι είσαστε με το γυμνό σώμα; Πόσο άνετα θα νιώθατε αν η διοίκηση της εταιρείας που εργαζόσαστε σας ζητούσε για ένα μήνα να κυκλοφορείτε στο γραφείο όπως σας γέννησε η μητέρα σας;

Ενδεχομένως η πλειοψηφία του κόσμου να έφερνε σθεναρές αντιρρήσεις σε μία τέτοια απαίτηση η οποία δικαιολογημένα μπορεί να φάνταζε παράλογη και εξωπραγματική.

Πρόσφατα είχαμε παρακολουθήσει τη «γυμνή» απόπειρα της διαφημιστικής εταιρείας Viceory Creative, οι εργαζόμενοι της οποίας τόλμησαν να πετάξουν τα ρούχα τους, να στηθούν γυμνοί μπροστά στο φωτογραφικό φακό και να ετοιμάσουν μία σειρά από φωτογραφίες προκειμένου να επικοινωνήσουν την αλλαγή πλεύσης της εταιρείας τους.

Το γυμνό πουλάει... και οι διαφημιστές το γνωρίζουν καλά

Πέρα όμως από τις εταιρικές πρωτοβουλίες, υπάρχουν σημαντικά κινήματα που με στόχο την απελευθέρωση από τα ρούχα προβαίνουν σε εκδηλώσεις σε διάφορα σημεία του κόσμου και στην Ελλάδα.

Στη λίστα όλων αυτών των δράσεων και των ακτιβιστικών ενεργειών έρχεται να προστεθεί και η εταιρεία “Bold Italic” που εδρεύει στο Σαν Φρανσίσκο και η οποία προχώρησε καθ όλη τη διάρκεια του περασμένου μήνα σε ένα εξαιρετικά τολμηρό εγχείρημα.

Όλοι οι εργαζόμενοι της εταιρείας κλήθηκαν για ένα μήνα, όλον το Μάρτιο, να αποδεσμευτούν από το φράγμα των ρούχων, να αφήσουν τα σώματά τους εκτεθειμένα και να κυκλοφορούν αλλά και να δουλεύουν στο γραφείο τελείως γυμνοί.

Όπως ενδεχομένως ήταν αναμενόμενο στην αρχή υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις με τους εργαζόμενους να αναρωτιούνται αν μπορούν να αρνηθούν ή να προτείνουν κάποιον άλλον μήνα  προκειμένου να έχουν τουλάχιστον προετοιμαστεί πηγαίνοντας στο γυμναστήριο πιο συχνά. Τελικά την πρώτη Δευτέρα του Μαρτίου οι εργαζόμενοι κατέφθασαν στην εταιρεία με άγχος και περιέργεια ενώ ξεκίνησαν δειλά-δειλά να αφαιρούν τη ζώνη ασφαλείας τους.

Και ναι… τα πράγματα στην αρχή ήταν λίγο περίεργα, αν μη τι άλλο ήταν διαφορετικά. Χρειάστηκαν όμως, μόλις τρεις ημέρες για να φύγουν οι όποιες αναστολές και το γυμνό να μην αποτελεί παρά μέρος μίας άλλης, πιο ενδιαφέρουσας καθημερινότητας. Τα αστεία φυσικά αποτελούσαν μέρος της εργασιακής καθημερινότητας ενώ προέκυψαν και κωδικοποιημένα μηνύματα όπως ότι «οι σκληρές ρώγες» σημαίνουν «πρέπει να συγκεντρωθείς» και οι «χαλαρές ρώγες» ότι είναι ώρα για συζήτηση και διάλλειμα.

Μέσα από αυτό το πείραμα οι εργαζόμενοι συνειδητοποίησαν ότι μία τέτοια απελευθέρωση μπορεί να οδηγήσει σε πιο δημιουργικές ιδέες ενώ επιδιώκουν η δική τους περίπτωση να αποτελέσει η αφορμή και για άλλες εταιρείες να τα πετάξουν όλα.