Σοκαρισμένο είναι το πανελλήνιο, μετά τη σύλληψη της μητέρας των τριών κοριτσιών από την Πάτρα, για τον θάνατο της Τζωρτζίνας.

Η μητέρα τους οδηγήθηκε χθες στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, μετά από την εισαγγελική παραγγελία για έκδοση εντάλματος εναντίον της, επιβεβαιώνοντας έτσι το πιο απεχθές σενάριο.

Σύμφωνα με τα ευρήματα των τοξικολογικών εξετάσεων, η 33χρονη μητέρα, Ρούλα Πισπιρίγκου φέρεται ως υπαίτια της ανθρωποκτονίας της 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνας.


Τα «σημάδια» που άφησε η κεταμίνη

Μετά από μήνες ερευνών και εντατικής προσπάθειας της ΕΛ.ΑΣ. να «δέσει» τις κατηγορίες με βάση τα τοξικολογικά ευρήματα, η χημική ουσία κεταμίνη συνιστά την αιτία που οδήγησε τελικά στο θάνατο της 9χρονης Τζωρτζίνας.

Η συγκεκριμένη ουσία εντοπίστηκε στον οργανισμό του άτυχου παιδιού πριν από τρεις βδομάδες και σε ποσότητα απολύτως θανατηφόρα.

Το πιο συγκλονιστικό στην εξιχνίαση της υπόθεσης αποτελεί το γεγονός ότι η κεταμίνη παύει να ανιχνεύεται μετά την παρέλευση μιάμισης ώρας, στοιχείο που πιθανώς ήταν εν γνώση της μητέρας της.

Όμως, παρά τις ταλαιπωρίες που υπέστη εν ζωή το μικρό κορίτσι, κράτησε καλά φυλαγμένο μέσα στα σπλάγχνα του το «όργανο» της δολοφονίας του, «μιλώντας από τον τάφο» για τη δολοφονία του.


Η ζωγραφιά της μικρής Τζωρτζίνας

Ένα ακόμα σήμα που εξέπεμψε η Τζωρτζίνα ήταν μέσω της ζωγραφιάς της.

Αν και φοβισμένη, η 9χρονη Τζωρτζίνα, φώναζε «βοήθεια».


Η κρεμάλα

Σε μια ζωγραφιά διαφορετική από τις συνηθισμένες των παιδιών της ηλικίας της, η 9χρονη Τζωρτζίνα σχημάτισε έναν άγγελο, μια μεγάλη καρδιά και ένα δέντρο - κρεμάλα, τη στιγμή μάλιστα που «ζωγραφιές μετά τα 7 έτη εντάσσονται στο σχηματικο στάδιο και διέπονται από ρεαλισμό και βάθος», σύμφωνα με την Παιδοψυχολόγο – Λογοπαθολόγο, Χριστίνα Μπογιατζή.

Η τελευταία ανέλυσε σημείο προς σημείο τα «μηνύματα» που έστειλε με τις φιγούρες της η Τζωρτζίνα, απεικονίζοντας τον τρόμο που βίωνε στην καθημερινότητα με την μητέρα της, μαζί με την αγωνία της να ξεφύγει από τον κύκλο αίματος, που της είχε στερήσει ήδη τις δυο αδελφές της.

Αναρτώντας την ανάλυσή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις αρχές του μήνα, η κ. Μπογιατζή υποστήριξε σχετικά ότι «δεν είναι δυνατόν ένα παιδί να ζωγραφίζει ως άγγελο τη μαμά του όταν αυτή ζει!», όπως ισχυρίστηκε με τη σειρά της η μητέρα του παιδιού, Ρούλα Πισπιρίγκου, καθώς η αίσθηση του κινδύνου της Τζωρτζίνας υποδηλώνεται με πολλά και διαφορετικά σύμβολα στη ζωγραφιά, όπως η θέση της ίδιας σε μεγάλη απόσταση από την μητέρα της, το μαύρο χρώμα που χρησιμοποιεί για εκείνη, αλλά και ο κορμός του δέντρου σε σχήμα κρεμάλας, από το οποίο η 9χρονη Τζωρτζίνα ένοιωθε να απειλείται.


Η ερμηνεία της ζωγραφιάς

Σύμφωνα με την Παιδοψυχολόγο, Χριστίνα Μπογιατζή, στη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας εκπέμπονται τα εξής μηνύματα:

Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακρυά.

Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Είμαι δυναμική, μου αρέσει η κίνηση.

Σχήμα δέντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνεύω.

Κίτρινη κούνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.

Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακριά.

“ΓΙΑ ΕΣΑΣ”: Δώστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλάβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια από εκείνους που αισθάνομαι οτι ανήκω μαζί τους, π.χ. όποιον ενδιαφέρεται.

Φωτεινότητα στην καρδιά: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!

Σχήμα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε άγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.

Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτό που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ίδιο.

Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο δίπλα στην αδερφή μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδελφής μου, όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο είναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.

Πράσινος άγγελος: Η αδελφή μου ΦΕΥΓΕΙ από το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.

Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδελφή μου (ΙΡΙΔΑ) είναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω από αυτό γιατί βρίσκομαι αριστερά, μακριά.

Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.

Μεικτά χρώματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θέλω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.

Μαύρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.