Με λευκή χλαμύδα και σανδάλια πάνω στη μοτοσυκλέτα, κοντοκομμένο γένι και τα μαλλιά στον άνεμο δεμένα με κορδέλα, αυτό είναι το πορτραίτο του «Οδυσσέα της Ελλάδας του 2015», όπως το φαντασιώνεται ο διευθυντής της Λιμπερασιόν Λωράν Ζοφρέν.
 
Γνωστός για την πλατιά του καλλιέργεια και τη γνώση της ελληνικής μυθολογίας, ο Λοράν Ζοφρέν επιχειρεί μια φιλόδοξη παρωδία, έναν παραλληλισμό των πρωταγωνιστών της εξάμηνης διαπραγμάτευσης στην Ευρώπη, με τους μυθικούς ήρωες του παρελθόντος.
 
Ο Λ. Ζοφρέν τιτλοφορεί το πόνημά του «Ομηρική Συμφωνία», και μ' αυτό καλύπτει ολόκληρη την τελευταία εξωτερική σελίδα της εφημερίδας. Εξηγεί ότι ο «Οδυσσέας 2015» προτιμήθηκε τελικά «από τον πρώην υπουργό οικονομικών Βαρουφάκη», προκειμένου να αποφευχθεί το Grexit και να μη χολωθεί η Γερμανία. Σε αντίθεση με τον πρώην υπουργό, δεν περνάει τις διακοπές του στην Αίγινα αλλά στην Ιθάκη...όπου μας παρουσιάζει την πιστή του σύζυγο Πηνελόπη που πλέκει και ξεπλέκει τα ρούχα της οικογένειας με το μαλλί που δίνουν οι κατσίκες, που βόσκουν τριγύρω. Με στημένο έτσι το σκηνικό και με ένα ποτήρι ρετσίνας στο χέρι, ο «Οδυσσέας 2015» διηγείται στον επισκέπτη του τα των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς : «Ήταν κάτι το ομηρικό» λέει, « τελικά όμως ο συμβιβασμός ήταν ο καλύτερος δυνατός για τον ελληνικό λαό».
 
Μιλώντας για τους λόγους που το αφεντικό του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να τον βάλει στη θέση του Βαρουφάκη, εξηγεί λέγοντας πως «ο Αλέξης γρήγορα κατάλαβε, ότι η ρητορική δεν ήταν διόλου χρήσιμη με τους Ευρωπαίους. Ο Γιάνης είναι λαμπρός, δεν είναι όμως πολιτικός. Είναι ένα είδος Αγαμέμνονα που βιάζεται πάντα να δώσει μάχη. Χρειαζόταν κάποιος περισσότερο πανούργος. Έτσι, ο Αλέξης με διάλεξε».
 
Ξετυλίγοντας το ιστορικό των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, στήνει το σκηνικό και τους πρωταγωνιστές : « Ο Σόιμπλε που ήθελε το Grexit, είναι ένας ισχυρός άνδρας. Είναι Κύκλωπας με ένα μάτι στραμμένο πάντα στους ευρωπαϊκούς κανόνες. Η Μέρκελ είναι πιο πολιτική, σαν εμένα...χωρίς να είναι η νύμφη Καλυψώ! Όμως τα πήγαμε σχετικά καλά μεταξύ μας. Και μετά είχα το Άλογο της Τροίας, τον Ολάντ, που έχει ανάγκη για μια ευρωπαϊκή οικονομική ανάκαμψη για να καταφέρει και αυτός να τηρήσει τις υποσχέσεις του. Επισήμως ευθυγραμμιζόταν με τις ευρωπαϊκές θέσεις. Στην πραγματικότητα με υποστήριζε μέσα σε ορισμένα όρια».
Συνεχίζοντας την αφήγησή του ο «Οδυσσέας 2015» αναγνωρίζει ότι έζησε «μια πραγματική οδύσσεια, αλλά απόκτησε μια πολύτιμη εμπειρία»: «Πήραμε σπαρτιάτικα μέτρα κατά της διαφθοράς και της γραφειοκρατικής σπατάλης (...) Δεν είμαστε ακόμα η χώρα των Λωτοφάγων όπου είναι όλοι ευτυχισμένοι, αλλά τα πράγματα καλυτερεύουν» εκτιμά ο «Οδυσσέας 2015» δια φαντασίας και γραφής Λοράν Ζοφρέν.