Οπως σημειώνει, η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμάζεται για ακόμη μία «δραματική έξοδο» μετά το Brexit, αυτή της Ανγκελα Μέρκελ, σε περίπτωση που δεν μπει στην κούρσα για τέταρτη θητεία.

 «Αν και η Μέρκελ είναι πιθανό να θέσει υποψηφιότητα, οι πιθανότητες να επιλέξει να μην το κάνει είναι πιο πολλές από αυτές που σκέφτονται οι περισσότεροι άνθρωποι. Και ο πιο πιθανός διάδοχός της -τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα- θα είναι ο ισχυρός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε», αναφέρει.

 Σύμφωνα με το άρθρο, ο κ. Σόιμπλε είναι ο άνθρωπος που θα την αντικαταστήσει, καθώς είναι δημοφιλής στο CDU, ενώ θεωρείται ένας πολιτικός που μπορεί να είναι ανταγωνιστικός.

 Η άφιξή του, όμως, στην καγκελαρία θα προκαλέσει «σοβαρή ανησυχία σε Παρίσι, Λονδίνο, σε όλη την Ευρώπη αλλά και στον κόσμο. Και δικαίως. Μια καγκελαρία Σόιμπλε θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά επιζήμια για την ΕΕ και την Ευρωζώνη, δυνητικά θα ήταν καταστροφική», υποστηρίζει.

 Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος Mujtaba Rahman εξηγεί το γιατί. Αρχικά, χαρακτηρίζει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «φορολογικό γεράκι», το οποίο αναμένεται να βάζει τον εαυτό του πάνω από τις δημοσιονομικές ερωτήσεις και να εξετάζει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των αποφάσεων της Γερμανίας.

 Παράλληλα, ισχυρίζεται πως η «πολιτική της μακροοικονομικής διαχείρισης της Ευρωζώνης θα γίνει ακόμα πιο τοξική, όπως θα επιδεινωθεί δραματικά και το πνευματικό και φιλοσοφικό χάσμα ανάμεσα στους πιστωτές του Βορρά και τους οφειλέτες του Νότου».

 Από την πολιτική Σόιμπλε φαίνεται πως δεν θα ξεφύγουν και οι εγχώριες πολιτικές σχέσεις, οι οποίες θα επιδεινωθούν.

 «Οσον αφορά τη μετανάστευση και την ασφάλεια, ο Σόιμπλε δεν είναι απίθανο να αντιστρέψει εντελώς την πολιτική για τους πρόσφυγες, με τις πιθανότητες να τον θέλουν να προτείνει αυστηρότερες e-επιτηρήσεις και ταχείες διαδικασίες απέλαση», σημειώνει.

 Στο άρθρο γίνεται αναφορά και για τη στάση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών απέναντι στη συμφωνία με την Τουρκία, η οποία αναμένεται να μην συνάδει με την αυτή της Ανγκελα Μέρκελ, η οποία «προσκυνούσε».

 «Ενα πράγμα είναι σαφές. Καθώς οι ηγέτες της ΕΕ προετοιμάζονται να ζήσουν χωρίς τους Βρετανούς, θα πρέπει επίσης να σκέφτονται μια Γερμανία -και ΕΕ- χωρίς την Μέρκελ», καταλήγει στο άρθρο του ο Mujtaba Rahman.