Πλήρης ημερών, σε ηλικία 96 ετών, έφυγε σήμερα από τη ζωή ο πρώην καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιντ, μετά την επιδείνωση που παρουσίασε η κατάσταση της υγείας του τις τελευταίες ημέρες. Ο ιστορικός ηγέτης διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο για την ένταξη της Ελλάδας λόγω των καθαρών αλλά και πολλές φορές σκληρών σχέσεων που διατηρούσε επί δεκαετίες με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Ως καγκελάριος την περίοδο 1974-1982 αλλά και αργότερα είχε επισκεφθεί πολλές φορές στην Ελλάδα και μάλιστα μία εξ΄ αυτών συμμετείχε σε επιμνημόσυνη δέηση για τον παλαιό του φίλο. Τα τελευταία χρόνια ασκούσε κριτική για την πολιτική της Άγκελα Μέρκελ αναφέροντας συχνά στην αρθρογραφία του ότι η Γερμανία θα υποστεί τεράστια ζημία, ανάλογη εκείνης των δύο παγκοσμίων πολέμων, αν οι Μέρκελ και Σόιμπλε συνεχίσουν να εφαρμόζουν το σχέδιο τους για «γερμανοποίηση» της Ευρώπης. 

Ο Σμιτ υπεβλήθη τον Σεπτέμβριο σε επέμβαση για την αντιμετώπιση θρόμβου στο πόδι και έπειτα από νοσηλεία δύο εβδομάδων και με δική του επιθυμία επέστρεψε στο σπίτι του στο Αμβούργο. Ο γερμανικός Τύπος όμως, σε συνεχή του δημοσιεύματα, έκανε λόγο για δραματική επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του, μέχρι που ο πρώην καγκελάριος - ο οποίος ήταν φανατικός καπνιστής για δεκαετίες - δεν ήταν καν σε θέση να επικοινωνήσει. 

«Πρέπει ανά πάσα στιγμή να είμαστε έτοιμοι για όλα» είχε δήλωσε ο γιατρός του, ο Χάινερ Γκρέτεν. «Ούτε θέλει ούτε μπορεί πλέον», ανέφερε ο καρδιολόγος του, Καρλ-Χάιντς Κουκ.

Ο Χέλμουτ Χάινριχ Βάλντεμαρ Σμιτ (23 Δεκεμβρίου 1918 - 10 Νοεμβρίου 2015) υπήρξε Γερμανός πολιτικός του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (SPD) που κατέλαβε υπουργικά αξιώματα ενώ διετέλεσε και καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας από το 1974 έως το 1982.

Ο Χέλμουτ Σμιτ, γιος δύο δασκάλων, γεννήθηκε στο Αμβούργο. Ο πατέρας του Χέλμουτ Σμιτ ήταν γιος ενός Εβραίου επιχειρηματία, αν και αυτό κρατήθηκε μυστικό στην οικογένεια. Αυτό επιβεβαιώθηκε δημόσια από τον Σμιτ το 1984.

Στις 27 Ιουνίου 1942 παντρεύτηκε την Hannelore «Loki» Glaser με την οποία απέκτησε δύο παιδιά: τον Helmut Walter (26 Ιουνίου 1944 - Φεβρουάριος 1945, πέθανε σε βρεφική ηλικία από μηνιγγίτιδα), και την Susanne (1947), η οποία εργάζεται στο Λονδίνο. Προς το τέλος του πολέμου, από τον Δεκέμβριο του 1944 και μετά, υπηρέτησε ως υπαξιωματικός πυροβολικού στο δυτικό μέτωπο. Συνελήφθη από τους Βρετανούς τον Απρίλιο του 1945 στο Λύνεμπουργκ και ήταν αιχμάλωτος πολέμου μέχρι τον Αύγουστο.

Ανέλαβε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας στις 16 Μαΐου 1974 μετά την παραίτηση του Μπραντ. Δραστηριοποιήθηκε επίσης στη βελτίωση των σχέσεων με τη Γαλλία και τον τότε πρόεδρό της Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εσταίν. Το 1975 υπογράφτηκε στο Ελσίνκι η τελική πράξη, με την οποία δημιουργήθηκε η Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασίας στην Ευρώπη (γνωστή και ως ΔΑΣΕ), η οποία εξελίχθηκε στον ΟΑΣΕ.[1] Παρέμεινε καγκελάριος μετά από τις εκλογές του 1976 σε κυβέρνηση συνασπισμού με το FDP.

Η πολιτική εναντίον της τρομοκρατικής Φράξια Κόκκινος Στρατός ήταν αντίσταση με καμία γραμμή συμβιβασμού. Συγκεκριμένα, επέτρεψε στην αντιτρομοκρατική μονάδα GSG 9 να τελειώσει την πειρατεία του αεροσκάφους Landshut της Lufthansa το φθινόπωρο του 1977. Συνέδεσε το πολιτικό μέλλον του έντονα με την επέκταση του ΝΑΤΟ μετά από τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν.

Ήταν ο σημαντικότερος υποστηρικτής τις ένταξης της Ελλάδος στην ΕΟΚ, η οποία πραγματοποιήθηκε τελικά το 1981. Τον συνέδεε στενή φιλία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Τον Φεβρουάριο του 1982 κέρδισε ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο, εντούτοις τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τέσσερις υπουργοί της FDP απομακρύνθηκαν από τον συνασπισμό. Μετά από άκαρπες προσπάθειες να παραμείνει με μια κυβέρνηση μειοψηφίας (που αποτελούνταν μόνο από τα μέλη της SPD), αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν την 1η Οκτωβρίου, μετά από ψηφοφορία, δεν ανανεώθηκε η εμπιστοσύνη της Βουλής. Αποσύρθηκε από την Ομοσπονδιακή Βουλή το 1986 αλλά παρέμεινε πολιτικά ενεργός. Τον Δεκέμβριο του 1986 ήταν ένας από τους ιδρυτές της επιτροπής που υποστηρίζει την ΟΝΕ και τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.