Της Μαριλένας Γεραντώνη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Μόνο ένα θαύμα πλέον θα μπορούσε να σώσει το καθεστώς Ασαντ στη Συρία, ενώ το «Ισλαμικό Κράτος» -παρά τις διαψεύσεις της Ουάσινγκτον- σύντομα ίσως γίνει η οντότητα που θα καλύψει το κενό εξουσίας το οποίο θα δημιουργηθεί, γεγονός που θα προκαλέσει ντόμινο καταιγιστικών εξελίξεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται ξένοι παρατηρητές που βλέπουν την αρχή του τέλους να πλησιάζει επικίνδυνα για τον Ασαντ, μολονότι ο Σύρος πρόεδρος διαθέτει ακόμη εξαιρετικές αντοχές, αλλά και ισχυρούς συμμάχους. Ηδη, το χαλιφάτο του τρόμου κατέχει το 50% των εδαφών της χώρας και έχει παρουσία σε εννέα από τις συνολικά δεκατέσσερις επαρχίες της. Μετά από τέσσερα χρόνια ανηλεούς πολέμου φθοράς, οι στρατιώτες του Ασαντ εμφανίζουν τεράστια σημάδια κόπωσης. Το καθεστώς αδυνατεί να αναπληρώσει τις απώλειες ανθρώπινου δυναμικού, ενώ δεν μπορεί καν να ανασυντάξει ή να εφοδιάσει τους διασκορπισμένους σε δεκάδες μέτωπα, εξαντλημένους και αποκαρδιωμένους μαχητές του. «Ακόμη και οι πιστοί του στη Δαμασκό ή εκείνοι από την αλαουιτική σέκτα (κοινότητα του Ασαντ), που εξαρτώνται από το καθεστώς, σύντομα θα αντιληφθούν ότι είναι σοφότερο να θυσιάσουν τον Ασαντ για να σώσουν την πρωτεύουσα και τη χώρα» από τους παράφρονες μαχητές, που προελαύνουν ακάθεκτοι και χωρίς ουσιαστικό εχθρό, αναφέρει στο Al Jazeera ο πολιτικός αναλυτής Marwan Bishara.

ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Η πρόσφατη, επιτυχής σύναψη μιας νέας συμμαχίας αντικυβερνητικών κομμάτων στο Ιντλίμπ, από τη μια, αλλά και η πτώση της αρχαίας Παλμύρας, που κάποτε αποτελούσε ζωτικό κόμβο μεταξύ ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, Περσίας και Κίνας για τα καραβάνια που διέσχιζαν την έρημο, από την άλλη, αποτέλεσαν καίριο πλήγμα για το συριακό καθεστώς, που μέρα με τη μέρα χάνει στρατηγικής σημασίας εδάφη. Την ίδια ώρα, δεκάδες εκατοντάδες άμαχοι Σύροι δολοφονούνται ή αναζητούν ασφαλές καταφύγιο εκτός συνόρων.

Οι φανατικοί ισλαμιστές κατέλαβαν την παρακείμενη στην Παλμύρα πόλη Ταντμούρ (αποτελούσε βάση μεγάλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ενώ συνδέει τη Δαμασκό και τη Χομς με το ανατολικό κομμάτι της χώρας, που ελέγχει το «Ισλαμικό Κράτος»), το στρατιωτικό της αεροδρόμιο και τις διαβόητες φυλακές της περιοχής, όπου ελευθέρωσαν εκατοντάδες κρατούμενους (όλοι τους αντιφρονούντες), έτοιμους να στρατολογηθούν στους κόλπους του «Ισλαμικού Κράτους», για να εκδιώξουν τον Σύρο «τύραννο». Από τις πρώτες ημέρες της κατοχής στην πόλη, οι τζιχαντιστές σκότωσαν ή «εξαφάνισαν» περισσότερους από 300 στρατιώτες, εκτέλεσαν τουλάχιστον 400 ανθρώπους (οι περισσότεροι ήταν γυναίκες και παιδιά, όπως αναφέρουν ακτιβιστές), ενώ ακρωτηρίασαν τα πτώματά τους με το πρόσχημα ότι ήταν συνεργάτες του Ασαντ και δεν εκτελούσαν τις εντολές τους.

Οι εξελίξεις αυτές ήρθαν να επιτείνουν τις ανησυχίες της Δύσης, που εσφαλμένα τις τελευταίες εβδομάδες επεδείκνυε συγκρατημένη αισιοδοξία λόγω της ήττας του «Ισλαμικού Κράτους» στο Τικρίτ του Ιράκ, αλλά και της εξόντωσης του οικονομικού εγκεφάλου του χαλιφάτου στην ανατολική Συρία, Αμπού Σαγιάφ, ύστερα από επιδρομή Αμερικανών κομάντος. Στην πραγματικότητα, μετά και την παράλληλη κατάληψη από τους φανατικούς εξτρεμιστές του Ραμάντι στο Ιράκ, όπου οι δυνάμεις του τακτικού στρατού τράπηκαν σε άτακτη φυγή, η Δύση βρίσκεται πλέον ενώπιον ενός κρίσιμου διλήμματος για το πώς πρέπει να κινηθεί από εδώ και στο εξής.

ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ

Είναι σαφές ότι τόσο οι χιλιάδες αεροπορικές επιδρομές κατά στόχων του «Ισλαμικού Κράτους» από την αρχή του περασμένου φθινοπώρου σε Ιράκ και Συρία, όσο και η παροχή τεχνικής βοήθειας και εκπαίδευσης των ιρακινών δυνάμεων δεν αρκούν για να κάμψουν τις αντιστάσεις των τζιχαντιστών. «Πόσο περισσότερο μπορεί η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες να συνεχίζουν να δείχνουν έλλειψη δέσμευσης να νικήσουν στρατιωτικά το “Ισλαμικό Κράτος”;», αναρωτιέται ο πρώην επικεφαλής του βρετανικού Στρατού, Richard Dannatt, σε πρόσφατο άρθρο του, που δημοσίευσε η «Daily Mail», υπογραμμίζοντας ότι η Δύση έχει πλέον φθάσει σε ένα σημείο όπου «πρέπει να σκεφτεί αυτό που στο παρελθόν φάνταζε αδιανόητο». Δηλαδή χερσαία εμπλοκή, με στόχο την αντιμετώπιση του «Ισλαμικού Κράτους», το οποίο διευρύνει συνεχώς τα εδάφη του, σφαγιάζοντας χιλιάδες αθώους ανθρώπους, στο όνομα του απόλυτου παραλογισμού.