Ο αριστερός Τζέρεμι Κόρμπιν είναι ο νέος ηγέτης των Εργατικών στη Βρετανία, ο οποίος αναδείχθηκε μεγάλος νικητής μετά από πολλές εβδομάδες προεκλογικής εκστρατείας. «Θέλω να κάνω το κόμμα μου πιο δημοκρατικό» είπε στη νικητήρια ομιλία του.

Τόνισε ότι το Εργατικό Κόμμα έχει αλλάξει τους τελευταίους τρεις μήνες και ότι έχει ενισχυθεί, καθώς «ο λαός θέλει μια καλύτερη Βρετανία» είπε.

Η ανακοίνωση της νίκης του συνοδεύτηκε από ζητωκραυγές και θερμά χειροκροτήματα.

Ο Κόρμπιν θεωρούνταν φαβορί τόσο από τους δημοσκόπους, όσο και από τα γραφεία στοιχημάτων και κατάφερε να αφήσει πίσω του τους άλλους τρεις αντιπάλους του, Αντι Μπέρναμ, Ιβέτ Κούπερ και Λιζ Κένταλ, όλοι τους πιο νέοι, πιο συμβατικοί και λιγότερο αριστεροί από εκείνον.

Ο Κόρμπιν συγκέντρωσε το 59,5% των ψήφων, δεύτερος έρχεται ο Μπέρναμ με 19% και ακολουθούν οι Κόπερ με 17% και Κένταλ με 4,5%.  

Τα επίσημα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια έκτακτου συνεδρίου των Εργατικών, του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης στη Βρετανία.

Η νίκη του 66χρονου Κόρμπιν, σφοδρού επικριτή των πολιτικών λιτότητας, μοιάζει με μικρή επανάσταση για το Εργατικό Κόμμα, το οποίο μέχρι πρόσφατα ακολουθούσε το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο του Τόνι Μπλερ.

Ποιος είναι ο Τζέρεμι Κόρμπιν

Φιλειρηνιστής, οπαδός μιας οικονομικής πολιτικής που θα επιβάλει μεγαλύτερη φορολογία στους πιο πλούσιους ο Κόρμπιν κατάφερε να κερδίσει την υποστήριξη όσων αναζητούν μια εναλλακτική πολιτική.

Εκπροσωπεί το Ίσλιγκτον στη βρετανική Κάτω Βουλή τα τελευταία 30 χρόνια. Ποτέ δεν διεκδίκησε ένα υψηλότερο πολιτικό πόστο και ποτέ δε συμμετείχε σε άτυπα κυβερνητικά συμβούλια. Η απόσταση που τήρησε από κυβερνητικές θέσεις του έδωσε την ευχέρεια να αποστασιοποιείται συχνά απέναντι στις επιλογές των ίδιων των Εργατικών.

Ο Κόρμπιν τάχθηκε ευθέως κατά της συμμετοχής της Βρετανίας στον πόλεμο του Ιράκ και εξακολουθεί να ζητά την παραπομπή του Μπλερ σε δίκη για εγκλήματα πολέμου.

Είναι χορτοφάγος, μισεί τα αυτοκίνητα, τάσσεται υπέρ της κατάργησης των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια καθώς και υπέρ της εθνικοποίησης των βρετανικών ταχυδρομείων και του βρετανικού σιδηροδρομικού δικτύου.

Είναι επίσης κατά του ΝΑΤΟ και ασκεί συχνά κριτική στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ, ενώ παράλληλα ζητά την αύξηση της φορολογίας στους έχοντες.

Στις αρχές της πολιτικής του καριέρας τάχθηκε κατά του Απαρτχάιντ στη Ν. Αφρική και δε δίστασε στην πορεία να πάρει θέσει υπέρ της Χαμάς στην αραβοϊσραηλινή διένεξη. Διαχρονικά απορρίπτει το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά πολύ περισσότερο το βρετανικό Στέμμα.

«Θριαμβεύει διότι εκπροσωπεί την απόρριψη της παραδοσιακής πολιτικής τάξης και επειδή οι άλλοι υποψήφιοι δεν μπόρεσαν να εμπνεύσουν ενθουσιασμό και ελπίδα», δήλωσε πρόσφατα ο Άντριου Χάροπ γενικός γραμματέας του κεντροαριστερού ινστιτούτου Fabian Society.

Ο λόγος του κατά της λιτότητας και τα σχέδιά του για επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων ή των ταχυδρομείων γοήτευσαν γρήγορα τα μέλη των Εργατικών που βρίσκονται ακόμη υπό το σοκ της μεγάλης ήττας τους