Του Διονύση Θανάσουλα, εφημερίδα Παραπολιτικά 

Ο George Lois μέσα σε έξι δεκαετίες έζησε όλες τις θυελλώδεις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στις ΗΠΑ και ευτύχησε ως art director του «Esquire» να δημιουργήσει εξώφυλλα που έγραψαν ιστορία και σήμερα παρουσιάζονται μόνιμα στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. 

Ηταν ο διαφημιστής από την Ελλάδα, με πατέρα ανθοπώλη, που άλλαξε τη μοίρα του MTV σε μια νύχτα, επιστρατεύοντας τον Μικ Τζάγκερ, και έκανε διάσημο σε επτά ημέρες τον άγνωστο και νέο τότε σχεδιαστή Τόμι Χίλφιγκερ. 

Μιλώντας στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ο κ. Λόης δήλωσε ότι «είμαι χαρούμενος που επιστρέφω έστω και για λίγο στον τόπο καταγωγής μου, αλλά νιώθω μεγάλη λύπη για την παρούσα κατάσταση». 

Στα 85 του χρόνια παραμένει δημιουργικός, επειδή ακολούθησε αυτό που τον έκανε ευτυχισμένο. «Πρέπει να ζήσεις τη ζωή σου κάνοντας αυτό που αγαπάς τόσο παθιασμένα και τέλεια όσο σου επιτρέπουν η καρδιά, το μυαλό και τα ένστικτά σου». 

Το έκανε με τόσο πάθος, που άλλαξε τη διαφήμιση στις ΗΠΑ τέσσερις-πέντε φορές με τις ιδέες του. Μάλιστα, ο βασικός χαρακτήρας της σειράς «Mad Men» είναι εμπνευσμένος από τη ζωή και την καριέρα του. Ο ίδιος διαφωνεί με τη σειρά και επιμένει ότι «ο κεντρικός ήρωας αλλά και όλο το κόνσεπτ δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα όπως ήταν τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Δεν είχα καμία σχέση με αυτόν τον μαλ..α!». 

Ο ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΑΛΙ. Εκείνα τα χρόνια ο Λόης, εκτός από διαφημιστής, ήταν και ο art director του «Esquire» και αυτός που αποφάσιζε για το θέμα που θα γινόταν εξώφυλλο στο περιοδικό. Τον Απρίλιο του 1968, η φωτογράφιση του Μοχάμεντ Αλι ως Αγίου Σεβαστιανού, με καρφωμένα βέλη στο κορμί του, είχε συνταράξει την Αμερική. 

Ο Αλι είχε αρνηθεί να καταταγεί στον Στρατό και λίγο αργότερα ασπάστηκε τον μωαμεθανισμό, ενώ όταν κλήθηκε να υπηρετήσει την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία, δήλωσε αντιρρησίας συνείδησης. 

«Αυτό το εξώφυλλο», όπως τόνισε ο ίδιος, «έγινε σύμβολο της εποχής, παρότι ήταν τρομερά αμφιλεγόμενο και ξεσήκωσε πολύ θόρυβο». 

Δεν ήταν το μόνο. Είχαν προηγηθεί αυτό με τον Σόνι Λίστον -παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας- σε ρόλο μαύρου Αγιου Βασίλη, το άλλο με τους Τζον Κένεντι, Ρόμπερτ Κένεντι και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να στέκονται μέσα σε ένα νεκροταφείο, το τεύχος με τον Νίξον να μακιγιάρεται και αυτό με τον Αντι Γουόρχολ να ξεπηδάει μέσα από ένα κουτί σούπας Campbell’s, το οποίο είχε σχεδιάσει ο ίδιος! 

«Είμαι περήφανος γι’ αυτά τα εξώφυλλα γιατί τελικά έγραψαν τη δική τους ιστορία» μας είπε ο Λόης, που τόλμησε να κάνει αυτό που κανένας art director δεν θα έκανε. Να βγάλει ένα τεύχος του «Esquire» χωρίς εικόνα, με το μαύρο να κυριαρχεί στο φόντο και τη φράση «Θεέ μου, χτυπήσαμε ένα μικρό κοριτσάκι» και με υπότιτλο «Η αληθινή ιστορία του λόχου Μ - από το Φορτ Ντιξ στο Βιετνάμ». 

ΟΙΣΤΡΟΣ. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, ο δημιουργικός του οίστρος χτύπησε κόκκινο, ειδικά στις αρχές του ’80, όταν ανέλαβε να αντιστρέψει την εικόνα του νεοσύστατου τότε MTV, που δεν είχε γίνει αποδεκτό αρχικά ούτε από τους καλλιτέχνες, ούτε από τις δισκογραφικές εταιρείες. 

Η καμπάνια είχε τον τίτλο «I want my MTV» και όπως εξηγεί ο Γιώργος Λόης: «Οταν είχα παρουσιάσει την ιδέα στα στελέχη τους, επέμεναν ότι κανένας ροκ σταρ δεν θα βοηθούσε το MTV, οι δισκογραφικές ορκίζονταν ότι δεν θα γυρνούσαν κανένα βιντεοκλίπ, οι διαφημιζόμενοι το θεωρούσαν για γέλια και οι πάροχοι συνδρομητικών καναλιών το χλεύαζαν». 

Ο Ελληνοαμερικανός γκουρού της διαφήμισης έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα. Σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε κατευθείαν το «βαρύ πυροβολικό», που άκουγε στο όνομα Μικ Τζάγκερ. «Τον έπεισα να βοηθήσει στο τζάμπα και τον έχρισα προστάτη άγιο του MTV. Λίγες εβδομάδες μετά το πρώτο σποτ, που έδειχνε τον Τζάγκερ να σηκώνει το τηλέφωνο και να λέει “I want my MTV”, με κάλεσαν όλοι οι ροκ σταρ της Αμερικής ικετεύοντάς με να φωνάξουν την ίδια φράση». 

Οι φίλοι της μουσικής «έσπασαν» με τις κλήσεις τους τα τηλεφωνικά κέντρα των παρόχων για να γίνουν συνδρομητές. Μάλιστα, οι υπεύθυνοί τους παρακάλεσαν να σταματήσει η προβολή του σποτ, επειδή δεν είχαν αρκετές τηλεφωνήτριες! Ο Γιώργος Λόης είχε νικήσει ξανά…

Η «απογείωση» του Χίλφιγκερ

Ο Γιώργος Λόης, ανάμεσα σε άλλα, εξομολογείται ότι «κάποιες φορές το έχω παρακάνει εν γνώσει μου». Μια από αυτές ήταν όταν ανέλαβε το 1985 να προωθήσει τον εντελώς άγνωστο τότε σχεδιαστή Τόμι Χίλφιγκερ. Το κατάφερε με μια τεράστια αφίσα στην Times Square, η οποία έγραφε: «Οι τέσσερις πιο σπουδαίοι Αμερικανοί σχεδιαστές για άντρες είναι...» και ακολουθούσαν τα αρχικά του Ραλφ Λόρεν, του Πέρι Ελλιοτ, του Κάλβιν Κλάιν και τελευταία αυτά του Τόμι Χίλφιγκερ, μαζί με το σήμα του. Δεν χρειάστηκαν παρά λίγα 24ωρα για να γίνει ο Χίλφιγκερ το νέο καυτό όνομα και η μπουτίκ που μόλις είχε ανοίξει στο Μανχάταν να δέχεται κατά κύματα τους πελάτες. 

Η καμπάνια εξόργισε τη βιομηχανία της μόδας και περισσότερο απ’ όλους τον Κάλβιν Κλάιν, ο οποίος λίγους μήνες μετά πέτυχε τον Λόη να τρώει με τη σύζυγό του σε ένα ρεστοράν. Κουνώντας το δάχτυλο μπροστά στο πρόσωπό του, ο σχεδιαστής του είπε σε έντονο ύφος: «Το ξέρεις ότι μου πήρε 20 χρόνια για να βρεθώ εκεί που είναι ο Χίλφιγκερ σήμερα;». Ο Λόης λύγισε το δάχτυλο του Κλάιν ευγενικά και του απάντησε αφοπλιστικά: «Είσαι μαλ…ς! Γιατί να κάνεις σε 20 χρόνια κάτι που μπορείς να πετύχεις σε 20 ημέρες;».