«Αυτός εδώ είναι ο Μπίλι… Ο Μπίλι είναι κατ΄ εξακολούθηση κακοποιητής γυναικών, συντροφισσών, φιλενάδων….Δημοσιοποιούμε το πρόσωπο του για να μπορούν θηλυκότητες να έχουν το νου τους και να πάρει επιτέλους πόδι από τη γειτονιά και τις πολιτικές διαδικασίες και δράσεις μας». Η αφίσα αυτή, τοιχοκολλημένη πρόσφατα στη διασταύρωση της Εμμ. Μπενάκη με την Α. Μεταξά στα Εξάρχεια, έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις από τους ελάχιστους παλαιούς κατοίκους της ιστορικής περιοχής.

« Στη Χούντα έπαιρναν ομολογίες με βασανιστήρια κι εκεί που νόμιζες το χάραμα ότι σου χτυπάει το κουδούνι ο γαλατάς, ήταν η Ασφάλεια που σε έπαιρνε σηκωτό από το κρεβάτι σου και δεν το μάθαινε κανένας… Τουλάχιστον τότε σε ανέκριναν αλλά τώρα με αυτά τα ξεμπροστιάσματα δεν έχεις δικαίωμα να πεις κουβέντα» διαπιστώνουν με θλίψη. Όταν συμβαίνουν τέτοια, αναρωτιέται κανείς ποιος πραγματικά υπερασπίζεται την ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια, ποιος πορεύεται με το πνεύμα του Φωκυλίδη: «Μηδενική δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις», και ποιος εισάγει πλαγίως την πιο κτηνώδη μορφή εξουσίας, τον ανώνυμο απολυταρχισμό.