Μουδιασμένο παρακολουθεί το πανελλήνιο τις εξελίξεις με το φριχτό σιδηροδρομικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, την ώρα που οι μαρτυρίες των επιβατών που επέζησαν από την τραγωδία στα Τέμπη προκαλούν ατελείωτη θλίψη. 

Ανάμεσα στους ήρωες - επιβάτες που κατάφεραν να σώσουν από το μοιραίο τρένο ανθρώπινες ζωές είναι και ο 20χρονος φοιτητής Μιχάλης Κλάψης, ο οποίος βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι της μοιραίας αμαξοστοιχίας. Ο νεαρός φοιτητής ήταν ένας από τους ήρωες που βοήθησε να απεγκλωβιστούν επιβάτες, ενώ ανατριχιάζει η περιγραφή του για το πώς κατάφερε να διασώσει ένα βρέφος. 

Ο 20χρονος φοιτητής, Μιχάλης Κλάψης, περιέργραψε τα όσα φρικτά βίωσε από τη στιγμη της σύγκρουσης αλλά και τον τρόπο που σώθηκε.

«Ήταν μία περίεργη στιγμή. Από κάπου πήραμε δύναμη όλα τα παιδιά που ήμασταν μέσα. Αν κοιτάξετε το 3ο βαγόνι, τα δύο κάτω παράθυρα είναι σπασμένα. Πρώτα σπάσαμε το μεγάλο και μετά το μικρό για να κατέβουμε πιο εύκολα. Στο βαγόνι αυτό βρέθηκα εντελώς τυχαία. Είχα κόψει εισιτήριο για να φύγω με των 5.20. έγινε ένα λάθος, μπήκα στο τρένο και ήρθε μια κοπέλα και μου είπε ότι κάθομαι στη θέση της. Λέω οκ «λάθος έγινε» και είδα ότι μου είχαν κόψει το εισιτήριο για την Τετάρτη και όχι για την Τρίτη κι πήγα και το άλλαξα. Και φύγαμε με των 7.22. μας έκαναν μία ενημέρωση στη Λάρισα ότι θα αργήσουμε λίγο και θα φτάσουμε 12.25. μετά τη Λάρισα γίνεται το ατύχημα, τρακάρουμε με το άλλο τρένο, φεύγουμε από τις ράγες, και πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα μετά από αυτό», είπε αρχικά.

«Έπιασα μετά τη σύγκρουση να δω εάν έχω πόδια, χέρια, κεφάλι πάνω μου, ακούμπησα το πρόσωπό μου να δω αν έχω τραυματιστεί. Είχα αίματα στο πρόσωπό μου, αλλά δεν ήταν δικά μου ήταν από τον μπροστινό μου», συνέχισε.

Αναφορικά με το μωρό που έσωσε ο κ. Κλάψης ανέφερε πως «μόλις σηκώθηκα βρήκα τα πράγματά μου, το μπουφάν μου, και ένα μπουκάλι με νερό. Δίπλα μου ήταν μία μητέρα που ζήταγε βοήθεια, και ότι έχασε μωρό. Την ώρα που ήμασταν εν κινήσει εγώ έβλεπα ταινία, και η μητέρα τάιζε το μωρό. Μετά τη σύγκρουση είδα ότι της είχε φύγει το μωρό και μου ζήτησε βοήθεια. Το μωρό ήταν κάτω από το δικό μου κάθισμα, το πήραμε, το πηρέ στην αγκαλιά της. Μέχρι να γίνει αυτό τα παιδιά από μπροστά είχαν ήδη σπάσει τα τζάμια. Μετά από λίγο μου ζήτησε βοήθεια μία κοπέλα και της είπα ότι θα τη βοηθήσω. Μπροστά μου είχα ένα ζευγάρι. Το ένα κάθισμα είχε ξεκολλήσει. Ο άνδρας ήταν χτυπημένος αλλά είχε τις αισθήσεις του. Η κοπέλα ήταν η μισή μέσα η μισή απ’ έξω και έξω την είχαν πλακώσει οι λαμαρίνες. Μου ζήτησε να την βοηθήσω. Σπρώχνω τις λαμαρίνες και άρχισα να την τραβάω, με βοήθησε και το αγόρι της, την βγάλαμε έξω. Είχε σφυγμό η κοπέλα. Υπήρχε παντού καπνός. Η φοιτήτρια που ήταν ακόμα μέσα μου ζήτησε βοήθεια. Ήρθαν και άλλα παιδιά από άλλο βαγόνι και σώσαμε την φοιτήτρια. Βρήκαμε ένα κινητό και ευτυχώς ήταν ανοιχτό».

«Άναψα τον φακό και βοηθήσαμε μία κοπέλα ήταν μέσα στα αίματα. Βγάλαμε την κοπέλα, αλλά ήταν μέσα στα αίματα και δεν μπορούσαμε να την αναγνωρίσουμε. Το αγόρι την φώναζε «Ιφιγένεια» αλλά δεν ξέρω εάν ήταν η κοπέλα στις φωτογραφίες, δεν θυμάμαι», κατέληξε ο επιζών του τραγικού δυστυχήματος.