Ο επίσημος κινεζικός Τύπος τίμησε σήμερα τη μνήμη του Τσιάο Σι, ενός ανθρώπου που βρέθηκε επί μακρόν στην πρώτη γραμμή της κινεζικής πολιτικής και ο οποίος πέθανε χθες σε ηλικία 91 ετών, χαρακτηρίζοντάς τον "υπέρμαχο της διακυβέρνησης με τον νόμο".

Τρίτος στην ιεραρχία του κράτους, ως πρόεδρος του κινεζικού κοινοβουλίου από το 1993 έως το 1997, ο Τσιάο Σι θεωρείτο μετριοπαθής μεταρρυθμιστής, προσκείμενος στην ομάδα του Ζάο Ζιγιάνγκ, επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ), ο οποίος αποπέμφθηκε το 1989 κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στην Πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου.

Αν και εκείνη την εποχή θεωρείτο μάλλον μετριοπαθής όσον αφορά τη φοιτητική αμφισβήτηση, δεν αποτέλεσε στόχο των διώξεων που ακολούθησαν.

Προστατευόμενος του Ντενγκ Σιαοπίνγκ, μέλος για δέκα χρόνια, από το 1987 έως το 1997, της υψηλότερης αρχής του KKK, της μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου, ο Τσιάο Σι θεωρείτο γενικά αντίπαλος του πρώην προέδρου Ζιάνγκ Ζεμίν.

Αυτός ο άνθρωπος της σκιάς –διηύθυνε κάποια εποχή τις κινεζικές μυστικές υπηρεσίες– διακρίθηκε ως επικεφαλής της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης (κοινοβούλιο) για την επιμονή του να αποκτήσει η Κίνα ένα δικαστικό σύστημα που θα πλαισιώνει κυρίως την ανάπτυξη μιας "κοινωνικής οικονομίας της αγοράς".

"Το κόμμα θα πρέπει επίσης να δρα μέσα στα όρια που ορίζει ο νόμος", είχε δηλώσει το 1994.
Είκοσι χρόνια μετά, η φράση αυτή, "διακυβέρνηση με τον νόμο", επαναλήφθηκε από τον νυν πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, όμως παραμένει ακόμη ένα ημιτελές έργο, καθώς κάθε δικαστική ανεξαρτησία στην Κίνα προσκρούει στην ηγεμονία του μοναδικού κόμματος.

Ο θάνατός του ανακοινώθηκε σήμερα στην πρώτη σελίδα της China Daily υπό τον τίτλο "Υπέρμαχος της διακυβέρνησης με τον νόμο", ενώ η Λαϊκή Ημερησία δημοσίευσε μία συμβατική νεκρολογία για τον "πιστό στρατιώτη του κόμματος", "εξέχοντα επαναστάτη προλετάριο" και "πολιτικό άνδρα και ηγέτη του κράτους και του κόμματος".
Ο Τσιάο Σι, που καταγόταν από τη Σαγκάη, έγινε μέλος του ΚΚΚ σε ηλικία 15 ετών. Όπως εκατομμύρια άλλοι συμπατριώτες του, είχε "διωχθεί" κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976).